بنا به اخبار دریافتی؛ روز دوشنبه ۲۱اسفند حال زندانی سیاسی سهیل عربی که هم‌چنان در اعتصاب غذای خشک به‌سر می‌برد؛ بحرانی است. قندخون وی به 23 رسیده و کلیه‌هایش در حال از کار افتادن است.
خبرهای دریافتی حاکیست؛ سهیل را مرتب به‌دلیل بی‌حالی و بیهوش شدن از شدت ضعف به بهداری زندان منتقل می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
پیام زندانی سیاسی سهیل عربی: سفره‌های هفت‌سین‌تان را مقابل زندانهایشان پهن کنید
زندانی سیاسی سهیل عربی در چهل و ششمین روز اعتصاب‌غذای خود در زندان تهران بزرگ طی پیامی گفت: سفره‌های هفت‌سین‌تان را مقابل زندانهایشان پهن کنید
خشک شدن و غریبانه در این شکنجه‌گاه جان‌سپردن یا تحمل افسردگی پس از اعتصاب ناموفق
من گزینه اول یعنی «مرگ» را به تسلیم شدن در برابر ستمگران ترجیح می‌دهم.
شکستن اعتصاب یعنی من؛ آرش؛ گلرخ و آتناها هم‌چنان باید شکنجه‌هایی که هر روز شدیدتر می‌شود را تحمل کنیم.
یک مبارز واقعی حتی درون زندان نیز در برابر ظلمی که به خود و مردمی که برای آنها از خودگذشتگی کرد سکوت نمی‌کند. اکنون که یارانم را چنین شکنجه می‌کنند؛ با تمام وجود فریاد می‌زنم و از تمام حامیان زندانیان سیاسی می‌خواهم من و یارانم را در این راه تنها نگذارند.
سفره‌های هفت‌سین‌تان را مقابل زندانهایشان پهن کنید و با در دست گرفتن عکسهای زندانیان سیاسی اولاً به قهرمانانتان پیام دهید که تنها نماندند؛ دوما تهدیدی باشید برای شکنجه‌گران تا هر بلایی می‌خواهند سر ما نیاورند.
سوگواران را مجال بازدید و عید نیست
بازگرد ای عید از ایران که ما را عید نیست
گفتن لفظ مبارک باد طوطی در قفس
شاهد آیینه دل داند بجز تقلید نیست
بی گناهی که به زندان مرد با حال سیاه
ظالم مظلوم کش هم تا ابد جاوید نیست
پس از سه روز نه گفتن به آب؛ غذا؛ خوراک و حتی سرم احساس می‌کنی کویر هستی کویری که هر لحظه خشکتر می‌شود. هر لحظه خشکتر شدنت را حس می‌کنی. نه! نه! قطره‌های آب نمی‌تواند مرا از خشکیدن نجات دهد.
من سیل می‌خواهم سیل می‌خواهم
سیلی که براندازد این دستگاه ستمگر را که آزاداندیشان و حامیان محرومان را به زنجیر کشیده است.
از مینا زرین تا آتنا دائمی بهترین روزهای جوانیشان را در زندانهای جمهوری اسلامی محبوس بودند. از محمد نظری؛ علی معزی؛ آرش صادقی تا علیرضا توکلی
تا امروز بفهمیم نه اصلاح‌طلب و نه اصول‌گرا هیچیک دلسوز ما نبودند و باید هر چه سریعتر به این ماجرای تلخ پایانی خوش دهیم.
سر میاد زمستون
سهیل عربی
زندان تهران بزرگ
۲۰اسفند ۹۶
زندانی سیاسی سهیل عربی که در زندان تهران بزرگ در چهل و ششمین روز اعتصاب غذا به‌سر می‌برد طی پیامی صوتی مردم را به تجمع در مقابل زندانها برای آزادی زندانیان سیاسی فراخواند.
سهیل عربی که بر اثر عوارض ناشی از اعتصاب حالش به‌شدت وخیم است اجازه نمی‌دهد دژخیمان خامنه‌ای به وی سرم تزریق کنند.
وی در پیام خود از جمله گفت: عاشقان را از یاد نبرید. برای منافع شخصی کنشگری سیاسی نکردم که اکنون برای خواسته شخصی اقدام به اعتصاب غذا کرده باشم. جانم را به خطر می‌اندازم تا صدایم شنیده شود. خواسته‌ام این است که در برابر زندانهای تهران بزرگ، قرچک و رجایی شهر (گوهردشت) تجمع کنید و خواهان آزادی زندانیان سیاسی شوید.. عزمم را برای رفتن از دنیای سرشار از بی‌عدالتی شما جزم کردم. بسیار جنگیدم تا دیگر کودکان کار در سرما نلرزند، شخصی به جرم آزاداندیشی و اعتراض محکوم به اعدام یا تحمل حبس نشود.
مادر زندانی سیاسی سهیل عربی طی پیامی در چهل و ششمین روز اعتصاب‌غذای فرزندش که در زندان تهران بزرگ به‌سر می‌برد گفت:
خدمت همه ملت ایران سلام عرض می‌کنم
من فرنگیس مظلوم هستم مادر سهیل عربی
خواستم به این وسیله به اطلاع همه برسانم که سهیل اصلاً حالش خوب نیست. امروز دوباره خبردار شدم که فرزندم را زدند و حالش بد شد او را به بهداری بردند. می‌خواستند سرم به او بزنند مانع شد دوباره او را زدند. این وضع تا کی می‌خواهد ادامه پیدا کند؟
اعتصاب تنها وسیله دفاع یک زندانی از حقوق خودشه. آنها سهیل را آزار و اذیت می‌کنند که تن به ذلت بدهد و سهیل زیر بار ذلت نمی‌رود. این حق سهیل است که علیه ظلم و بی‌عدالتی اعتصاب کند. او بی‌گناه ا ست و حق را گفته و دنبال آزادی است. سهیل باید آزاد باشد.
تا کی می‌خواهد این طور باشد؟ چرا باید همه را اذیت کنند؟ چرا فرزند من به‌خاطر اعتصاب باید کتک بخورد؟ اعتصاب حق هر زندانی است. به چه حقی او را می‌زنند؟
من مادر سهیل عربی از همه مردم آزاده و حامیان حقوق بشر می‌خواهم که برای دادخواهی حق فرزندم حمایت اش کنند و به دادش برسند. ممنون از همه مردم.
