۴ماه پس از کتمان ویروس و دههاهزار قربانی، خامنهای فرد بیشعور را معرفی کرد: «امروز کرونا یک واقعیت است و همه انسانهای باشعور، مبارزه با آن را واجب میدانند».
خامنهای فراموش کرد که خودش اولین کسی بود که گفت بلای بزرگی نیست و میگذرد.
خامنهای ۱۳اسفند ۹۸: «این بلا بهنظر ما بلای آنچنان بزرگی نیست، مسأله یک مسأله گذرا است، یک چیز فوقالعاده نیست».
همزمان روحانی هم برخلاف گذشته از خطر و جدیت کرونا گفت: «این یک واقعیت است ما در برابر یک موضوع نوپدید و عالمگیر مواجه شدیم».
اعتراف همزمان روحانی و خامنهای به عالمگیر بودن کرونا زمینهای برای اعمال خطرناکترین روشها در برخورد با کروناست که نتیجهاش کشتاری است محصول شعور مشترک جنایتکاران.
آخوند روحانی: «همه کارمندان از ۱۰خرداد سر کار خواهند آمد».
اعزام همه کارمندان به میدان مین کرونا در شرایطی است که معاون وزارت بهداشت روحانی قاسم جان بابایی معاون روز اول خرداد ۹۹ اعتراف کرد فقط در کادر پزشکی بیش از ۱۰هزار نفر مبتلا شدند و بسیاری از آنان جان باختند.
و حریرچی اول خرداد۹۹ از قرمز شدن مناطق سفید و فاجعه دوم گفت: «حرکت از نقاط قرمز به مراکز سفید، سفیدها را در معرض خطر قرار میدهد و اگر سفید به نقاط قرمز برویم خودمان در معرض خطریم».
با این حال روحانی از گشایش صحن میگوید.
آخوند روحانی: «فردا عید فطر هستند صحنها همزمان گشایش پیدا میکنند».
خامنهای و روحانی در وحشت از شعلههای قیام همه درها را به روی ویروس باز گذاشتند. روزنامه حکومتی آرمان ۳خرداد ۹۹ با اشاره به فصل جدید مطالبات مردم نوشت: «شرایط کشور بسیار حساس و خاص است. قطعاً تغییرات اجتماعی و سیاسی و اقتصادیای در این دوران و پس از کرونا شامل حال ما خواهد شد. فرصت ما بسیار محدود است».