سایت استوپ فاندامانتالیسم، ۲خرداد - ایران تحت حاکمیت آیت‌الله‌ها یکی از سیاه‌ترین دورانش در تاریخ را دیده است، ولی با تشکر از انسانهایی مانند صبا هفت‌برادران، نوری در پایان این تونل وجود دارد.
دیلی‌تلگراف، داستان زندگی و مرگ صبا هفت‌برادران، یک ساکن کمپ اشرف در عراق، کسی که در کشتار ۸آوریل کشته شد، هر دو دردناک و شوکه‌کننده است. شلیک به شهروندان غیرمسلح کاملاً وحشیگری است. هیچ توجیهی برای چیزی که دولت عراق و ارتش می‌گوید و یا اتهاماتی که رژیم ایران متوجه ساکنان این کمپ می‌کند، وجود ندارد. نوری مالکی باید که برای انجام جنایت علیه بشریت پاسخ بدهد. وی باید در مقابل عدالت در دادگاه بین‌المللی قرار بگیرد.
ولی صبا برای این به اشرف نرفته بود که با عراقیها مقابله کند. صبا در کمپ اشرف بود برای این‌که تلاش کند که آزادی را برای مردم و کشورش، ایران، ببرد. کشوری که وی به همراه والدینش وقتی که فقط 2سال داشت، از آن فرار کرده بود. کشوری که وی به‌سختی چیزی از آن را به‌خاطر می‌آورد و هیچ‌وقت دوباره آن را ندید.
صبا تنها نبود. همه کسانی که آن روز، ۸زن و ۲۷مرد، دارای داستانی برای بیان آن هستند. درحقیقت همه ۳۴۰۰ساکن کمپ اشرف این‌گونه هستند. داستانهای آنها درباره سرکوب یک رژیم بیرحم است که کشور بزرگی را با فرهنگی عظیم و مردمی مهربان به یغما برد. این داستان هم‌چنین شجاعت و فداکاری کسانی که شجاعانه در مقابل گلوله‌ها سینه سپر کردند، برای این‌که آزادی و خوشبختی و شکوفایی را برای سرزمین و خلقشان ببرند را به تصویر می‌کشد.
داستانی از عشق، غرور و میهن‌پرستی که در روح هر کس که با آن برخورد می‌کند، نفوذ می‌کند.
آزادی ارزش آن را دارد. راهنماها، قهرمانان، جنگجویان بزرگ، آنها امروزه هنوز وجود دارند. شاید در این عصر آنها مقداری تغییر کرده باشند ولی آنها مطمئناً وجود دارند. و انتظار نداشته باشید که همه آن را ببینند. یک تفسیر جدید از قهرمان برای آینده در حال وقوع است.
این حقیقت دارد که آزادی دارای بها است. و این هم‌چنین حقیقت دارد که بسیاری از ما هرگز در موقعیتی نبودیم که آن بها را بپردازیم. صبا انجام داد. وی آن را انتخاب کرد که آن را انجام بدهد. کاری که یک رهبر انجام می‌دهد.
صبا، ۲۹ساله، یکی از ۳۵شهروند کمپ اشرف و یکی از ۸زنی بود که در ۸آوریل توسط نیروهای عراقی کشته شد. درحالی‌که تقریباً ۶هفته از این حمله گذشته است، عراقیها هنوز داخل این کمپ هستند و ساکنان هنوز در زیر تیررس سلاح قرار دارند. بسیاری از ساکنان از چشم‌انداز یک حمله دیگر که کل کمپ را دربربگیرد، نگران هستند.
همزمان یک طرح اتحادیه اروپا پیشنهاد جابجایی ساکنان به کشورهای دیگر در اروپا، آمریکای شمالی و استرالیا را می‌دهد. درحالی‌که ابتکار پارلمان اروپا به پیش می‌رود، زندگی آنهایی که از حمله در کمپ اشرف نجات یافتند، باید حفظ گردد. آنها هنوز در خطر هستند.
برای این کار ملل‌متحد باید که قدم جلو بگذارد و مسئولیت حفاظت ساکنان را بپذیرد و از یک حمام خون دیگر جلوگیری کند.
هم‌چنین یک طرح دیگر جابجایی که بیشتر از طرف منابع آمریکایی بود، پیشنهاد شده که ساکنان را در محل دیگری مستقر کنند. این طرح متناقض و در عالم واقع بی‌معنی است و به‌جای حل هرگونه مشکلی، ساکنان را در خطر بیشتر و یا یک کشتار دیگر قرار می‌دهد. به‌جای آن چه کاری آمریکا می‌تواند و باید انجام دهد، حمایت از ابتکار اروپایی است و حمایت از یک حفاظت موقت ساکنان توسط شورای امنیت ملل‌متحد تا زمان جابجایی آنان به کشورهای دیگر است.
دیلی‌تلگراف، داستان زندگی و مرگ صبا هفت‌برادران، یک ساکن کمپ اشرف در عراق، کسی که در کشتار ۸آوریل کشته شد، هر دو دردناک و شوکه‌کننده است. شلیک به شهروندان غیرمسلح کاملاً وحشیگری است. هیچ توجیهی برای چیزی که دولت عراق و ارتش می‌گوید و یا اتهاماتی که رژیم ایران متوجه ساکنان این کمپ می‌کند، وجود ندارد. نوری مالکی باید که برای انجام جنایت علیه بشریت پاسخ بدهد. وی باید در مقابل عدالت در دادگاه بین‌المللی قرار بگیرد.
ولی صبا برای این به اشرف نرفته بود که با عراقیها مقابله کند. صبا در کمپ اشرف بود برای این‌که تلاش کند که آزادی را برای مردم و کشورش، ایران، ببرد. کشوری که وی به همراه والدینش وقتی که فقط 2سال داشت، از آن فرار کرده بود. کشوری که وی به‌سختی چیزی از آن را به‌خاطر می‌آورد و هیچ‌وقت دوباره آن را ندید.
صبا تنها نبود. همه کسانی که آن روز، ۸زن و ۲۷مرد، دارای داستانی برای بیان آن هستند. درحقیقت همه ۳۴۰۰ساکن کمپ اشرف این‌گونه هستند. داستانهای آنها درباره سرکوب یک رژیم بیرحم است که کشور بزرگی را با فرهنگی عظیم و مردمی مهربان به یغما برد. این داستان هم‌چنین شجاعت و فداکاری کسانی که شجاعانه در مقابل گلوله‌ها سینه سپر کردند، برای این‌که آزادی و خوشبختی و شکوفایی را برای سرزمین و خلقشان ببرند را به تصویر می‌کشد.
داستانی از عشق، غرور و میهن‌پرستی که در روح هر کس که با آن برخورد می‌کند، نفوذ می‌کند.
آزادی ارزش آن را دارد. راهنماها، قهرمانان، جنگجویان بزرگ، آنها امروزه هنوز وجود دارند. شاید در این عصر آنها مقداری تغییر کرده باشند ولی آنها مطمئناً وجود دارند. و انتظار نداشته باشید که همه آن را ببینند. یک تفسیر جدید از قهرمان برای آینده در حال وقوع است.
این حقیقت دارد که آزادی دارای بها است. و این هم‌چنین حقیقت دارد که بسیاری از ما هرگز در موقعیتی نبودیم که آن بها را بپردازیم. صبا انجام داد. وی آن را انتخاب کرد که آن را انجام بدهد. کاری که یک رهبر انجام می‌دهد.
صبا، ۲۹ساله، یکی از ۳۵شهروند کمپ اشرف و یکی از ۸زنی بود که در ۸آوریل توسط نیروهای عراقی کشته شد. درحالی‌که تقریباً ۶هفته از این حمله گذشته است، عراقیها هنوز داخل این کمپ هستند و ساکنان هنوز در زیر تیررس سلاح قرار دارند. بسیاری از ساکنان از چشم‌انداز یک حمله دیگر که کل کمپ را دربربگیرد، نگران هستند.
همزمان یک طرح اتحادیه اروپا پیشنهاد جابجایی ساکنان به کشورهای دیگر در اروپا، آمریکای شمالی و استرالیا را می‌دهد. درحالی‌که ابتکار پارلمان اروپا به پیش می‌رود، زندگی آنهایی که از حمله در کمپ اشرف نجات یافتند، باید حفظ گردد. آنها هنوز در خطر هستند.
برای این کار ملل‌متحد باید که قدم جلو بگذارد و مسئولیت حفاظت ساکنان را بپذیرد و از یک حمام خون دیگر جلوگیری کند.
هم‌چنین یک طرح دیگر جابجایی که بیشتر از طرف منابع آمریکایی بود، پیشنهاد شده که ساکنان را در محل دیگری مستقر کنند. این طرح متناقض و در عالم واقع بی‌معنی است و به‌جای حل هرگونه مشکلی، ساکنان را در خطر بیشتر و یا یک کشتار دیگر قرار می‌دهد. به‌جای آن چه کاری آمریکا می‌تواند و باید انجام دهد، حمایت از ابتکار اروپایی است و حمایت از یک حفاظت موقت ساکنان توسط شورای امنیت ملل‌متحد تا زمان جابجایی آنان به کشورهای دیگر است.
