پس از گذشت یک هفته از اعدام جمعی 25تن از زندانیان اهل سنت در زندان گوهردشت کرج، جزئیاتی از اعدام این زندانیان منتشر شد از جمله زندانیان اعدام شده روزه بوده و با زبان روزه اعدام شدند.
بر اساس خبرهای منتشر شده ساعت هفت عصر یک ساعت به غروب آفتاب مأموران اطلاعات و گارد زندان به سالن ۱۰ اندرزگاه ۴ یورش بردند و اجازه حرکت به هیچکسی ندادند.
دستان آنها را دستبند زده چشمانشان را با چشمبند بستند و بر دهانشان چسب زده کیسهای روی سرشان کشیدند که کسی صدای آنها را نشنوند. بنا به سنت روزه در روزهای دوشنبه و پنجشنبه٫اکثر آنان روزه بودند. اعدامها از ساعت ۱۱ شب تا اذان صبح ادامه داشت.
از صبح روز یکشنبه یازده مرداد ماه هیأتی از دژخیمان قضایی رژیم در زندان جلسه داشتند و در مورد اعدام زندانیان تشکیل جلسه داده بودند.
بعدازظهر روز دوشنبه یازدهم مرداد ماه با یورش گارد سیاهپوش زندان گوهردشت کرج ۳۷ زندانی سنی مذهب محکوم به اعدام با دستبند، پابند و چشمبند تحت تدابیر شدید امنیتی به سلولهای انفرادی منتقل و حداقل 25 از آنان اعدام شدند.
روز دوشنبه ۱۱ مردادماه ساعت پنج و نیم عصر نزدیک به یکصد نیروی ویژه، تمام هواخوریهای زندان را تعطیل کردند، مرخصیهای کارکنان بهطور کامل لغو شد و زندان به دستور نیروهای ویژه اطلاعات (یا اطلاعات سپاه) در اختیار آنها قرار گرفت. همهی کادر زندان به زندان فراخوانده شدند. مأموران جنایتکار بندها که در روزهای معمولی بعد از ساعت سه عصر از زندان خارج میشوند همه به دستور رئیس جنایتکار زندان بهسر کار بازگشتند.
نزدیک به صد نفر نیروی ویژه و مقامهای رده بالای زندان روبهروی سالن دوازده صف کشیدند. درب پایین سالن باز شد و گارد با اسلحه، باتونهای برقی، گاز اشکآور، لباسهای ویژه و کلاههای ماسک دار، با تمام قوا به سالن ده که زندان سی و هفت زندانی سیاسی اهل سنت است٫حمله کردند.
ساعت هفت عصر، مأموران همه زندانیان اهل سنت را پایین آورده، پابند و دستبند از پشت زدند. با چسب پهن دهان آنها را بستند و با کشیدن کیسهیی بر سر آنها، به سمت کریدور مادر و سلولهای انفرادی بند پنج این زندان بردند.
حدود یکساعت انتقال ۳۷ زندانی سالن ۱۰ به این شکل و با خشونت طول کشید و سپس به دستور رئیس زندان درب این سالن خالی را جوشکاری کردند.
تمامی تماسهای و خطوط تلفن زندان قطع شده بود، دستگاههای پارازیت انداز برای جلوگیری از اتصال موبایلهای زندانیان فعال شده بودند و زندان بهحالت آمادهباش کامل درآمده بود. تابوتها را با وانت وارد زندان کرده بودند. چندین خودرو مدل بالا حامل مقامهای رده بالای رژیم با موتورسیکلتهای اسکورت هم به زندان آمده بودند.
همیشه در روزهای دوشنبه زندان گوهردشت کرج شاهد انتقال اعدامیهای زیادی بوده بهطوریکه برای همه دیگر عادی و یک روال شده بود. اما این دوشنبه واقعاً بسیار متفاوت بود. سایة اعدام و مرگ همه جا را فراگرفته بود.
در بند هشت از ساعت هشت شب صدای بلند الله اکبر و لا اله الا الله با فریادهای بلند و جمعی شنیده میشد و این شعارها تا یک ساعت و نیم ادامه داشت. صداهای آژیرهای بلند مرتب در بند سپاه شنیده میشد.
این وضعیت مخوف و آمادهباش زندان تا روز بعد ادامه پیدا کرد و دستکم ۲۰ تن از این زندانیان منتقل شده در سحرگاه روز سهشنبه اعدام شدند. در حالی که به خانوادههایشان برای آخرین ملاقات زنگ شده بود، در میانه راه به آنها اطلاع داده شد به جای زندان و ملاقات به پزشکی قانونی کهریزک جایی که اجساد زندانیان اعدام شده را تحویل میدهند، مراجعه کنند.
عصر سهشنبه، در همان ساعت پنجونیم، سه زندانی سیاسی از سالن ۱۲ به نامهای افشین بایمانی، صالح کهندل و محمدعلی منصوری از متهمان ارتباط با سازمان مجاهدین خلق نیز به زیر هشت احضار شدند. اما جو مخوف زندان و احضار در همان ساعت روز گذشته، زندانیان سالن ۱۲ را نگران کرد.
با پرسوجوی دلیل این احضار توسط دیگر زندانیان سالن ۱۲، گفته شد مضارع گرداننده حفاظت زندان با آنها کار دارد و مسأله مهمی نیست. افشین بایمانی به تنهایی به بیرون از بند رفت.
اما هنگام رفتن و در مقابل سالن ملاقات عده زیادی از مأموران ویژه منتظر وی بودند و او را به سلولهای انفرادی بند پنج منتقل کردند.
بر اساس خبرهای منتشر شده ساعت هفت عصر یک ساعت به غروب آفتاب مأموران اطلاعات و گارد زندان به سالن ۱۰ اندرزگاه ۴ یورش بردند و اجازه حرکت به هیچکسی ندادند.
دستان آنها را دستبند زده چشمانشان را با چشمبند بستند و بر دهانشان چسب زده کیسهای روی سرشان کشیدند که کسی صدای آنها را نشنوند. بنا به سنت روزه در روزهای دوشنبه و پنجشنبه٫اکثر آنان روزه بودند. اعدامها از ساعت ۱۱ شب تا اذان صبح ادامه داشت.
از صبح روز یکشنبه یازده مرداد ماه هیأتی از دژخیمان قضایی رژیم در زندان جلسه داشتند و در مورد اعدام زندانیان تشکیل جلسه داده بودند.
بعدازظهر روز دوشنبه یازدهم مرداد ماه با یورش گارد سیاهپوش زندان گوهردشت کرج ۳۷ زندانی سنی مذهب محکوم به اعدام با دستبند، پابند و چشمبند تحت تدابیر شدید امنیتی به سلولهای انفرادی منتقل و حداقل 25 از آنان اعدام شدند.
روز دوشنبه ۱۱ مردادماه ساعت پنج و نیم عصر نزدیک به یکصد نیروی ویژه، تمام هواخوریهای زندان را تعطیل کردند، مرخصیهای کارکنان بهطور کامل لغو شد و زندان به دستور نیروهای ویژه اطلاعات (یا اطلاعات سپاه) در اختیار آنها قرار گرفت. همهی کادر زندان به زندان فراخوانده شدند. مأموران جنایتکار بندها که در روزهای معمولی بعد از ساعت سه عصر از زندان خارج میشوند همه به دستور رئیس جنایتکار زندان بهسر کار بازگشتند.
نزدیک به صد نفر نیروی ویژه و مقامهای رده بالای زندان روبهروی سالن دوازده صف کشیدند. درب پایین سالن باز شد و گارد با اسلحه، باتونهای برقی، گاز اشکآور، لباسهای ویژه و کلاههای ماسک دار، با تمام قوا به سالن ده که زندان سی و هفت زندانی سیاسی اهل سنت است٫حمله کردند.
ساعت هفت عصر، مأموران همه زندانیان اهل سنت را پایین آورده، پابند و دستبند از پشت زدند. با چسب پهن دهان آنها را بستند و با کشیدن کیسهیی بر سر آنها، به سمت کریدور مادر و سلولهای انفرادی بند پنج این زندان بردند.
حدود یکساعت انتقال ۳۷ زندانی سالن ۱۰ به این شکل و با خشونت طول کشید و سپس به دستور رئیس زندان درب این سالن خالی را جوشکاری کردند.
تمامی تماسهای و خطوط تلفن زندان قطع شده بود، دستگاههای پارازیت انداز برای جلوگیری از اتصال موبایلهای زندانیان فعال شده بودند و زندان بهحالت آمادهباش کامل درآمده بود. تابوتها را با وانت وارد زندان کرده بودند. چندین خودرو مدل بالا حامل مقامهای رده بالای رژیم با موتورسیکلتهای اسکورت هم به زندان آمده بودند.
همیشه در روزهای دوشنبه زندان گوهردشت کرج شاهد انتقال اعدامیهای زیادی بوده بهطوریکه برای همه دیگر عادی و یک روال شده بود. اما این دوشنبه واقعاً بسیار متفاوت بود. سایة اعدام و مرگ همه جا را فراگرفته بود.
در بند هشت از ساعت هشت شب صدای بلند الله اکبر و لا اله الا الله با فریادهای بلند و جمعی شنیده میشد و این شعارها تا یک ساعت و نیم ادامه داشت. صداهای آژیرهای بلند مرتب در بند سپاه شنیده میشد.
این وضعیت مخوف و آمادهباش زندان تا روز بعد ادامه پیدا کرد و دستکم ۲۰ تن از این زندانیان منتقل شده در سحرگاه روز سهشنبه اعدام شدند. در حالی که به خانوادههایشان برای آخرین ملاقات زنگ شده بود، در میانه راه به آنها اطلاع داده شد به جای زندان و ملاقات به پزشکی قانونی کهریزک جایی که اجساد زندانیان اعدام شده را تحویل میدهند، مراجعه کنند.
عصر سهشنبه، در همان ساعت پنجونیم، سه زندانی سیاسی از سالن ۱۲ به نامهای افشین بایمانی، صالح کهندل و محمدعلی منصوری از متهمان ارتباط با سازمان مجاهدین خلق نیز به زیر هشت احضار شدند. اما جو مخوف زندان و احضار در همان ساعت روز گذشته، زندانیان سالن ۱۲ را نگران کرد.
با پرسوجوی دلیل این احضار توسط دیگر زندانیان سالن ۱۲، گفته شد مضارع گرداننده حفاظت زندان با آنها کار دارد و مسأله مهمی نیست. افشین بایمانی به تنهایی به بیرون از بند رفت.
اما هنگام رفتن و در مقابل سالن ملاقات عده زیادی از مأموران ویژه منتظر وی بودند و او را به سلولهای انفرادی بند پنج منتقل کردند.
سپس فشارها برای انتقال صالح کهندل و محمدعلی منصوری بیشتر شد. جلوی سالن ۱۲ مملو از نیروهای ویژه شد و این دو زندانی نیز با خشونت و ضرب و شتم به سلولهای انفرادی بند پنج منتقل شدند.
وقتی این سه زندانی وارد بند ۵ شدند، یکی از مأموران به آنها گفت شما هم سنیمذهب هستید و با اعدامیان دیشب هم جرمید؟ سه زندانی سیاسی پاسخ دادند خیر ما سیاسی هستیم و از سالن ۱۲. مأمور پاسخ داد چه فرقی دارد هر کس به اینجا میآید برای اعدام میآید، دیشب هم بیستوپنج نفر از دوستانتان که سنی بودند را اعدام کردند. یک نفر دیگر هم آوردند برای اعدام نمیدانم بهسر او چه آمد دیگر او را ندیدم.
افشین بایمانی، صالح کهندل و محمدعلی منصوری بعد از ۵ روز در تاریخ هفدهم مردادماه از سلول انفرادی به بند بازگشتند. و توضیح روشنی برای این انتقال به آنان داده نشد.
هنگام بازگشت این سه زندانی، یکی از مأموران به آنها گفت: خیلی شانس آوردید که اعدام نشدید و در پاسخ به تعجب زندانیانی که مدعی بودند اساساً محکومیت به اعدام ندارند ادامه داد مثل تلفن همراه که همیشه در دسترس است یک قاضی هم همراه نیروهای ویژه بود، هر کاری که دلشان میخواهد میکنند. کسی را که به اینجا میآورند برای اعدام است. شانس آوردید به توافق نرسیدند والا اعدام بودید.
وقتی این سه زندانی وارد بند ۵ شدند، یکی از مأموران به آنها گفت شما هم سنیمذهب هستید و با اعدامیان دیشب هم جرمید؟ سه زندانی سیاسی پاسخ دادند خیر ما سیاسی هستیم و از سالن ۱۲. مأمور پاسخ داد چه فرقی دارد هر کس به اینجا میآید برای اعدام میآید، دیشب هم بیستوپنج نفر از دوستانتان که سنی بودند را اعدام کردند. یک نفر دیگر هم آوردند برای اعدام نمیدانم بهسر او چه آمد دیگر او را ندیدم.
افشین بایمانی، صالح کهندل و محمدعلی منصوری بعد از ۵ روز در تاریخ هفدهم مردادماه از سلول انفرادی به بند بازگشتند. و توضیح روشنی برای این انتقال به آنان داده نشد.
هنگام بازگشت این سه زندانی، یکی از مأموران به آنها گفت: خیلی شانس آوردید که اعدام نشدید و در پاسخ به تعجب زندانیانی که مدعی بودند اساساً محکومیت به اعدام ندارند ادامه داد مثل تلفن همراه که همیشه در دسترس است یک قاضی هم همراه نیروهای ویژه بود، هر کاری که دلشان میخواهد میکنند. کسی را که به اینجا میآورند برای اعدام است. شانس آوردید به توافق نرسیدند والا اعدام بودید.