توافق وطن‌فروشانه رژیم آخوندی با چین که حتی برخی منابع حکومتی آن را مشابه ترکمنچای توصیف کرده‌اند، تحت عنوان سند همکاری ۲۵ساله توسط وزیران خارجه چین و رژیم در تهران امضا شد. رژیم عمداً از انتشار متن کامل سند جلوگیری کرده و مانع درز کردن جزئیات آن است. به همین خاطر پیش از این هم برخی از مهره‌های رژیم این قرارداد را مشابه ترکمانچای توصیف کرده بودند. منابع دیگر می‌گویند در این قرارداد هیچ ماده قابل توجهی به‌سود رژیم جز حراج نفت ایران با قیمت ارزان وجود ندارد اما رژیم عمد دارد آن را در برابر آمریکا برای گران فروشی در برجام، یک برگ برنده و برون‌رفت از تحریم‌ها جلوه دهد.
در همین رابطه آسوشیتدپرس نوشت: روز شنبه رژیم ایران و چین در گرماگرم تحریم‌های فلج کننده آمریکا علیه رژیم تهران، یک توافقنامه همکاری استراتژیکی را امضا کردند که به مسائل اقتصادی می‌پردازد...
دو طرف در سالهای اخیر حدود ۲۰میلیارد دلار سالانه تجارت داشته‌اند. هر چند این رقم از نزدیک به ۵۲میلیارد دلار در سال۲۰۱۴ کمتر است که علت آن کاهش قیمت نفت و تحریم‌هایی است که آمریکا در سال۲۰۱۸ اعمال کرد.
یورونیوز گزارش داد: عمده نگرانی منتقدان دولت در داخل و خارج ایران بندهای غیرعلنی این سند توافق است.
یورونیوز افزود: سایت پترولیوم اکونومیست پیش از به حضور پنج هزار نیروی امنیتی چین در خاک ایران در چهارچوب این توافق برای حفاظت از پروژه‌های چین اشاره کرده بود و روزنامه نیویورک تایمز نیز ادعا کرده بود که چین در قبال مشارکت در پروژه‌های اقتصادی و نظامی ایران، نفت ایران را برای مدت ۲۵سال با تخفیفی ویژه خواهد خرید.
نیویورک تایمز نوشت: تحت یک توافق فراگیر اقتصادی و امنیتی، چین موافقت کرد که ۴۰۰میلیارد دلار طی ۲۵سال در ایران سرمایه‌گذاری کند و در عوض یک جریان نفت مستمر برای اقتصاد در حال رشد خود دریافت کند.
این توافق می‌تواند نفوذ چین در خاورمیانه را عمیق‌تر و تلاش‌های آمریکا برای منزوی کردن رژیم ایران را تضعیف کند. اما بلافاصله باید خاطرنشان کرد در حالی‌که مناقشهٔ بین‌المللی بر سر برنامهٔ اتمی رژیم ایران حل نشده، مشخص نیست که چه میزان از این توافق قابل اجراست...
رژیم ایران جزئیات این توافق را قبل از امضاء علنی نساخت. اما متخصصان گفتند که عمدتاً همان پیشنویس ۱۸ صفحه‌یی است که سال پیش به‌دست نیویورک تایمز رسید.
نیویورک تایمز افزود: مقامات رژیم توافق با پکن که اولین بار رهبر چین شی جین پینگ در دیدار سال۲۰۱۶ خود پیشنهاد کرده بود را به‌عنوان یک پیشرفت مهم در بوق و کرنا کردند. اما این توافق در ایران با این انتقاد مواجه شده که رژیم ایران بیش از حد به چین امتیاز داده است...
هنوز باید صبر کرد و دید که چه تعداد از پروژه‌های بلندپروازانه آمده در توافق عملی خواهد گردید.
سایت حکومتی اقتصاد نیوز نوشت: این قرارداد استراتژیک شامل ۳ محور سیاسی، نظامی و امنیتی، اقتصادی و فرهنگی است. از جمله تقویت زیرساخت‌های دفاعی، مقابله با تروریسم و برگزاری مانورهای منظم نظامی به‌عنوان نمایش قدرت و همسویی دو کشور. اما اصل موضوع همکاری در حوزه‌های نفت و صنعت و معدن و حوزه‌های مرتبط با انرژی است.
شایان یادآوری است که دو سال و نیم پیش ظریف در مجلس رژیم به صراحت اعلام کرد که هر چند رژیم چین و روسیه را شریک استراتژیک خود می‌داند اما آنها هم به رژیم می‌گویند که بدون FATF نمی‌توانیم کار شما را انجام دهیم. روسیه نیز صریحاً به رژیم گفته بود که ما آتشنشان شما نیستیم!
