اوین – مراسم سالگرد شهادت مجاهد قهرمان غلامرضا خسروی

بنا‌ به گزارش دریافتی روز سه‌شنبه 11خرداد 95 مراسمی با شرکت جمعی از زندانیان سیاسی بند 8 زندان اوین به‌مناسبت گرامیداشت خاطره مجاهد شهید غلامرضا خسروی در محوطه هواخوری اوین و زیرسرنیزه دژخیمان خامنه‌ای برگزار گردید.

دراین مراسم پس از بیان گوشه‌هایی از زندگی شهید قهرمان خلق غلامرضا خسروی، عده‌یی از دوستان دربند او، خاطراتی از منش و ارزشهای انقلابی این مجاهد مقاوم را برای شرکت کنندگان توضیح دادند.

بیشتر بخوانید:

رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت خواهر مجاهد مریم رجوی
با سلام و درودهای بیکران
پس از 15روز و با بازگشت به بند350 از سلولهای 240زندان اوین، در جریان تلاشهای مستمر و پیگیر شما در حمایت از حقوق زندانیان مظلوم و بی‌دفاع و آسیب دیده از یورش وحشیانه مزدوران رژیم ضدبشری آخوندی قرار گرفتم.
لذا برخود دیدم تا از همهٴ مجاهدتهای شما و سایر خواهران و برادران مجاهدم و اعضا و وابستگان شورای ملی مقاومت تشکر و قدردانی نمایم. باشد تا این رنجها و شکنجها ره به پیروزی نهایی مردم ایران که همانا استقرار دموکراسی و آزادی است باز نماید.
سلام بر خلق ـ سلام بر آزادی
فرزند کوچک خلق قهرمان ایران ـ غلامرضا خسروی 11اردیبهشت1393

بسم الله رحمن الرحیم
و ما نقموا منهم الا ان یومنوا بالله العزیز الحمید
یازده خرداد یادآور شهادت یل بی‌بدیل مجاهد شهید غلامرضا خسروی است.
سال گذشته در چنین روزی، زبونانی که هر کید و مکری را بر علیه مجاهد خلق آزموده بودند، در خبطی دیگر باز هم مرتکب جنایتی خفت‌بار شدند. به‌نقل از مجاهد شهید جعفر کاظمی در لحظات انتقال برای اجرا، ایستاده بر پله‌های 350 اوین که خطاب به سایر زندانیان می‌گفت، امیدوارم که ما آخرین زندانیان سیاسی باشیم که به این شکل برای آزادی بهاء پرداخت می‌کنیم.
اما حیات پر شور و جذبه غلامرضا که به انرژی لایزال متصل بود، سرفصل دیگری جز شهادت نمی‌توانست داشته باشد.
شهادت آن سردار صدیق، که سر دار از او گشت بلند، تکان‌دهنده و خرد کننده ارکان بنای فاشیسم ضدبشری حاکم بر ایران بود.
درود و رحمت بی‌کران الهی بر روح و روان پاکش باد
ربنا فاشهد و تقبل منا، انک انت سمیع العلیم
علی معزی. زندان مرکزی کرج. خرداد 1394.

روز ۱۹ تیر ماه ۱۳۹۳، مراسمی در گرامیداشت چهلمین روز شهادت مجاهد قهرمان غلامرضا خسروی در سالن ۱۲ زندان گوهردشت کرج برگزار شد.
در این مراسم زندانی سیاسی شاهرخ زمانی طی سخنانی از جمله گفت:
بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران- کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران.
... از اسپارتاکوس و عیسی، حسین و مزدک، مانی و بابک تا ژاندارک و رزا لوگزامبورگ و چه‌گوارا تا همایون کتیرایی، بیژن جزنی، رضایی‌ها و امروز موسی خیابانی‌ها، علی‌رضا شکوهی‌ها، فرزاد کمانگرها و غلامرضا خسروی‌ها همه و همه آگاهانه جان عزیزشان را فدای رهایی بشریت از ستم و نابرابری و رسیدن به برابری و حاکم شدن بر سرنوشت خود کردند.
آنان با شهادت قهرمانانه خود قدرت پوشالی دشمن خلق را به سخره گرفتند و امید نبرد انقلابی تا پیروزی را در دل محرومان و زحمتکشان کاشتند. بدین جهت است که مرگ سرخ‌شان نیز برای اردوی انقلاب، شرف و افتخار و برای دشمن مرگ و ذلالت است.

لختی درنگ کنیم این‌جا و یاد کنیم        زان آتشی که در دل خاک آشیان گرفت

طی مدت همبندی و هم اتاقی بودن با غلامرضا خسروی در بند 350 اوین آنچه از او در یاد و خاطرم نقش بسته همه حول دفاع از شرف و هویت و ایمان راسخ اوست از 2سال پیش که حکم اش تأیید و آماده اجرا بود، بعضی از زندانیان بند 350 سعی می‌کردند او را به کوتاه آمدن از مواضع و نوعی تسلیم ولو درحد یک جمله شفاهی دوپهلو وادار سازند و تلاش می‌کردند او رامطمئن سازند که در اینصورت حکمش شکسته خواهد شد. ولی هیهات که‌شان و جایگاه غلامرضای قهرمان بسیار بالاتر از این حرفها بود و در پاسخ این‌گونه اشخاص می‌گفت آیا شما می‌دانید که همین نصیحت ها و درخواستها را مأموران رژیم هم از زندانیان به‌عمل می‌آورند. و در ثانی آیا فکر می‌کنید ما هیچ‌گاه از دنیا نخواهیم رفت و آیا نمی‌بینید من که اکنون آماده شهادت هستم از بسیاری از آنها که به عمر خود مطمئن‌اند با عشق و نشاط و کارایی بیشتری به زندگی روزمره فعلی خود مشغولم.

یکی از روزهای سال 91 که یک اعتصاب خودداری از ملاقات در بند 350 شکل می‌گرفت تحریکاتی از آنسوی بند به‌عمل آمد که اگر این اعتصاب با هواداران مجاهدین مشترکاً انجام شود اولاً که همه هواداران مجاهدین را از 350 تبعید می‌کنیم و برایتان گران تمام می‌شود، در این رابطه بعضیها از آقای خسروی می‌خواستند که هواداران مجاهدین کنار بکشند و شرکت نکنند که غلامرضای پهلوان پاسخ داد مبارزه انحصاری نیست و ما مرعوب تهدیدات آنها از آنسوی بند نمی‌شویم و در نتیجه همه آنهایی که می‌خواستند در اعتصاب شرکت کنند جمعاً شرکت کردند.

یکبار مراسم بزرگداشت یاد مجاهدان و مبارزانی هم‌چون جعفر کاظمی، محمدعلی حاج آقایی و فرهاد کمانگر و فرهاد وکیلی در بند 350تشکیل می‌شد باز بعضی به گوش او می‌خواندند که صلاح نیست شما شرکت کنید صبر کن تا وضع حکم ات مشخص شود و تا آن زمان دست به عصا باش، ولی غلامرضا برای شرکت بیقراری می‌کرد و در نهایت شرکت کرد.

به یاد می‌آورم که غلامرضا در دعای «الهم انصر المجاهدین» همیشه این بخش از این آیه را اضافه می‌کرد که «ومنهم من قضا نحبه و منهم من ینتظر و مابدلو تبدیلا»

به یاد می‌آورم که غلامرضا هر وقت کسالتی پیش می‌آمد می‌گفت مگر دست خودمان است مگر ما اجازه داریم که مریض شویم ما همیشه باید سالم و سرحال باشیم وقتی روح اراده کند بدن باید اطاعت کند.

دربند 350 غلامرضا همیشه یک آرم مجاهدین که خود روی مقوا ترسیم کرده بود داخل بوفه‌اش بالای سرخود نصب کرده بود یادش گرامی و در جاتش عالی باد.

غلامرضا قلبی سرشار از محبت و عواطف انسانی داشت کلاههایی برای بعضی از دوستان دوخته بود به‌محض این‌که از نگاه کسی احساس می‌کرد که مایل است از آن کلاه داشته باشد سلیقه او را می‌پرسید و با آن‌که از لحاظ محدودیت وقتی خیلی مقید بود یک کلاه برایش می‌دوخت و به این ترتیب بیش از70 کلاه که بر روی آن نوشته معروف «اوین بند 350 با دو بال بر بالای آن» مزین شده بود با دست خود دوخت و به زندانیان سیاسی هدیه کرد.

مراسم اولین سالگرد شهادت مجاهد قهرمان غلامرضا خسروی بر مزار پاکش برگزار گردید
روز پنجشنبه 7خرداد 94 در باغ رضوان اصفهان، اعضای خانواده، جمعی از دوستان و یاران و شماری از مردم بر مزار شهید قهرمان راه آزادی مجاهد خلق غلامرضا خسروی جمع شدند تا یاد و خاطره او را گرامی بدارند. تجمع‌کنندگان خاک مزار این مجاهد قهرمان را گل باران کردند.