چکیده: صرفنظر از موضع این یا آن باند رژیم، پس گرفتن سریع دعوت از رژیم، توسط دبیرکل ملل متحد، یک ضربهخوار کننده و یک سیلی سنگین بهبناگوش نظام ولایت است که دو واقعیت را نشان میدهد. یکی موقعیت بهشدت تضعیف شده رژیم در معادلات سیاسی منطقهیی و بینالمللی و دیگر اینکه پس از جام زهر اتمی، جام زهر سوریه نیز در انتظار ولیفقیه بختبرگشته است.
وقتی دبیرکل ملل متحد، در اقدامی غیرمنتظره رژیم آخوندی را به کنفرانس ژنو2 دعوت کرد، ولولهیی سیاسی، هم در میان رژیم آخوندی و هم بین کشورها و محافل سیاسی منطقه که عموماً مخالف رژیم و خشمگین از دخالتهای دیکتاتوری تروریستی رژیم در سوریه و منطقه هستند، درگرفت.
روزنامه حکومتی مردمسالاری (اول دی ماه) عجولانه تلاش کرد این را که رژیم «رسماً به نشست ژنو2 دعوت شد» بهجیب دولت روحانی بریزد و از آن تحت عنوان یک پیروزی دیپلوماتیک سپری در مقابل حملات باند خامنهای بسازد. و پیشبینی میکرد که «عربستان سعودی از خشم خود را به زمین و زمان بکوبد».
شتابزدهتر و ذوقزدهتر از این روزنامه باند روحانی، روزنامه جوان، ارگان بسیج پاسداران از رسانههای باند خامنهای است، که سر از پا نشناخته در شمارهٴ امروز خود (که ظاهراً قبل از پس گرفته شدن دعوت زیر چاپ رفته) نوشته است: «اکنون، ایران در مجموع مدعوین رسمی به ژنو 2 قرار گرفته و این امر به آن معناست که آمریکا در نهایت واقعیت موجود در منطقه را پذیرفته… که ایران در وضعیت فعلی منطقه قدرتی تاثیرگذار است که تغییر و تحول منطقهیی بدون در نظر گرفتن این کشور ممکن نیست».
اما این خوشحالی چند ساعتی بیش نپایید و با پسگردنی لغو دعوت، چرت حضرات حسابی پاره شد. سخنگوی بانکیمون رسماً اعلام کرد «دبیرکل عمیقاً از موضع دیروز ایران دلسرد شده، موضعی که با تعهدی که داده شده همخوانی ندارد… با توجه به اینکه رژیم ایران انتخاب کرده که خارج از این تفاهم مبنایی (ژنو) باقی بماند، او (بان کیمون) تصمیم گرفته است که گردهمایی مونترال بدون شرکت ایران برگزار شود».
اگر علت دعوت نامنتظره از رژیم برای شرکت در ژنو2 هنوز مشخص نیست، اما دلیل پس گرفتن سریع و شتابزدهٴ آن، چندان ابهامی ندارد؛ چرا که واکنشهای منطقهیی نسبت به این دعوت بسیار تند بود. بهنوشته روزنامه سعودی الحیاة: «عربستان سعودی با واکنش نسبت بهدعوت دبیرکل سازمان ملل… ایران را شایسته حضور در این نشست ندانست». اپوزیسیون سوریه نیز بنا به گزارش شبکهٴ تلویزیونی العربیه به دبیرکل برای پس گرفتن این دعوت 6ساعت مهلت داد تا این دعوت را پس بگیرد و تهدید کرد که در غیراین صورت اپوزیسیون سوریه کنفرانس ژنو2 را تحریم خواهد کرد.
سخنگوی وزارتخارجه آمریکا نیز، پس گرفتن دعوت از رژیم را مورد حمایت قرار داد و تأکید کرد تا وقتی رژیم ایران نتایج ژنو1 یعنی تشکیل دولت انتقالی را نپذیرفته نمیتواند در ژنو2 شرکت کند.
با پس گرفتن دعوت، رؤیاهای طلایی ولیفقیه به کابوس مبدل شد و با این خفت و خواری مضاعف که نصیب رژیم شد، حالا این آخوندهای نشسته در تهران هستند که باید «از خشم خود را به زمین و زمان بکوبند».
پس گرفتن دعوت از سوی دبیرکل که در عرف دیپلوماتیک اقدامی بهشدت تحقیرآمیز محسوب میشود، بهروشنی افول بیش از پیش موقعیت رژیم در تعادل قوای منطقهیی و بینالمللی را برملا میکند که بیتردید از آثار زهرخوردگی و تعمیق شقه و شکاف در رأس نظام است. شقهیی که از جمله در خط و سیاست در قبال سوریه هم خود را نشان میدهد.
وقتی دبیرکل ملل متحد، در اقدامی غیرمنتظره رژیم آخوندی را به کنفرانس ژنو2 دعوت کرد، ولولهیی سیاسی، هم در میان رژیم آخوندی و هم بین کشورها و محافل سیاسی منطقه که عموماً مخالف رژیم و خشمگین از دخالتهای دیکتاتوری تروریستی رژیم در سوریه و منطقه هستند، درگرفت.
روزنامه حکومتی مردمسالاری (اول دی ماه) عجولانه تلاش کرد این را که رژیم «رسماً به نشست ژنو2 دعوت شد» بهجیب دولت روحانی بریزد و از آن تحت عنوان یک پیروزی دیپلوماتیک سپری در مقابل حملات باند خامنهای بسازد. و پیشبینی میکرد که «عربستان سعودی از خشم خود را به زمین و زمان بکوبد».
شتابزدهتر و ذوقزدهتر از این روزنامه باند روحانی، روزنامه جوان، ارگان بسیج پاسداران از رسانههای باند خامنهای است، که سر از پا نشناخته در شمارهٴ امروز خود (که ظاهراً قبل از پس گرفته شدن دعوت زیر چاپ رفته) نوشته است: «اکنون، ایران در مجموع مدعوین رسمی به ژنو 2 قرار گرفته و این امر به آن معناست که آمریکا در نهایت واقعیت موجود در منطقه را پذیرفته… که ایران در وضعیت فعلی منطقه قدرتی تاثیرگذار است که تغییر و تحول منطقهیی بدون در نظر گرفتن این کشور ممکن نیست».
اما این خوشحالی چند ساعتی بیش نپایید و با پسگردنی لغو دعوت، چرت حضرات حسابی پاره شد. سخنگوی بانکیمون رسماً اعلام کرد «دبیرکل عمیقاً از موضع دیروز ایران دلسرد شده، موضعی که با تعهدی که داده شده همخوانی ندارد… با توجه به اینکه رژیم ایران انتخاب کرده که خارج از این تفاهم مبنایی (ژنو) باقی بماند، او (بان کیمون) تصمیم گرفته است که گردهمایی مونترال بدون شرکت ایران برگزار شود».
اگر علت دعوت نامنتظره از رژیم برای شرکت در ژنو2 هنوز مشخص نیست، اما دلیل پس گرفتن سریع و شتابزدهٴ آن، چندان ابهامی ندارد؛ چرا که واکنشهای منطقهیی نسبت به این دعوت بسیار تند بود. بهنوشته روزنامه سعودی الحیاة: «عربستان سعودی با واکنش نسبت بهدعوت دبیرکل سازمان ملل… ایران را شایسته حضور در این نشست ندانست». اپوزیسیون سوریه نیز بنا به گزارش شبکهٴ تلویزیونی العربیه به دبیرکل برای پس گرفتن این دعوت 6ساعت مهلت داد تا این دعوت را پس بگیرد و تهدید کرد که در غیراین صورت اپوزیسیون سوریه کنفرانس ژنو2 را تحریم خواهد کرد.
سخنگوی وزارتخارجه آمریکا نیز، پس گرفتن دعوت از رژیم را مورد حمایت قرار داد و تأکید کرد تا وقتی رژیم ایران نتایج ژنو1 یعنی تشکیل دولت انتقالی را نپذیرفته نمیتواند در ژنو2 شرکت کند.
با پس گرفتن دعوت، رؤیاهای طلایی ولیفقیه به کابوس مبدل شد و با این خفت و خواری مضاعف که نصیب رژیم شد، حالا این آخوندهای نشسته در تهران هستند که باید «از خشم خود را به زمین و زمان بکوبند».
پس گرفتن دعوت از سوی دبیرکل که در عرف دیپلوماتیک اقدامی بهشدت تحقیرآمیز محسوب میشود، بهروشنی افول بیش از پیش موقعیت رژیم در تعادل قوای منطقهیی و بینالمللی را برملا میکند که بیتردید از آثار زهرخوردگی و تعمیق شقه و شکاف در رأس نظام است. شقهیی که از جمله در خط و سیاست در قبال سوریه هم خود را نشان میدهد.
خط متفاوت دو باند رقیب آخوندی در مورد ژنو2
واقعیت این است که خط باند رفسنجانی ـ روحانی در مورد سوریه با خط ولیفقیه تفاوت عمده دارد. در حالی که ولیفقیه سوریه را عمق استراتژیک نظام میداند و بود و نبود آن را بود و نبود خود تلقی میکند، رفسنجانی آشکارا با دخالت در سوریه مخالفت میورزد و با اشاره به اسد میگوید اگر مردم سوریه کسی را نخواهند باید کنار برود. بنابراین دولت روحانی هم به هیچوجه از حضور در ژنو2 استقبال نمیکند. چرا که رژیم در ژنو حضور مییافت، قاعدتاً میبایستی سخنگو و مدافع مواضع ولیفقیه میبود و رودرروی آمریکا قرار میگرفت که این به هیچوجه مطلوب رفسنجانی و روحانی نیست. از همین رو ظریف وزیر خارجه دولت روحانی که پیش از این گفته بود، ما خیلی هم خواهان شرکت در این اجلاس نیستیم. این بار هم بعد از پس گرفتن خفتبار دعوت از سوی دبیرکل تکرار کرد که: «ما چندان شائق نبودیم به این موضوع ولی تنها بهخاطر دعوتی که از ما شده بود قصد شرکت داشتیم» سایر مقامات وزارتخارجه رژیم از معاون تا سخنگوی وزارت خارجه، امروز (اول بهمن) به صحنه آمدند و با اظهار تأسفی ظاهری، عدم حضور را پذیرفتند. عراقچی معاون ظریف طی گفتگویی با تلویزیون رژیم از خدا خواسته گفت: «طبیعی است که ما شرکت نخواهیم کرد» او با دستاویز قرار دادن پیششرط افزود: «ما حاضر به شرکت هستیم ولی بدون پذیرش هیچ پیچ شرطی».
افخم نیز گفت: «ما هیچگاه متقاضی شرکت در این نشست نبودیم و این موضوع را به صراحت از ابتدای طرح مباحث مربوط به تشکیل نشست ژنو 2 اعلام کردیم» (ایسنا اول بهمن).
اما رسانههای باند خامنهای که ظاهراً سنگینی سیلی را بیشتر حس کردهاند، کف بر دهان آوردهاند، بهعنوان نمونه خبرگزاری سپاه پاسداران موسوم به فارس با دلسوختگی نوشته است: «تصویری که بانکیمون با پس گرفتن دعوت خود از سازمان مللمتحد ارائه کرد، تصویر سازمانی ضعیف و نفوذپذیر بود».
لیکن صرفنظر از موضع این یا آن باند رژیم، پس گرفتن سریع دعوت از رژیم، توسط دبیرکل ملل متحد، یک ضربهخوار کننده و یک سیلی سنگین بهبناگوش نظام ولایت است که دو واقعیت را نشان میدهد. یکی موقعیت بهشدت تضعیف شده رژیم در معادلات سیاسی منطقهیی و بینالمللی و دیگر اینکه پس از جام زهر اتمی، جام زهر سوریه نیز در انتظار ولیفقیه بختبرگشته است.
افخم نیز گفت: «ما هیچگاه متقاضی شرکت در این نشست نبودیم و این موضوع را به صراحت از ابتدای طرح مباحث مربوط به تشکیل نشست ژنو 2 اعلام کردیم» (ایسنا اول بهمن).
اما رسانههای باند خامنهای که ظاهراً سنگینی سیلی را بیشتر حس کردهاند، کف بر دهان آوردهاند، بهعنوان نمونه خبرگزاری سپاه پاسداران موسوم به فارس با دلسوختگی نوشته است: «تصویری که بانکیمون با پس گرفتن دعوت خود از سازمان مللمتحد ارائه کرد، تصویر سازمانی ضعیف و نفوذپذیر بود».
لیکن صرفنظر از موضع این یا آن باند رژیم، پس گرفتن سریع دعوت از رژیم، توسط دبیرکل ملل متحد، یک ضربهخوار کننده و یک سیلی سنگین بهبناگوش نظام ولایت است که دو واقعیت را نشان میدهد. یکی موقعیت بهشدت تضعیف شده رژیم در معادلات سیاسی منطقهیی و بینالمللی و دیگر اینکه پس از جام زهر اتمی، جام زهر سوریه نیز در انتظار ولیفقیه بختبرگشته است.