پروفسور ایوان ساشا شیهان Ivan Sascha Sheehan - رئیس بخش مذاکرات در دانشگاه بالتیمور آمریکا طی مقاله‌یی با عنوان ”نگاهی به حقایق موجود در توافقنامه رژیم ایران“ که در هیل نشریه کنگره آمریکا درج شده نوشت: از وقتی که طرح اجرایی مشترک 1+5 در مورد برنامه اتمی رژیم ایران در ماه نوامبر در ژنو به امضا رسید، کاخ سفید با 2 حقیقت دشوار درباره رژیم ایران مواجه شده است.
سوء‌استفاده روحانی از مذاکره‌کنندگان آمریکایی، به انزوای تهران خاتمه داد و در قبال وعده‌های پوچ، برایش زمان خرید تا رژیم به اهداف اتمی خود نزدیکتر شود. این در حالی است که آخوندها به هیچ‌وجه قصد ندارند برنامه تسلیحاتی خود را به عقب برگردانند.
در شرایطی که کاخ سفید در پی یک معامله دائمی است و از استراتژی شکست خورده مماشات استقبال می‌کند، کنگره باید در مورد عدم تمایل دولت اوباما برای مواجه شدن با حقایق، تحقیق کند. امروز برنامه اتمی رژیم ایران، آن‌گونه که باراک اوباما در سخنرانی سالانه خود مورد اشاره قرار داد، نه ”متوقف“ شده و نه این‌که ملزم گشته که ذخایر اورانیوم 20 درصدی‌اش را ”از بین ببرد“ ...
کارهایی که کنگره می‌تواند انجام دهد تا کاخ سفید را از برداشتن گامهای اشتباه در خصوص سیاست ایران بازدارد عبارتند از:
1- قانون ایران عاری از تسلیحات اتمی را به تصویب برساند. لغو تحریمها، به رژیمی که از انزوای سیاسی و اقتصادی و نارضایتیهای داخلی رنج می‌کشد، حیات بخشید. تمهیدات پارلمانی و مخالفت کاخ سفید، نباید مانع یک لایحه دو حزبی قانون ایران عاری از تسلیحات اتمی شوند، لایحه‌یی که تضمین خواهد کرد رژیم ایران به‌خاطر نقض توافقنامه‌های دیپلوماتیک، بهایش را بپردازد. تصویب این لایحه، مذاکرات را از ریل خود خارج نخواهد کرد بلکه موجب افزایش حسن‌نیت در گفتگوها می‌شود.
آن 59 بانی لایحه قانونی که بیش از نیمی از اعضای سنای آمریکا هستند باید بر روی هری رید، رهبر اکثریت سنا فشار بیشتری بیاورند تا آن را برای بررسی عاجل، در سنا مطرح کند.
2- حفاظت از ظرفیتهای اطلاعاتی اپوزیسیون ایران. این گروه سابقه طولانی در تأمین اطلاعات در مورد برنامه اتمی تهران دارد و مسئول افشاگریهایی می‌باشد که منجر به اولین دور از تحریمهای جهانی گردید.
جای تعجبی نیست که عوامل تهران از جمله نیروهای امنیتی عراق بین سالهای 2009 تا 2013 به‌طور مکرر به این ناراضیان در عراق حمله کردند. تنها در سال 2013، لیبرتی 4 بار هدف حملات موشکی قرار گرفت و سلامتی 7 گروگان از جمله 6 زن به‌رغم محکومیت بین‌المللی، هم‌چنان در پرده ابهام است.
این حملات، با نقض کنوانسیونهای ژنو و به‌رغم وعده‌های آمریکا در حفاظت از آنها، منجر به مرگ صدها تن شده است. کنگره آمریکا باید برای حفاظت از کسانی که در لیبرتی محبوس شده‌اند لایحه‌یی را مد نظر قرار دهد و نسبت به انتقال امن آنها به موقعیتهایی در خارج از عراق، اطمینان یابد. هر گونه توافق بزرگتری با این رژیم در زمینه اتمی، باید شامل بازاسکان سریع ناراضیان شود.
3- تحقیق کردن در مورد لابی رژیم در واشینگتن. کنگره می‌تواند برای شناسایی روابط موجود میان لابی رژیم در واشینگتن و سیاستگذاران آمریکایی دست به تحقیقات بزند. توجیه گران و مدافعان تهران در آمریکا نباید در موقعیتی باشند که ملاحظات قانونی را هدایت کنند، بر روی سیاست نفوذ داشته باشند، یا از منافع امنیتی بکاهند. هم‌چنین، نیروهای طرفدار رژیم را نباید بدون بررسی دقیق و موشکافانه، به‌حال خود رها کرد. اکنون زمان آن است که کنگره کاری را که کاخ سفید نتوانسته انجام دهد را برعهده بگیرد و بر مجازاتهای موجود به‌خاطر عدم تبعیت رژیم ایران، بیفزاید، به مسائل حقوق‌بشری بپردازد، گردآوری اطلاعات را افزایش دهد، و فشار را بر روی رژیم ایران بالاتر ببرد.
سوء‌استفاده روحانی از مذاکره‌کنندگان آمریکایی، به انزوای تهران خاتمه داد و در قبال وعده‌های پوچ، برایش زمان خرید تا رژیم به اهداف اتمی خود نزدیکتر شود. این در حالی است که آخوندها به هیچ‌وجه قصد ندارند برنامه تسلیحاتی خود را به عقب برگردانند.
در شرایطی که کاخ سفید در پی یک معامله دائمی است و از استراتژی شکست خورده مماشات استقبال می‌کند، کنگره باید در مورد عدم تمایل دولت اوباما برای مواجه شدن با حقایق، تحقیق کند. امروز برنامه اتمی رژیم ایران، آن‌گونه که باراک اوباما در سخنرانی سالانه خود مورد اشاره قرار داد، نه ”متوقف“ شده و نه این‌که ملزم گشته که ذخایر اورانیوم 20 درصدی‌اش را ”از بین ببرد“ ...
کارهایی که کنگره می‌تواند انجام دهد تا کاخ سفید را از برداشتن گامهای اشتباه در خصوص سیاست ایران بازدارد عبارتند از:
1- قانون ایران عاری از تسلیحات اتمی را به تصویب برساند. لغو تحریمها، به رژیمی که از انزوای سیاسی و اقتصادی و نارضایتیهای داخلی رنج می‌کشد، حیات بخشید. تمهیدات پارلمانی و مخالفت کاخ سفید، نباید مانع یک لایحه دو حزبی قانون ایران عاری از تسلیحات اتمی شوند، لایحه‌یی که تضمین خواهد کرد رژیم ایران به‌خاطر نقض توافقنامه‌های دیپلوماتیک، بهایش را بپردازد. تصویب این لایحه، مذاکرات را از ریل خود خارج نخواهد کرد بلکه موجب افزایش حسن‌نیت در گفتگوها می‌شود.
آن 59 بانی لایحه قانونی که بیش از نیمی از اعضای سنای آمریکا هستند باید بر روی هری رید، رهبر اکثریت سنا فشار بیشتری بیاورند تا آن را برای بررسی عاجل، در سنا مطرح کند.
2- حفاظت از ظرفیتهای اطلاعاتی اپوزیسیون ایران. این گروه سابقه طولانی در تأمین اطلاعات در مورد برنامه اتمی تهران دارد و مسئول افشاگریهایی می‌باشد که منجر به اولین دور از تحریمهای جهانی گردید.
جای تعجبی نیست که عوامل تهران از جمله نیروهای امنیتی عراق بین سالهای 2009 تا 2013 به‌طور مکرر به این ناراضیان در عراق حمله کردند. تنها در سال 2013، لیبرتی 4 بار هدف حملات موشکی قرار گرفت و سلامتی 7 گروگان از جمله 6 زن به‌رغم محکومیت بین‌المللی، هم‌چنان در پرده ابهام است.
این حملات، با نقض کنوانسیونهای ژنو و به‌رغم وعده‌های آمریکا در حفاظت از آنها، منجر به مرگ صدها تن شده است. کنگره آمریکا باید برای حفاظت از کسانی که در لیبرتی محبوس شده‌اند لایحه‌یی را مد نظر قرار دهد و نسبت به انتقال امن آنها به موقعیتهایی در خارج از عراق، اطمینان یابد. هر گونه توافق بزرگتری با این رژیم در زمینه اتمی، باید شامل بازاسکان سریع ناراضیان شود.
3- تحقیق کردن در مورد لابی رژیم در واشینگتن. کنگره می‌تواند برای شناسایی روابط موجود میان لابی رژیم در واشینگتن و سیاستگذاران آمریکایی دست به تحقیقات بزند. توجیه گران و مدافعان تهران در آمریکا نباید در موقعیتی باشند که ملاحظات قانونی را هدایت کنند، بر روی سیاست نفوذ داشته باشند، یا از منافع امنیتی بکاهند. هم‌چنین، نیروهای طرفدار رژیم را نباید بدون بررسی دقیق و موشکافانه، به‌حال خود رها کرد. اکنون زمان آن است که کنگره کاری را که کاخ سفید نتوانسته انجام دهد را برعهده بگیرد و بر مجازاتهای موجود به‌خاطر عدم تبعیت رژیم ایران، بیفزاید، به مسائل حقوق‌بشری بپردازد، گردآوری اطلاعات را افزایش دهد، و فشار را بر روی رژیم ایران بالاتر ببرد.
