در آستانهٴ بازگشایی دانشگاهها هستیم و فصل ابراز وحشت سردمداران و کارگزاران رژیم است که پیاپی به صحنه می‌آیند و هر کدام با زبانی، هشدار می‌دهند. یکی از آنها به نام محمدعلی دهقان که به‌عنوان رئیس دانشگاه ولیعصر رفسنجان مشخص و منصوب شده، هنوز دانشگاه باز نشده و سر کارش نرفته، به صحنه آمده و می‌گوید: «جو باز سیاسی باید در دانشگاه باشد، اما نباید آلوده به مسائل سیاسی شود!».
به‌راستی مضحک‌تر از این هم می‌شود، تناقضی را در یک جمله بیان کرد و به نمایش گذاشت؟
وی می‌گوید جو باز سیاسی باید باشد، اما نباید به مسائل سیاسی آلوده شد، یعنی چه؟ این کارگزار رژیم خودش معنای حرفش را باز می‌کند توجه کنید: «بحث دانشجویی و فرهنگی یکی از مهمترین بحثهای دانشگاه است... اردوی راهیان نور که... سالانه ۱۰۰ میلیون تومان [برایش] هزینه می‌شود... از ابتدای تابستان هم طرحی مربوط به پوشش و حجاب در دانشگاه مطرح شده است... برای دانشجویان جدید هم در این زمینه نیز برنامه‌ریزی شده تا از طرق مختلف و نه تنها مبارزه قهری بتوان بهترین نتیجه را گرفت».
آری، فضای باز سیاسی که ولی‌فقیه ارتجاع می‌خواهد از طریق کارگزارانش در دانشگاه حاکم کند، انواع سرکوب، مثل حجاب اجباری، و انواع فعالیتهای فرهنگی مثل بازدید از زمینهای جنگ ضدمیهنی، البته علاوه بر مبارزه یا سرکوب قهری! یعنی چماق و زندان است!
بنابراین الآن که «جو باز سیاسی» بدون «آلودگی به مسائل سیاسی» را شناختیم، متوجه می‌شویم که اصلاً تناقضی در کار نیست. چرا که رژیم اصلاً این اقدامات سرکوبگرانه را در دانشگاهها می‌کند، تا دانشجویان سراغ مسائل سیاسی نروند. یعنی به معضلات و بحرانهای مختلف جامعه ایران فکر نکنند، به حقوقهای نجومی نیندیشند، به فقر و بیکاری کاری نداشته باشند و طرف مسأله سرکوب و زندانی سیاسی و.. نروند و مهمتر هرگز حول راه‌حل اصلیِ تمام دردهای بی‌شمار جامعه دیکتاتور زدهٴ ایران، بحث و فحصی نکنند.
واقعیت این است که با توجه به این‌که بازگشایی دانشگاهها نزدیک است، و با توجه به فضای ملتهب جامعه و از پرده بیرون افتادن حقوقهای نجومی و مهمتر از همه رو آمدن جنایت قتل‌عام 67 بعد از انتشار نوار آقای منتظری، وحشت سراپای نظام را فراگرفته است، وحشتی از تفکر و ارادهٴ سیاسی دانشجویان، که با گرایش به دشمن اصلی نظام همراه است.
بنابراین بیان این جنس تناقضات از سوی سردمداران نظام آخوندی عجیب نیست بلکه بیشتر هم خواهد شد. اینها نتیجه ضربات مختلفی است که رژیم ولایت‌فقیه در عرصه‌های مختلف داخلی و منطقه‌ای و بین‌المللی خورده است که نتیجه دریافت این ضربات، این طور تناقض‌گویی است.
به‌راستی مضحک‌تر از این هم می‌شود، تناقضی را در یک جمله بیان کرد و به نمایش گذاشت؟
وی می‌گوید جو باز سیاسی باید باشد، اما نباید به مسائل سیاسی آلوده شد، یعنی چه؟ این کارگزار رژیم خودش معنای حرفش را باز می‌کند توجه کنید: «بحث دانشجویی و فرهنگی یکی از مهمترین بحثهای دانشگاه است... اردوی راهیان نور که... سالانه ۱۰۰ میلیون تومان [برایش] هزینه می‌شود... از ابتدای تابستان هم طرحی مربوط به پوشش و حجاب در دانشگاه مطرح شده است... برای دانشجویان جدید هم در این زمینه نیز برنامه‌ریزی شده تا از طرق مختلف و نه تنها مبارزه قهری بتوان بهترین نتیجه را گرفت».
آری، فضای باز سیاسی که ولی‌فقیه ارتجاع می‌خواهد از طریق کارگزارانش در دانشگاه حاکم کند، انواع سرکوب، مثل حجاب اجباری، و انواع فعالیتهای فرهنگی مثل بازدید از زمینهای جنگ ضدمیهنی، البته علاوه بر مبارزه یا سرکوب قهری! یعنی چماق و زندان است!
بنابراین الآن که «جو باز سیاسی» بدون «آلودگی به مسائل سیاسی» را شناختیم، متوجه می‌شویم که اصلاً تناقضی در کار نیست. چرا که رژیم اصلاً این اقدامات سرکوبگرانه را در دانشگاهها می‌کند، تا دانشجویان سراغ مسائل سیاسی نروند. یعنی به معضلات و بحرانهای مختلف جامعه ایران فکر نکنند، به حقوقهای نجومی نیندیشند، به فقر و بیکاری کاری نداشته باشند و طرف مسأله سرکوب و زندانی سیاسی و.. نروند و مهمتر هرگز حول راه‌حل اصلیِ تمام دردهای بی‌شمار جامعه دیکتاتور زدهٴ ایران، بحث و فحصی نکنند.
واقعیت این است که با توجه به این‌که بازگشایی دانشگاهها نزدیک است، و با توجه به فضای ملتهب جامعه و از پرده بیرون افتادن حقوقهای نجومی و مهمتر از همه رو آمدن جنایت قتل‌عام 67 بعد از انتشار نوار آقای منتظری، وحشت سراپای نظام را فراگرفته است، وحشتی از تفکر و ارادهٴ سیاسی دانشجویان، که با گرایش به دشمن اصلی نظام همراه است.
بنابراین بیان این جنس تناقضات از سوی سردمداران نظام آخوندی عجیب نیست بلکه بیشتر هم خواهد شد. اینها نتیجه ضربات مختلفی است که رژیم ولایت‌فقیه در عرصه‌های مختلف داخلی و منطقه‌ای و بین‌المللی خورده است که نتیجه دریافت این ضربات، این طور تناقض‌گویی است.
