مشخصات محمدعلی جعفری:
نام: محمد علیفامیل: عزیز جعفری
سال تولد:1336
محل تولد: یزد
درجه: سرلشگر
پاسدار محمدعلی جعفری معروف به عزیز جعفری در 10شهریور 1386 توسط خامنهای به سرکردگی سپاه ضدمردمی پاسداران موسوم به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گماشته شد. در یک تحلیل درونی رژیم علت نصب او به این سمت را اینطور نوشتهاند: «دو علت را در انتصاب وی به فرماندهی کل سپاه مطرح کردند.
نخست آن که با توجه به تجربه وی در نبردهای نامتقارن و جنگهای نامنظم که جعفری از پایهگذاران اینگونه نبردها در سالهای جنگ ضدمیهنی با عراق بوده و نیز افزایش تهدیدهای آمریکا مبنی بر حمله نظامی به رژیم ایران در آن زمان، انتصاب جعفری معطوف به این مسأله بوده است و چون جعفری در دوران فرماندهی نیروی زمینی سپاه، بررسی و ارزیابی نکات ضعف و قوت آمریکا در حمله به افغانستان و عراق را مورد توجه داشته برای سمت فرماندهی کل سپاه مناسب بوده است».
پاسدار محمدعلی جعفری طی مدارج سرکوب و تروریسم در رژیم جمهوری اسلامی
محمدعلی جعفری سال 1358 شرکت در اشغال سفارت آمریکا و گروگانگیری 52 دیپلومات آمریکایی. همراه با پاسدار علی رضا افشار که در زمان پاسدار احمدینژاد معاون سیاسی وزارت کشور بود.محمدعلی جعفری که آن موقع به عزیز جعفری معروف بود سال 1359 برای سرکوب هموطنان کرد به کردستان اعزام شد و عضو اطلاعات سپاه کردستان شد.
محمدعلی جعفری سال 1360 بهعنوان سرکرده قرارگاههای عملیات غرب و جنوب در جنگ ضدمیهنی شرکت داشت.
محمدعلی جعفری در منصب فرماندهی عملیات سوسنگرد، معاونت سپاه شوشتر، فرماندهی تیپهای موسوم به عاشورا و الغدیر، فرماندهی قرارگاههای غرب، قدس و نجف بخشی از خوشخدمتیهای این پاسدار سرکوبگر به نظام ولایتفقیه است.
محمدعلی جعفری در طراحی عملیاتهای پرتلفات رژیم از جملهٴ دو عملیات موسوم به کربلای 4 و 5 نقش داشت.
سال 1367 در یکی از همین عملیاتها بود که محمدعلی جعفری مجروح شد و از آن به بعد به ستاد سپاه منتقل شد. وی در سال 1369 به فرماندهی عملیات ستاد کل سپاه منصوب گردید.
در سال 1370 به دستور پاسدار سبزوار رضایی معروف به محسن رضایی فرمانده وقت سپاه به قائممقامی نیروی زمینی سپاه پاسداران منصوب شد.
نزدیک به دو سال وی قائممقام فرماندهی نیروی زمینی سپاه ماند تا اینکه در تیرماه 1371 توسط خامنهای به فرماندهی نیروی زمینی سپاه (بهجای مصطفی ایزدی) منصوب شد.
پاسدار محمد علی جعفری - سمت و نقش کنونی:
- جعفری از عناصر قدیمی سپاه و بهلحاظ جناحبندی از باند خامنهای است و اکنون نیز از سران اصلی سپاه محسوب میشود. وی عامل اصلی سرکوب و کنترل نیروهای سپاه است.محمدعلی جعفری طراح مراکز سرکوب برای مقابله با شورش و قیام مردم
- پاسدار محمدعلی جعفری در شهر تهران یک قرارگاه بهنام ثارالله ایجاد نمود تا با کمک 2 لشکر از سپاه پاسداران موسوم به لشکر10 سید الشهدا و لشکر 27 ضدمحمد حفظ نظام در تهران را با سرکوب اعتراضات اجتماعی مردم دنبال کند. سرکوب قیام 18تیر سال 1378 تحت فرماندهی قرارگاه ثارالله سپاه انجام گرفت که محمدعلی جعفری فرماندهی این قرارگاه را برعهده داشت.
- وی فرماندهی عملیات حمله به حزب دموکرات در سال 1375 را برعهده داشت. در این رابطه محمدعلی جعفری در تاریخ 11مرداد 1375 گفت: ”در راستای حفاظت از مرز، خود را موظف به سرکوبی آنها (حزب دموکرات) دید و با شناسایی دقیق محل تجمع آنان با دو نیروی توپخانه دوربرد و نزدیک برد که معدودی از آن در بیرون از مرز مستقر شده بود محل تجمع آنها نابود شده است“
- وی همزمان با تهاجم نیروهای ائتلاف به عراق در فررودین 1382، به منطقه نفت شهر آمد تا اوضاع و شرایط منطقه را تحت کنترل داشته باشد.
- در شهریور 1384 مرکز راهبردی سپاه تشکیل شد و محمدعلی جعفری به فرماندهی این نیرو منصوب گردید. وی تا این موقع در موضع فرماندهی نیروی زمینی سپاه قرار داشت.
محمدعلی جعفری شرح کلی جنایتها:
نقش پاسدار محمدعلی جعفری در جنایتهای سپاه ضدمردمی را از قسمتهایی از یک تحلیل درونی سپاه میآوریم که طی آن به نقش سرکوبگر سپاه در جریان خیزشهای اجتماعی اذعان شده است. با یادآوری اینکه محمدعلی جعفری در رأس این جنایتها به صفت سرکرده اصلی سپاه نقش داشته سطوری از این تحلیل را میآوریم: «در سالیان اخیر نقش سپاه در مواجه با بحرانها و آشوبهای داخلی و مقابله با فتنههای همچون 18تیر78، مهار جریان براندازی ملی-مذهبی در سال79 از بین بردن حرکتهای ضدانقلابی گروهک پژاک و دهها مأموریت دیگر در راستای رسالت سپاه نقش برجستهای بوده است».«4. در جریان فتنه سال88 سپاه قبل از انتخابات توانست شناخت عمیقی از جریانها و حوادث مختلف انتخابات برای مجموعه خود ایجاد کند و به این دلیل سپاه به هیچ عنوان دچار شک و تردید نشد، اگر ایفای نقش سپاه نبود قطعاً امروز کشور وضعیت دیگری داشت، آنچه که مشخص و قطعی بود راه افتادن یک جنگ نرم در قالب کودتای مخملی یا انقلاب رنگی بود و جریان بر انداز عوامل میدانی خود را وارد صحنه کرد. آنچه توانست این فتنه را خنثی کند علاوه بر تدابیر رهبری جانفشانی پاسداران و بسیجیان بود».
محمدعلی جعفری انحصارطلب در عرصه اقتصادی
پاسدار محمدعلی جعفری رئیس هیأت مدیره مجتمع قرب است. این مجتمع یکی از بزرگترین و پرقدرتترین مقاطعهکاران ایران است که علاوه بر راه و ساختمان، حوزههای صنایع و معادن، کشاورزی و طراحی را میپوشاند. مجتمع قرب بیش از ٧٥٠ قرارداد مهم در زمینههای مختلف راه و ساختمان، سدسازی، سیستمهای آبیاری، شاهراهها، تونل و سازههای بسیار مقاوم، شمع بندی تیرآهنهای مشبک سه بعدی، ساختمان دکلهای روی آب دریا، لولهکشی آب، گاز و نفت را امضا کرده استمجتمع قرب همانند قرارگاه خاتم الانبیاء توسط رابطهای خود نه تنها به سرمایههای کلان و ارز موجود در بانکهای دولتی دسترسی دارد، بلکه کلیه فعالیتهای آن مشمول پرداخت مالیات نمیشود. محمود احمدینژاد در سمت شهردار تهران قراردادهای بیشماری را به مجتمع قرب واگذار کرده بود، بهطوری که روزنامه اعتماد ملی مجتمع قرب را برنده واقعی انتخابات نهم ریاستجمهوری معرفی کرده بود. برای نمونه، قرارداد توسعه متروی تهران بهصورت مشترک از سوی وزارت نفت، شرکت ملی ساختمان و شرکت قرب با متروی تهران به امضا رسید که ارزش آن بالغ بر ٢ میلیارد و ٤٠٠ میلیون دلار بوده است.
در ٢٥ ژوئن سال ٢٠٠٦ روزنامه رسالت ارگان باند فاشیستی مؤتلفه خبر داد که شرکت ملی نفت ایران قرارداد توسعه مرحلههای پانزده و شانزده میدان نفتی پارس جنوبی را که از بزرگترین میدانهای نفتی جهان بهشمار میرود و پرارزشترین طرح تولید گاز ایران است بدون مناقصه به مجتمع قرب واگذار کرده است.
شرکت ملی گاز ایران در اقدامی دیگر احداث خط لوله انتقال گاز، معروف به خط لوله صلح میان ایران، پاکستان و هندوستان را به طول ٦٠٠ مایل به مجتمع قرب داد. سپاه پاسداران در اقدامی همزمان مالکیت ”شرکت اورینتال کیش اویل“ را که در مناطق نفتی و گازی خلیج فارس حفاری میکند، تصاحب نمود تا به این ترتیب دامنه نفوذ خود را در بخش صنعت نفت و گاز توسعه دهد».
با روی کارآمدن آخوند حسن روحانی، جنگ جدیدی بین محمدعلی جعفری و شرکایش از یک سو با باند انحصارطلب رفسنجانی – روحانی در سوی دیگر در عرصههای مختلف اقتصادی در گرفته است. دعوای اصلی گرفتن شریانهای کلیدی اقتصادی مثل جریان نفت و گاز و گمرکات و فرودگاهها است. محمدعلی جعفری و شرکایش که در طول دوران ریاستجمهوری احمدینژاد انحصار بسیاری از شریانهای اقتصادی را در دست گرفته بودند، اکنون با رقیبی به تمامیت خواهی خود روبهرو شدهاند. و این یک چالش دیگر در درون نظام ولایتفقیه است.