یکی از مشکلاتی که اقتصاد ایران و جامعه کارگری با آن مواجه است موضوع واحدهای تولیدی نیمه تمام و خالی است و رسانههای حکومتی مدعی هستند چنانچه این واحدها راهاندازی شوند و تولیدات آنها وارد چرخه تولید کشور شود، تولیدات و خدمات آنها امکان رقابت در بازارهای داخل و خارج و امکان ایجاد اشتغال برای بخشی از ارتش بیکاران را دارند. بر اساس آمار همین منابع هماکنون بیش از 50هزار واحد تولیدی نیمه تمام و خالی وجود دارد. اما بهدلیل سیاستهای ضدمردمی این رژیم و سوء مدیریت در امر اقتصاد کشور، رژیم آخوندی توان راهاندازی این واحدها را ندارد، زیرا به قول آخوند حسن روحانی خزانه دولت خالی است. البته خالی بودن خزانه و نبودن اعتبار برای راهاندازی این واحدها بخشی از مشکل است، بخشی از مشکل نیز به جنگ قدرت و تضاد منافع باندهای درونی رژیم برمیگردد، زیرا اکثر واحدهای تولیدی متعلق به دولت، در دست کارگزاران رژیم و سپاه پاسداران است و منافع مردم ایران قربانی تضاد منافع باندهای درونی رژیم میشود.
به گفته علی اکبر لبافی، معاون سابق توسعه اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و عضو شورای عالی اشتغال، با اختصاص 50هزار میلیارد تومان اعتبار به این 50هزار واحد نیمه تمام میتوان 600 تا 700هزار شغل ایجاد کرد.
به گفته علی اکبر لبافی، معاون سابق توسعه اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و عضو شورای عالی اشتغال، با اختصاص 50هزار میلیارد تومان اعتبار به این 50هزار واحد نیمه تمام میتوان 600 تا 700هزار شغل ایجاد کرد.
بنابراین اگر رژیم 50میلیارد تومان اعتبار برای راهاندازی این واحدهای تولیدی اختصاص دهد، بخشی از ارتش بیکاران که هماکنون بهخاطر بیکاری در زیر خط فقر زندگی میکنند، میتوانند کار کنند و حداقل نان شبی برای خانواده خود تأمین کنند، اما بهدلیل ورشکستگی اقتصادی و سیاستهای ضدمردمی رژیم، پولی در بساط نیست که بتوان این واحدها را راهاندازی کرد.
اضافه برمشکل بیش از 50هزار واحد تولیدی نیمه تمام وخالی، مشکل کارگاههای تولیدی فعال این است که این کارگاهها بهطور کامل بازدهی ندارند و به قول همان کارگزار رژیم، در کشورهای مختلف یک بنگاه اقتصادی طی 24ساعت شبانه روز بیش از ۱۹.۵ساعت فعالیت میکند اما در ایران تحت حاکمیت آخوندها میزان فعالیت بنگاهها حدود ۵.۵ساعت آن هم با 30 درصد ظرفیت واحدها است.
اضافه برمشکل بیش از 50هزار واحد تولیدی نیمه تمام وخالی، مشکل کارگاههای تولیدی فعال این است که این کارگاهها بهطور کامل بازدهی ندارند و به قول همان کارگزار رژیم، در کشورهای مختلف یک بنگاه اقتصادی طی 24ساعت شبانه روز بیش از ۱۹.۵ساعت فعالیت میکند اما در ایران تحت حاکمیت آخوندها میزان فعالیت بنگاهها حدود ۵.۵ساعت آن هم با 30 درصد ظرفیت واحدها است.
در جریان رقابتهای نمایش انتخاباتی ریاستجمهوری رژیم در خرداد 92، آخوند حسن روحانی گفت 41هزار واحد صنعتی نیمه تمام در ایران وجود دارد، درصورتیکه هماکنون بنا بر گزارش وزارت کار رژیم تعداد واحدهای نیمهتمام به 50هزار واحد رسیده است که این امر حاکی از افزایش حدود 22 درصد به تعداد این واحد ها است. اگر آمار وزارت کار رژیم درست باشد و واقعیت را بهطور کامل گزارش کرده باشد، ظرف حدود 6ماه 9هزارواحد تولیدی نیمه تمام به واحدهای تولیدی کشور افزوده شده است. هماکنون بنا بر آمارهای رسمی که رسانههای رژیم به آنها اشاره میکنند، در بین هرخانوار ایرانی حداقل یک نفر بیکار وجود دارد. چنانچه این واحدها وکارگاههای تولیدی وارد چرخه تولید شوند و بر اساس گفته آن کارگزار رژیم 600 تا 700هزار شغل ایجاد گردد، بخشی از معضل بیکاری مردم حل میشود، اما در حکومت ملوک الطوایفی ولایتفقیه چنین انتظاری بیهوده است، زیرا در این رژیم هر یک از کارگزاران آن به فکر پرکردن کیسه گشاد خود هستند و آنچه که در قاموس این رژیم جایی ندارد اشتغال و معیشت مردم است.