نیوریوک تایمز روز دوشنبه ۷ تیر در مطلبی نوشت: تصمیم بایدن برای ضربه به شبه‌نظامیان وابسته به رژیم ایران در عراق و سوریه در اوایل روز دوشنبه نشاندهندهٔ بالانس حساس رویکرد وی در قبال رژیم ایران است، او باید نشان دهد که آمادهٔ بکارگیری نیرو برای دفاع از منافع آمریکاست، در عین این‌که یک ارتباط شکنندهٔ دیپلماتیک را بین دو کشور باز نگه می‌دارد که می‌خواهند توافق ۲۰۱۵ به قصد محدود کردن برنامهٔ اتمی رژیم ایران را زنده کند.
در صورتی که به‌طور علنی، مقامات دولتی اصرار ورزیدند که این دو موضوع جدا از هم است... اما در واقع این مسائل عمیقاً بهم وابسته هستند.
نیویورک تایمز افزود: برای رژیم ایران، حرکت بسوی توانمندی ساخت بمب اتمی بخشی از تلاشی است تا نشان دهد که رژیم ایران نیرویی است که در خاورمیانه و فرای آن مطرح است...
هم‌چنین خطر تشدید تنشها وجود دارد. در اواخر روز دوشنبه گذشته، شبه‌نظامیان وابسته به رژیم ایران مشکوک به شلیک راکت به نیروهای آمریکایی در سوریه بودند...
این حملات هوایی تنها تأکیدی بر آن بود که بایدن با چه تعداد جریانهای متضاد در شکل دادن یک سیاست منسجم رژیم ایران با آن روبه‌روست. او با فشارهای مختلفی از جانب کنگره، اسراییل و متحدان عرب روبه‌روست چه برسد به دولت سخت سری به رهبری رئیسی که در ایران بر سرکار خواهد آمد. در صورتی که در کنگره، برخی از دمکراتها حملات هوایی به دستور بایدن را ادامهٔ یک روند اقدام ریاست‌جمهوری فرای قدرتهای جنگ بدون مشورت یا رضایت کنگره می‌بینند.
در همین رابطه سناتور دمکرات کریستوفر مورفی با اشاره به اجازهٔ فرماندهٔ کل در قانون اساسی که بایدن برای توجیه حملات به آن اشاره کرده گفت، شما نمی‌توانید هر بار و به کرات اتوریته‌های مادهٔ ۲ را اعلام کنید بدون این‌که در نقطه‌ای ماشهٔ اتوریتهٔ کنگره برای اعلام جنگ را بچکانید...
البته استدلال بایدن این است که حملات هدفمند و بازگشت به توافق اتمی همه در رابطه با اجتناب از جنگ است و مقامات کاخ‌سفید می‌گویند که هیچ قصدی برای کسب اعلام جنگ علیه رژیم ایران یا نیروهای نیابتی آن ندارند...
روز دوشنبه در کاخ سفید، جن ساکی سخنگوی کاخ‌سفید گفت، که منطق کار ساده است: ”حملات به سربازان ما باید متوقف شود و به همین علت است که رئیس‌جمهور دستور عملیات شب گذشته را داد“...
بایدن از دیدار خود در دفترش در کاخ‌سفید با روون ریولین، رئیس‌جمهور اسراییل که دورهٔ او به پایان می‌رسد استفاده کرد تا روی عهد خود تأکید کند که ”ایران در زمان دولت وی هیچگاه به یک بمب اتمی دست نخواهد یافت“ .
این علامتی بود که اسراییل و آمریکا هدف مشترکی دارند هر چند که دیدگاههای بسیار متفاوتی بر سر خلع‌سلاح رژیم ایران دارند...
سؤال این است که آیا بعد از ابقای اصل توافق ۲۰۱۵ می‌توان رژیم ایران را به توافقی کشاند که تمامی این تکنولوژی‌ها موشکی، پهپاد، سایبری را در بر گیرد؟
اما این تئوری که واشنگتن می‌تواند با دولت جدید سخت‌سر مذاکره کند هنوز به آزمایش کشیده نشده و علائم نگران‌کننده‌ای در این رابطه وجود دارد.
