بهرام مودت، دروازه‌بان ملی‌پوش فوتبال ایران و عضو شورای ملی مقاومت ایران فقدان عزیز اصلی دروازه‌بان بزرگ و پیشکسوت ورزش ایران را تسلیت گفت:
متأسفانه باخبر شدم که یکی از پیشکسوتان بزرگ فوتبال ایران، دروازه‌بان نامی، عزیز اصلی، از نمونه ورزشکارانی بود که در دوره خودش واقعاً موفقیتهای زیادی را برای تیم ملی به دست آورد و بعد به‌عنوان دروازه‌بان راه افتاد و راه را برای ما همهٴ جوانان اون موقع باز کرد و واقعاً نامی داشت فراموش‌نشدنی در فوتبال ایران. من به سهم خودم به خانوادهٴ گرامی اصلی تسلیت می‌گم و به جامعه ورزشی و به‌خصوص دوستان و پیشکسوتان عزیز اصلی در تیمهای ملی و پرسپولیس، در هر صورت فقدانی است برای همهٴ ما ورزشکاران، خیلی سخته. استادی بود برای من و برای خیلی از دروازه‌بانهای آن موقع که همیشه مشوق و پشتیبان بود و هرگز فراموشش نمی‌کنم و نامش همیشه در ورزش ایران، به‌خصوص در فوتبال ماندگار می‌مونه. عزیز اصلی از نمونه ورزشکارانی بود و پیشکسوتی که در شرایط عادی اگر یک رژیم مردمی و با رأی مردم سر کار بود باید که از وجود یک چنین ورزشکارانی استفاده می‌کرد. با توجه به تجربه و نامش می‌توانست در فوتبال ایران و به‌خصوص برای آموزش جوانان برای پست دروازه‌بانی یک سهم بسیار ارزنده‌یی داشته باشه. ولی متأسفانه حاکمیت رژیم آخوندی که ضد ورزش هست امثال عزیز اصلی مجبور به ترک وطن کردند و در غربت زیستند و تا اونجا که من می‌دانم سعی کرد که همیشه در همین خارج بمونه و زیر پوشش یا تحت حاکمیت رژیم حاضر به همکاری نشه. واقعاً همان‌طور که گفتم نامش گرامی است و ماندگاره. به‌خصوص که متوجه بود که تحت حاکمیت این رژیم چه ظلمی بر مردم که هیچ، بر ورزشکاران هم، چه زن و چه مرد واقعاً فاجعه آمیزه.
متأسفانه باخبر شدم که یکی از پیشکسوتان بزرگ فوتبال ایران، دروازه‌بان نامی، عزیز اصلی، از نمونه ورزشکارانی بود که در دوره خودش واقعاً موفقیتهای زیادی را برای تیم ملی به دست آورد و بعد به‌عنوان دروازه‌بان راه افتاد و راه را برای ما همهٴ جوانان اون موقع باز کرد و واقعاً نامی داشت فراموش‌نشدنی در فوتبال ایران. من به سهم خودم به خانوادهٴ گرامی اصلی تسلیت می‌گم و به جامعه ورزشی و به‌خصوص دوستان و پیشکسوتان عزیز اصلی در تیمهای ملی و پرسپولیس، در هر صورت فقدانی است برای همهٴ ما ورزشکاران، خیلی سخته. استادی بود برای من و برای خیلی از دروازه‌بانهای آن موقع که همیشه مشوق و پشتیبان بود و هرگز فراموشش نمی‌کنم و نامش همیشه در ورزش ایران، به‌خصوص در فوتبال ماندگار می‌مونه. عزیز اصلی از نمونه ورزشکارانی بود و پیشکسوتی که در شرایط عادی اگر یک رژیم مردمی و با رأی مردم سر کار بود باید که از وجود یک چنین ورزشکارانی استفاده می‌کرد. با توجه به تجربه و نامش می‌توانست در فوتبال ایران و به‌خصوص برای آموزش جوانان برای پست دروازه‌بانی یک سهم بسیار ارزنده‌یی داشته باشه. ولی متأسفانه حاکمیت رژیم آخوندی که ضد ورزش هست امثال عزیز اصلی مجبور به ترک وطن کردند و در غربت زیستند و تا اونجا که من می‌دانم سعی کرد که همیشه در همین خارج بمونه و زیر پوشش یا تحت حاکمیت رژیم حاضر به همکاری نشه. واقعاً همان‌طور که گفتم نامش گرامی است و ماندگاره. به‌خصوص که متوجه بود که تحت حاکمیت این رژیم چه ظلمی بر مردم که هیچ، بر ورزشکاران هم، چه زن و چه مرد واقعاً فاجعه آمیزه.
