پولیتیکو روز پنجشنبه ۳۰تیرماه در مطلبی بقلم نیکولا بیر معاون رئیس پارلمان اروپا و پیتر آر نویمان، استاد مطالعات امنیتی و مدیر مؤسسه آزادی ایمان و امنیت در اروپا با عنوان «زمان برای طرح ب فرا رسیده است» نوشت: در حالی که جنگ در اوکراین هم‌چنان صفحات اول ما را پر کرده است، درگیری دیگری وجود دارد که به نقطه بحرانی رسیده است. پس از ۱۰ماه مذاکره، تلاش‌ها برای احیای برنامه جامع اقدام مشترک - که به توافق هسته‌یی ایران نیز معروف است - متوقف شده و ممکن است در واقع به شکست بیانجامد. همزمان، طی دو ماه گذشته، دولت ایران گام‌‌های تشدیدکننده‌ای برداشته است... حتی رابرت مالی، فرستاده ویژه ایالات متحده در امور ایران، آخرین دور مذاکرات در قطر را «واقعه‌یی بیهوده» توصیف کرد... در واقع، تحت ریاست‌جمهوری رئیسی، ایران به‌طور فزاینده‌ای در وضعیتی از کنترل خارج قرار دارد... ایران هم‌چنین منبع اصلی بی‌ثباتی در سراسر خاورمیانه است. در تلاش برای گسترش نفوذ خود، از شبه‌نظامیانی مانند حزب‌الله لبنان و حوثی‌ها در یمن حمایت می‌کند که در سال‌های اخیر، عملیات‌های «خارج از منطقه» را با هدف هدف قرار دادن غیرنظامیان در عربستان سعودی و امارات متحده عربی آغاز کرده‌اند...
جنگ در اوکراین فقط مقابله با این فعالیت‌ها را ضروری‌تر کرده است... بر اساس گزارشهای اخیر، ایران از قبل به روسیه در واردات لوازم الکترونیکی و قطعات یدکی ممنوعه کمک می‌کند، در حالی که «تجار روسی از همتایان ایرانی خود یاد می‌گیرند که چگونه تحریم‌ها را دور بزنند».
به گفته مقامات آمریکایی، ایران قصد دارد پهپادهای کشنده را نیز به روسیه عرضه کند...
اما اتحادیه اروپا نمی‌تواند چشم خود را بر عدم تمایل فعلی این کشور برای شرکت در مذاکرات سازنده و در عین‌حال تشدید تجاوزات ببندد.
بنابراین زمان آن فرا رسیده است که رویکرد خود را دوباره ارزیابی کنیم.
این ممکن است شامل اعمال مجدد تحریم‌های چند جانبه باشد که دشوار اما غیرممکن نیست. و به همان اندازه مهم، دولتهای اروپایی و اتحادیه اروپا باید برای محدود کردن فعالیت‌های ایران در اروپا، جایی که دولتشان در حال تبلیغ، جمع‌آوری پول، آزار و اذیت فعالان اپوزیسیون و حتی توطئه حملات تروریستی است، اقدامات بیشتری انجام دهند.
تا زمانی که رژیم ایران به سرکوب مردم خود، دامن‌زدن به تروریسم، و کمک و حمایت روسیه در نقض قوانین بین‌المللی ادامه دهد، تنها اتکا به مذاکرات کافی نخواهد بود.
اروپا ضروریست تا برنامه B داشته باشد.
