اعترافهای وقیحانه رئیس‌جمهور ارتجاع
به ابر بحران آب، نابودی محیط‌زیست و فرو نشست زمین
و مشکلات لاینحل کشاورزان در حاکمیت پلید آخوندی
پزشکیان ـ ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴
این مسائل و مشکلات رو این‌که ۵۰ساله یا ۶۰ساله قراره به جایی برسیم تا ۵۰سال دیگه خیلی چیزها نابود میشه و چیزی گیرمون نمیاد در نتیجه اگر نتونیم به موقع مشکلات رو حل کنیم گرفتاریهایی که الآن باهاش مواجهیم کل کشور رو با بحران مواجه خواهد کرد چاهها رو تا کجا می‌خوایم به‌اصطلاح بریم تا چه عمقی می‌تونیم بریم بعد اگر این چاهها تموم شد چیکار باید بکنیم؟ یه نگاهیست که شما اگر این رو نداشته باشید طبیعیه دیگران نخواهند داشت. با چه قدرتی باید از این چاهها و با چه مقدار باید از این چاهها ما آب رو بکشیم؟ اونجوری که من خبر دارم روزبه‌روز این چاهها میره پایین‌تر و پایین‌تر و پایین‌تر. بعد اگه تموم شد می‌خوایم چیکار کنیم؟ ما به‌شدت داریم محیط‌زیست مون رو تخریب می‌کنیم و نابود می‌کنیم و این چیزیست که به شماها و مدیران و دانشگاهیان برمی‌گرده. هر چقدر چاه بزنیم دیگه آبی نیست چیکار باید بکنیم کی باید این آب رو نوع مصرف رو و نوع کالا رو مدیریت بکنه و پایه‌داری رو برای ما تعریف بکنه ماندگاری رو تعریف بکنه توسعه رو تعریف بکنه می‌تونیم الآن تولید کنیم می‌تونیم الآن بی‌نیاز بشیم. حالا کاری به فرو نشست زمین ندارم که زمین داره فرو نشست می‌کنه بد جوری هم داره فروشست می‌کنه کاری ندارم که خاکها رو داریم از بین می‌بریم و داره وضعیت خاک ما هم دیگه به این سادگی قابل برگشت نیست. الآن آب خیلی جاها تموم قطع شده برای این‌که جای دیگه سهم سهم این طرف رو برداشتند و خوردن. قبلاً کسی نمی‌تونست این کارو بکنه برای این‌که تو روستا یا تو منطقه آب مالک داشت. نحوه تقسیم آب صاحب داشت. هر کی نمی‌تونست چاه بزنه. هر کی نمی‌تونست رو جور دیگه استفاده کنه سهم خودشو می‌برد مدیریت دست خود مردم بود.
بابا فشار زمین رو بگیرید قدرت آب زمین رو بگیرید بعد به اندازه قدرتش آب ازش بکشید بیرون نه این‌که اونقدر آب بکشید که طرف بمیره ولی دیگه آخر کشتی آب زمین رو می‌کشیم ولی بعد زمین را می‌کشیم اونوقت باید چیکار کنیم؟
