بر اساس برآورد کارشناسان محیط‌زیست، استانهای میانی ایران از جمله اصفهان، مرکزی، تهران و یزد دچار «بحران آبی شدید» هستند و به سوی شرایطی می‌روند که در آن زیست‌پذیری ممکن نیست.
محمد درویش، کارشناس محیط‌زیست، به افزایش ناترازی آبخوانهای ایران و گسترش خشکی سطح خاک و نابودی پوشش‌های گیاهی اشاره کرد و گفت: «در مرکز ایران از جمله اصفهان، یزد، مرکزی، سمنان، تهران، البرز و قزوین، با مجموعه‌یی از صنایع آب‌بر، انرژی‌بر روبه‌رو هستیم که تجمع بزرگی از آلایندگی را به ارمغان می‌آورند و چشم‌انداز ایران مرکزی را پرغبار‌تر می‌کنند».
وی با انتقاد از سیاست‌های توسعه اقتصادی و تاراج آب و تجمع صنایع آب‌بر در مناطق خشک و کم آب ایران افزود: «نباید تمام راه‌ها برای تولید پول، به سمت تاراج آب ختم شود. هنر حکومت این است که کسب و کار‌هایی تعریف کند که حیاتشان در آلودگی هوا و آب نباشد».
منصور سهرابی پیش از این خاطرنشان کرده بود که رژیم ایران هرگز دغدغه محیط‌زیست ایران را نداشته است.
این متخصص محیط زیست و بوم‌شناس با بیان این‌که «برنامه‌های توسعه‌ای جمهوری اسلامی همواره آب‌محور و نامتوازن بوده و هیچگاه مدیریت منابع آب در ایران منطبق با شرایط اکولوژیکی کشور نبوده است»
وی همچنین افزود: «همین سیاست‌ها تبعات و بحرانهای زیادی را در ایران ایجاد کرده که قطعاً در آینده منجر به تهدیدهای امنیتی خواهد شد». برخی کارشناسان می‌گویند وضعیت سفره‌های آبهای زیرزمینی ایران به حدی از بحران رسیده که دیگر غیرقابل جبران است.
