روز شنبه 27اکتبر (6آبان) مراسم رسمی بزرگداشت کلود شسون اولین وزیر خارجه فرانسه در دولت فرانسوا میتران با تشییع پیکرش در کلیسای انولید پاریس با حضور خانواده شسون نماینده دولت فرانسه و شخصیتها و دولتمردان فرانسوی برگزار شد.
در این مراسم خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، خانم آن ماری لیزن رئیس افتخاری سنای بلژیک و نخست‌وزیر سید احمد عزالی نیز شرکت داشتند.
نماینده شورای ملی مقاومت ایران در فرانسه دکتر صالح رجوی و جمعی از اعضای شورا و اعضا و هوادارن مجاهدین نیز با شرکت در این مراسم یاد کلود شسون یار دیرین مقاومت ایران را که در بدو ورود رهبر مقاومت به خاک فرانسه در سال 1360 از استقرار شورای ملی مقاومت در اورسور اواز در شمال پاریس استقبال کرده بود گرامی داشتند و به روان او درود فرستادند.
کلود شسون نه تنها در دورانی که وزیر خارجه فرانسوا میتران بود بلکه در سالهای بعد نیز که کشورش را در کمیسیون و اتحادیه اروپا و پارلمان اروپا نمایندگی می‌کرد همواره در کنار مردم و مقاومت ایران ایستاد و در ملاقاتهای متعدد با رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، خانم مریم رجوی، همبستگی خود را با آرمانهای مردم ایران در نیل به آزادی و دموکراسی ابراز کرده بود.
در مراسم رسمی تجلیل از کلود شسون در کلیسای انولید پاریس، پس از ادای احترام رسمی توسط گارد ویژه، دو تن از همکاران کلود شسون و سید احمد غزالی نخست‌وزیر پیشین الجزایر که به‌عنوان یک دوست صمیمی و در مسئولیتهایش به‌عنوان سفیر، وزیر خارجه و نخست‌وزیر الجزایر با کلود شسون آشنایی و همکاری نزدیک داشته است، از وی به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین دولتمردان فرانسوی و به‌عنوان یک شخصیت شجاع و برجسته مدافع حقوق‌بشر و حقوق خلقها تجلیل کردند.
سخنان نخست زیر سید احمد غزالی:
در حال اشک ریختن در سوگ یک دوست، چگونه می‌توانم از ذکر فرصت استثنایی که در شناختن او داشتم دریغ کنم. فردی که خالق در وجودش عالیترین درجه از انرژی، درایت، تفکر و عمل، شجاعت و فروتنی را در م آمیخته بود. او نسبت به طبیعت ناسپاس نبود. مردی که در تمام طول عمر خود این نعمتها را در خدمت دیگران قرار داد.
چه در وطن خود و چه در ورای آن در خدمت همه بشریت. کلود شسون در پنجاه و ششمین سالگرد عملیات مصادره هوایی در 26اکتبر 1956 که موجب دستگیری 4تن از رهبران تاریخی انقلاب الجزایر (توسط دولت فرانسه) شد، چشم از جهان فروبست. در فردای آن روز بود که در میان حیرت همه سیاستمداران، این کارمند عالیرتبه 36ساله فرانسوی با به خطر انداختن موقعیت شغلی خود، به‌طور علنی این عملیات دولت فرانسه را محکوم کرد.
خاطره این جسارت هنوز در روزی که الجزایر به استقلال خود دست یافت، هم‌چنان در اذهان باقیست. من همراه با بلاد عبدالسلام و لمین خم و تعدادی دیگر از میهن‌پرستان با شخص کلود شسون آشنا شدیم.
او که در سال 1962 توسط شارل دو گل به‌عنوان رئیس هیأت فرانسوی برای اجرای قرارداد اویان در امور انرژی، منصوب شده بود به این مناسبت به الجزایر آمد. در حالی که جلوتر از خودش، سیمای او به‌عنوان یک انسان شجاع و مدافع خلقهای استعمار زده به آنجا آمده بود. دیری نپایید که در میان الجزایریها قدردانی و دوستی پایداری برقرار شد. در آنجا بود که ما دست در دست هم گذاشتیم، او 17سال از من بزرگتر بود من تازه از دانشکده مهندسی فارغ‌التحصیل شده و در رشته انرژی مشغول تحصیل بودم. بدین ترتیب بود که چیزهای زیادی از او آموختم. دوران شروع دوستی ما به همین چهار سال از زندگی او برمی‌گردد. که او آن را تماماً وقف الجزایر کرده بود. سپس با مشاغل مختلفی که داشتیم از هم جدا شدیم. اما هم‌چنان ارتباط خود را حفظ کردیم. از سال 1981 تا 1982 دورادور کارهای وزیر خارجه فرانسه را دنبال می‌کردم. تبحر و خدمتگزاری او برای آرمانهای عادلانه نقش مهمی در کارکرد فرانسه در منطقه مدیترانه در آن دوران داشت. حل اختلاف الجزایر و فرانسه در امور گاز، اشغال لبنان توسط اسراییل، نجات یاسر عرفات از بیروت تحت بمباران، مهاجرت سازمان آزادیبخش فلسطین به تونس و بقیه. همچنین باید به موضوع دیگری اشاره کرد که بیانگر ثابت قدمی و پایداری کلود شسون در حمایت از آرمانهای عادلانه است و آن هم ذکر خاص استقبال فرانسه از مقاومت ایران است به‌خصوص از رهبرشان مسعود رجوی در سال 1981 و همچنین خانم رئیس‌جمهور مریم رجوی که در احترام به حضور ایشان که این‌جا در میان ماست، درود می‌فرستم.
در پس هر مشغله‌ای که داشت و تا آنجا که قدرت جسمی‌اش اجازه می‌داد، کلود شسون هرگز از حمایت برادرانه خود از مردم ایران که با دیکتاتوری مذهبی بیرحمانه‌یی روبه‌رو بودند دریغ نکرد. ما بار دیگر به‌دلیل مشاغلمان از سال 1984 تا 1988 با هم سروکار پیدا کردیم. او نایب‌رئیس کمیسیون اروپا ژاک دولور و مسئول همکاریهای دوجانبه بین اروپا و کشورهای مدیترانه بود و همچنین با کشورهای عربی و نیز مسأله فلسطین. از سال 1988 تا 1994 او وارد پارلمان اروپا و بنیاد آرش دو لادفانس شد و من به ترتیب به وزارت دارای، خارجه و سپس به‌ریاست دولت رسیدم و بعد هم به‌عنوان سفیر الجزایر در پاریس خدمت کردم. و در این عرصه‌ها و در مبازرات مشترک برای توسعه حقوق‌بشر و علیه جنگ در خلیج فارس به‌ویژه جنگ 2003 همکاری کردیم.
در همه 1990 کلود شسون و بسیاری از شخصیتهای برجسته فرانسوی نظیر آنرده ماندوز و ژوزف رووان با اندوه شاهد تنهایی الجزایر توسط غرب بودند که یک تنه در برابر تروریسم مقابله می‌کرد. این شخصیتها همواره تروریسم را محکوم کرده و همبستگی خود را با مردم الجزایر ابراز می‌کردند.
آنها هر یک به شیوه خود در فکر و در عمل و گاه بر خلاف نظر هیأت حاکمه خود را دریگری همه مبارزات به نفع آرمانهای عدالتخواهانه می‌کردند، علیه نازیسم و انواع فاشیسم، علیه نژادپرستی و انواع استعمارگری و استعمار نو و همچنین علیه انواع بنیادگرایی. به نظر من آنها حامل نوری دلگرم‌کننده بودند که حیثیت انسانها را در دفاع از حقوق‌بشر حفظ می‌کردند و گواه تاریخ پرشکوه انسانهای درستکار بودند.
دانیل گرامی،
30سال است که خانواده‌های ما در شادیها و غمها شریک هم هستند. کلود شما را ترک کرد، ما را ترک کرد و این قانون زندگی است. هر یک از ما روزی به رفتگان خود خواهیم پیوست. نباید فراموش کرد که کلود یک زندگی پرثمر، پر از درایت، عمل، عشق و نوع دوستی را پشت سر گذاشت. و این کمک می‌کند که شما خودتان را برای خودتان حفظ کنید و برای فرزندانتان حفظ کنید و همچنین برای دوستان و برادران متعدد این عزیز فقید، که رحمت خدا بر او باد.
کلود شسون در دروان مقاومت ضدفاشیستی فرانسه از افسران یگان دوم زرهی نیروهای مسلح فرانسه آزاد بود. یکانی که نهایتاً در آزادسازی پاریس شرکت داشت. کلود شسون در مقاطع مختلف زندگی خود نشانهای افتخار بسیاری دریافت کرده بود و در مراسم تجلیل او در کلیسای انولید پاریس به یاد رزمندگان مقاومت ضدفاشیستی فرانسه و شهیدان یگان زرهی و همرزم کلود شسون سرود پارتیزانها که از جانب کشیش کلیسا یک نیایش تلقی می‌شود به‌صورت جمعی اجرا شد.
در این مراسم خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، خانم آن ماری لیزن رئیس افتخاری سنای بلژیک و نخست‌وزیر سید احمد عزالی نیز شرکت داشتند.
نماینده شورای ملی مقاومت ایران در فرانسه دکتر صالح رجوی و جمعی از اعضای شورا و اعضا و هوادارن مجاهدین نیز با شرکت در این مراسم یاد کلود شسون یار دیرین مقاومت ایران را که در بدو ورود رهبر مقاومت به خاک فرانسه در سال 1360 از استقرار شورای ملی مقاومت در اورسور اواز در شمال پاریس استقبال کرده بود گرامی داشتند و به روان او درود فرستادند.
کلود شسون نه تنها در دورانی که وزیر خارجه فرانسوا میتران بود بلکه در سالهای بعد نیز که کشورش را در کمیسیون و اتحادیه اروپا و پارلمان اروپا نمایندگی می‌کرد همواره در کنار مردم و مقاومت ایران ایستاد و در ملاقاتهای متعدد با رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، خانم مریم رجوی، همبستگی خود را با آرمانهای مردم ایران در نیل به آزادی و دموکراسی ابراز کرده بود.
در مراسم رسمی تجلیل از کلود شسون در کلیسای انولید پاریس، پس از ادای احترام رسمی توسط گارد ویژه، دو تن از همکاران کلود شسون و سید احمد غزالی نخست‌وزیر پیشین الجزایر که به‌عنوان یک دوست صمیمی و در مسئولیتهایش به‌عنوان سفیر، وزیر خارجه و نخست‌وزیر الجزایر با کلود شسون آشنایی و همکاری نزدیک داشته است، از وی به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین دولتمردان فرانسوی و به‌عنوان یک شخصیت شجاع و برجسته مدافع حقوق‌بشر و حقوق خلقها تجلیل کردند.
سخنان نخست زیر سید احمد غزالی:
در حال اشک ریختن در سوگ یک دوست، چگونه می‌توانم از ذکر فرصت استثنایی که در شناختن او داشتم دریغ کنم. فردی که خالق در وجودش عالیترین درجه از انرژی، درایت، تفکر و عمل، شجاعت و فروتنی را در م آمیخته بود. او نسبت به طبیعت ناسپاس نبود. مردی که در تمام طول عمر خود این نعمتها را در خدمت دیگران قرار داد.
چه در وطن خود و چه در ورای آن در خدمت همه بشریت. کلود شسون در پنجاه و ششمین سالگرد عملیات مصادره هوایی در 26اکتبر 1956 که موجب دستگیری 4تن از رهبران تاریخی انقلاب الجزایر (توسط دولت فرانسه) شد، چشم از جهان فروبست. در فردای آن روز بود که در میان حیرت همه سیاستمداران، این کارمند عالیرتبه 36ساله فرانسوی با به خطر انداختن موقعیت شغلی خود، به‌طور علنی این عملیات دولت فرانسه را محکوم کرد.
خاطره این جسارت هنوز در روزی که الجزایر به استقلال خود دست یافت، هم‌چنان در اذهان باقیست. من همراه با بلاد عبدالسلام و لمین خم و تعدادی دیگر از میهن‌پرستان با شخص کلود شسون آشنا شدیم.
او که در سال 1962 توسط شارل دو گل به‌عنوان رئیس هیأت فرانسوی برای اجرای قرارداد اویان در امور انرژی، منصوب شده بود به این مناسبت به الجزایر آمد. در حالی که جلوتر از خودش، سیمای او به‌عنوان یک انسان شجاع و مدافع خلقهای استعمار زده به آنجا آمده بود. دیری نپایید که در میان الجزایریها قدردانی و دوستی پایداری برقرار شد. در آنجا بود که ما دست در دست هم گذاشتیم، او 17سال از من بزرگتر بود من تازه از دانشکده مهندسی فارغ‌التحصیل شده و در رشته انرژی مشغول تحصیل بودم. بدین ترتیب بود که چیزهای زیادی از او آموختم. دوران شروع دوستی ما به همین چهار سال از زندگی او برمی‌گردد. که او آن را تماماً وقف الجزایر کرده بود. سپس با مشاغل مختلفی که داشتیم از هم جدا شدیم. اما هم‌چنان ارتباط خود را حفظ کردیم. از سال 1981 تا 1982 دورادور کارهای وزیر خارجه فرانسه را دنبال می‌کردم. تبحر و خدمتگزاری او برای آرمانهای عادلانه نقش مهمی در کارکرد فرانسه در منطقه مدیترانه در آن دوران داشت. حل اختلاف الجزایر و فرانسه در امور گاز، اشغال لبنان توسط اسراییل، نجات یاسر عرفات از بیروت تحت بمباران، مهاجرت سازمان آزادیبخش فلسطین به تونس و بقیه. همچنین باید به موضوع دیگری اشاره کرد که بیانگر ثابت قدمی و پایداری کلود شسون در حمایت از آرمانهای عادلانه است و آن هم ذکر خاص استقبال فرانسه از مقاومت ایران است به‌خصوص از رهبرشان مسعود رجوی در سال 1981 و همچنین خانم رئیس‌جمهور مریم رجوی که در احترام به حضور ایشان که این‌جا در میان ماست، درود می‌فرستم.
در پس هر مشغله‌ای که داشت و تا آنجا که قدرت جسمی‌اش اجازه می‌داد، کلود شسون هرگز از حمایت برادرانه خود از مردم ایران که با دیکتاتوری مذهبی بیرحمانه‌یی روبه‌رو بودند دریغ نکرد. ما بار دیگر به‌دلیل مشاغلمان از سال 1984 تا 1988 با هم سروکار پیدا کردیم. او نایب‌رئیس کمیسیون اروپا ژاک دولور و مسئول همکاریهای دوجانبه بین اروپا و کشورهای مدیترانه بود و همچنین با کشورهای عربی و نیز مسأله فلسطین. از سال 1988 تا 1994 او وارد پارلمان اروپا و بنیاد آرش دو لادفانس شد و من به ترتیب به وزارت دارای، خارجه و سپس به‌ریاست دولت رسیدم و بعد هم به‌عنوان سفیر الجزایر در پاریس خدمت کردم. و در این عرصه‌ها و در مبازرات مشترک برای توسعه حقوق‌بشر و علیه جنگ در خلیج فارس به‌ویژه جنگ 2003 همکاری کردیم.
در همه 1990 کلود شسون و بسیاری از شخصیتهای برجسته فرانسوی نظیر آنرده ماندوز و ژوزف رووان با اندوه شاهد تنهایی الجزایر توسط غرب بودند که یک تنه در برابر تروریسم مقابله می‌کرد. این شخصیتها همواره تروریسم را محکوم کرده و همبستگی خود را با مردم الجزایر ابراز می‌کردند.
آنها هر یک به شیوه خود در فکر و در عمل و گاه بر خلاف نظر هیأت حاکمه خود را دریگری همه مبارزات به نفع آرمانهای عدالتخواهانه می‌کردند، علیه نازیسم و انواع فاشیسم، علیه نژادپرستی و انواع استعمارگری و استعمار نو و همچنین علیه انواع بنیادگرایی. به نظر من آنها حامل نوری دلگرم‌کننده بودند که حیثیت انسانها را در دفاع از حقوق‌بشر حفظ می‌کردند و گواه تاریخ پرشکوه انسانهای درستکار بودند.
دانیل گرامی،
30سال است که خانواده‌های ما در شادیها و غمها شریک هم هستند. کلود شما را ترک کرد، ما را ترک کرد و این قانون زندگی است. هر یک از ما روزی به رفتگان خود خواهیم پیوست. نباید فراموش کرد که کلود یک زندگی پرثمر، پر از درایت، عمل، عشق و نوع دوستی را پشت سر گذاشت. و این کمک می‌کند که شما خودتان را برای خودتان حفظ کنید و برای فرزندانتان حفظ کنید و همچنین برای دوستان و برادران متعدد این عزیز فقید، که رحمت خدا بر او باد.
کلود شسون در دروان مقاومت ضدفاشیستی فرانسه از افسران یگان دوم زرهی نیروهای مسلح فرانسه آزاد بود. یکانی که نهایتاً در آزادسازی پاریس شرکت داشت. کلود شسون در مقاطع مختلف زندگی خود نشانهای افتخار بسیاری دریافت کرده بود و در مراسم تجلیل او در کلیسای انولید پاریس به یاد رزمندگان مقاومت ضدفاشیستی فرانسه و شهیدان یگان زرهی و همرزم کلود شسون سرود پارتیزانها که از جانب کشیش کلیسا یک نیایش تلقی می‌شود به‌صورت جمعی اجرا شد.
