کنفرانس در شهرداری منطقهٔ ۵ پاریس
با حضور شهرداران، منتخبان و شخصیت‌های برجستهٔ فرانسوی
«بیش از ۱۰۰۰شهردار فرانسوی علیه اعدام در ایران»
۲۲ فروردین ۱۴۰۴
پیام خانم مریم رجوی
اعتراض بیش از هزار شهردار شریف فرانسه به اعدامها
صدای پرطنینی است که در صدها زندان خامنه‌ای در ایران
توسط هزاران زندانی زیر اعدام شنیده می‌شود
اعلام بیانیهٔ بیش از ۱۰۰۰شهردار در فرانسه برای توقف اعدامها در ایران
و در حمایت از فراخوان خانم مریم رجوی برای پایان دادن به اعدامها
و تعهد قاطع او به لغو مجازات اعدام
توسط خانم فلورانس برتو شهردار منطقهٔ ۵ پاریس
سخنرانیهای
فلورانس برتو شهردار منطقهٔ ۵ پاریس
ژوفروا بولار شهردار منطقهٔ ۱۷ پاریس
دومینیک آتیاس رئیس شورای اداری کانون وکلای اروپایی
رئیس پیشین کانون وکلای اروپا با بیش از یک میلیون عضو
اینگرید بتانکور کاندیدای پیشین ریاست‌جمهوری کلمبیا
ژان فرانسوا لوگاره رئیس بنیاد مطالعات خاورمیانه (فمو)
شهردار پیشین منطقه یک پاریس
ژاک بوتو معاون شهردار منطقهٔ مرکزی پاریس
ژیلبر میتران رئیس فرانس‌لیبرته بنیاد دانیل میتران، نماینده پیشین مجلس ملی
برونو ماسه شهردار ویلیه آدام
ژرار لوتون استاد افتخاری دانشگاه پاریس شرقی کرتی Creteil
پیر برسی رئیس حقوق‌بشر نوین
و سروناز چیت‌ساز مسئول کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران
ژان فرانسوا لوگاره
کارزار بسیار گسترده‌یی با موفقیت فراوان
در میان شهرداران فرانسه انجام شده است
از تمام برگزار کنندگان این تلاش بی‌نظیر در میان شهرداران فرانسه تقدیر می‌کنم
که در شهرها و مناطقشان بخشی از جمهوری فرانسه را
به حمایت از مردم ایران اختصاص داده‌اند
ژان فرانسوا لوگاره - رئیس بنیاد مطالعات خاورمیانه (فمو)
ژان فرانسوا لوگاره - شهردار پیشین منطقه یک پاریس
کنفرانس در شهرداری منطقه۵ پاریس- «بیش از ۱۰۰۰شهردار فرانسوی علیه اعدام در ایران»
خانم شهردار فلورانس برتو گرامی، آقای شهردار ژوفروا بولار گرامی، دوستان گرامی، شخصیت‌های محترمی که در کنار ما هستند، پیش از هر چیز از حضورتان سپاسگزارم و هم‌چنین از فلورانس برتو قدردانی می‌کنم که این شهرداری با شکوه ناحیه پنجم را در این مکان نمادین جمهوری در اختیار مقاومت ایران قرار داده‌اند.
ایران بار دیگر در کانون توجه جهانی قرار گرفته است. در میان مذاکرات و گفتگوهایی هستیم که بی‌تردید نه معنای آنها مشخص است و نه سرانجامشان و این در حالی است که خطر اتمی روز به‌روز وخیم‌تر می‌شود. ما می‌خواهیم درباره فاجعه‌یی سخن بگوییم که مردم ایران هر روز با آن دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند.
با سرکوبی که روزبه‌روز شدت می‌گیرد، با بازداشت‌های خودسرانه، با اعدام‌هایی که شمارشان رو به افزایش است، از زمان انتخاب رئیس‌جمهور جدید، پزشکیان که به‌عنوان فردی لیبرال‌تر از سلفش معرفی شده و از بیست‌و هشتم ژوئیه گذشته زمام امور را به‌دست گرفته، تا امروز بیش از هزار‌و‌پانصد اعدام صورت گرفته است.
در واقع با یک سرکوب وسیع روبه‌رو هستیم، با تهدید و با حکومتی که در آستانهٔ فروپاشی است. حکومتی که پس از تضعیف رژیم بشار اسد، خود نیز بی‌ثبات شده و پاسخی جز گسترش رعب و تشدید سرکوب ندارد.
به‌همین دلیل خشم مردمی و صحنه‌های شورش‌گونه، مدام در حال گسترش هستند، در کشوری که لب پرتگاه قرار دارد. و امشب، با تمام وجود به این موضوع فکر می‌کنیم. ما در همبستگی فکری با مردم ایران هستیم، با زنانی که به‌واقع قهرمان هستند، زنانی که خطرات بزرگی را به‌جان می‌خرند، زنانی که اغلب از آزادی و حتی از زندگی محروم می‌شوند. پس باید صدای آنها باشیم، باید از آنها حمایت کنیم. کارزار بسیار گسترده‌یی با موفقیت فراوان در میان شهرداران فرانسه انجام شده و فلورانس برتو تا دقایقی دیگر شمار امضاکنندگان را اعلام خواهد کرد. تا همین دقایق آخر هم شمار امضاها در حال افزایش بوده است.
به‌واقع می‌خواهم از تمام برگزار کنندگان این تلاش بی‌نظیر و این پویش گسترده در میان شهرداران فرانسه تقدیر کنم که در هر کدام از شهرها و مناطقشان بخشی از جمهوری فرانسه را به حمایت از مردم ایران اختصاص داده‌اند.
و اکنون نوبت به فلورانس برتو، شهردار ناحیه پنجم، می‌رسد تا سخن بگوید.
شهردار فلورانس برتو
من از این شهرداری در قلب محلهٔ لاتین پاریس
می‌خواهم به‌نام شخص خودم و به‌عنوان رئیس کمیته شهرداران
اعلام کنم که ما بیش از هر زمان دیگر در کنار زنان و مردان ایرانی هستیم
فلورانس برتو - شهردار منطقهٔ ۵ پاریس
با کمال احترام، من در دو سمت به شما خوش آمد می‌گویم: به‌عنوان شهردار ناحیه پنجم پاریس و همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردید، این‌که در دو قدمی پانتئون و در دل محله لاتین که حقوق‌بشر، جهانی‌بودن و گشایش به‌سوی دیگران را در دی‌ان‌ای خود دارد، امری نمادین و پرمعناست.
برای من این امر هم افتخار و هم مایه خوشوقتی است. سپس من به‌عنوان رئیس کمیته شهرداران، که با همکارم، شهردار ویلپنت، ریاست مشترک آن‌را برعهده دارم و جانشین شما شدم، شما رئیس افتخاری ما هستی، من از شما استقبال می‌کنم و به شما خوش آمد می‌گویم.
شهرداران بسیج شده‌اند و امیدوارم که بیش از پیش فعال شوند. فکر می‌کنم لحظاتی پیش به عدد ۱۰۱۱ رسیده بودیم. بنابراین من فکر می‌کنم این جنبش در حال گسترش است.
بدیهی است که من به‌طور ویژه به همکاران منتخب، نمایندگان کنونی و پیشین پارلمان، شهرداران پیشین و فعلی، به‌ویژه ژوفروا بولار شهردار ناحیه هفدهم، و ژیلبر میتران خوش آمد می‌گویم که لطف کرده و اینجا حضور دارند. ژیلبر، رئیس بنیاد دانیل میتران، که در ناحیه پنجم نیز حضور دارد، دوست من، اینگرید بتانکور، تو همیشه وفادار هستی. لحظاتی پیش گفتم که تو را بیشتر هنگام استقبال از شورای ملی مقاومت ایران می‌بینم که البته آنها نیز به‌نوعی همسایه ما هستند. هم‌چنین من از ژاک بوتو، شهردار پیشین ناحیه دوم، استقبال می‌کنم. نمی‌توانم همه را نام ببرم، اما از دومینیک آتیاس، رئیس شورای وکلا و بنیاد وکلا و هم‌چنین از پیر برسی، رئیس حقوق‌بشر نوین و سایر شخصیتهایی که بعداً معرفی خواهند شد، قدردانی می‌کنم. همان‌طور که شما گفتید، ایران رنج می‌کشد، حتی فراتر از رنج. امروزه، سه‌چهارم اعدام‌های جهان در ایران صورت می‌گیرد.
و با تغییر رئیس‌جمهور، متأسفانه هیچ‌گونه بهبودی حاصل نشده. همان‌طور که شما می‌دانید، مردم از شدت گرسنگی رنج می‌برند، با تورمی افسارگسیخته.
به‌عنوان مثال من خواندم که سیب‌زمینی که غذای فقرا است، قیمتش پنج یا شش برابر شده تا جایی که حتی فقیرترین اقشار هم دیگر توان خرید این مواد خوراکی پایه را ندارند.
برق هم مدام قطع می‌شود، به‌گونه‌یی که مدارس، دانشگاهها و به‌ویژه مراکز درمانی و بیمارستانها دیگر نمی‌توانند به فعالیت خودشان ادامه بدهند.
با گفتن اینها، من به دسترسی به خدمات درمانی فکر می‌کنم. در شبکه‌های اجتماعی ما می‌بینیم که صدها و صدها ایرانی، دیگر به خدمات درمانی اولیه دسترسی ندارند.
افرادی که به سرطان مبتلا هستند، به دارو دسترسی ندارند. افراد مبتلا به دیابت، بیمارانی که به بیماریهای نادر مبتلا شده‌اند، دیگر قادر به درمان نیستند.
و سپس ارعاب و قتل، تجاوز و خودکامگی و خودسری روزانه مانند یک درپوش بزرگ در بالای آن وجود دارد و در این خودکامگی‌ها و خودسریهای روزانه، در این قتل‌ها، زنان، همان‌طور که شما گفتید، تاوان بسیار سنگینی می‌پردازند. اما با این حال، من هم‌چنین فکر می‌کنم دلایلی برای امیدواری وجود دارد. دلایلی برای امیدواری، همان‌طور که سال گذشته از یک نویسنده بزرگ نقل کردم، ما هم‌چنین شاهد فرسودگی در جهان هستیم.
در هر صورت، من از این شهرداری در قلب محلهٔ لاتین، می‌خواهم به‌نام شخص خودم و به‌عنوان رئیس کمیته شهرداران، اعلام کنم که ما بیش از هر زمان دیگر در کنار زنان و مردان ایرانی هستیم.
زنده باد ایران آزاد و زنده باد فرانسه.
(قسمت دوم)
کنفرانس در شهرداری منطقهٴ ۵ پاریس
با حضور شهرداران، منتخبان و شخصیت‌های برجستهٔ فرانسوی
«بیش از ۱۰۰۰شهردار فرانسوی علیه اعدام در ایران»
سخنرانیهای
دومینیک آتیاس رئیس شورای اداری کانون وکلای اروپایی
رئیس کانون وکلای اروپا با بیش از یک میلیون عضو (۲۰۲۲-۲۰۲۱)
نایب‌رئیس کانون وکلای پاریس (۲۰۱۷-۲۰۱۵)
ژوفروا بولار شهردار منطقهٴ ۱۷ پاریس
ژیلبر میتران رئیس فرانس‌لیبرته بنیاد دانیل میتران، نماینده پیشین مجلس ملی
اینگرید بتانکور کاندیدای پیشین ریاست‌جمهوری کلمبیا
دومینیک آتیاس
دست مریزاد به خانم‌ها و آقایان شهردار
که با صدای بلند و روشن گفتند «نه به اعدامها در ایران»
این خود گواهی دیگر است بر انتخاب آگاهانه زنان و مردان فرانسوی
که شهرداران خود را از میان انسان‌هایی انتخاب می‌کنند
که محبوب‌ترین سیاست‌مدارانشان هستند
فرانسه باید به خود ببالد که مقاومت ایران
علیه این رژیم افراطی و متعصب در خاکش حضور دارد
هیچ‌چیز و هیچ‌کس نمی‌تواند زنان زندانی در ایران را
مجبور به عقب‌نشینی بکند برخی از آنها در صف مرگ هستند
اما هر سه‌شنبه در زندانهای سراسر کشور اعتصاب غذا می‌کنند
تا با این اعدام‌های ظالمانه مقابله کنند
کنفرانس در شهرداری منطقه۵ پاریس- «بیش از ۱۰۰۰شهردار فرانسوی علیه اعدام در ایران»
نوبت می‌رسد به زنی متعهد و صاحب‌کلام، وکیل دومینیک آتیاس، نایب‌رئیس پیشین کانون وکلای پاریس و رئیس شورای اداری کانون وکلای اروپایی، که علاوه بر تحسین و تشویق، باید به ایشان تبریک گفت، چرا که از روز گذشته نشان «لژیون دونور» را نیز بر سینه دارد.
دومینیک آتیاس - رئیس شورای اداری کانون وکلای اروپایی
دومینیک آتیاس - رئیس کانون وکلای اروپا با بیش از یک میلیون عضو (۲۰۲۱-۲۰۲۲)
دومینیک آتیاس - نایب‌رئیس کانون وکلای پاریس (۲۰۱۵-۲۰۱۷)
خانم شهردار، از شما سپاسگزارم بابت میزبانی و تعهدتان به ارزش‌های بنیادینی که اساس هر نظام دموکراتیکی را تشکیل می‌دهد.
خانم رئیس کمیته شهرداران، لطفاً به همه این شهرداران بگویید: دست مریزاد، دست مریزاد به شما خانم‌ها و آقایان شهردار که با صدای بلند و روشن گفتید «نه به اعدامها در ایران».
این خود گواهی دیگر است بر انتخاب آگاهانه زنان و مردان فرانسوی که شهرداران خود را از میان انسان‌هایی انتخاب می‌کنند که محبوب‌ترین سیاست‌مدارانشان هستند.
شما که هر روز با واقعیت‌های میدانی سر و کار دارید، فریب مانورهای سیاسی رژیم خون‌ریز آخوندها را نمی‌خورید؛ رژیمی که می‌کوشد اپوزیسیون ایران را «تروریست» جلوه دهد.
فرانسه باید به خود ببالد که مقاومت ایران علیه این رژیم افراطی و متعصب در خاکش حضور دارد.
همچنانکه گفتید، ما در اینجا، در نزدیکی بنای پانتئون هستیم، جایی که قرار است پیکر کسی را بپذیرد که در سال۱۹۸۱ مجازات اعدام را در فرانسه لغو کرد: همکارم، وزیر فقید، روبرت بدنتر که تا لحظه مرگش برای لغو مجازات اعدام در سراسر جهان مبارزه کرد. ترس، اعمال ضدانسانی و بی‌رحمی، جزیی از زندگی روزمره مردم ایران است. پیش از همه برای زنان، ولی در واقع برای همه کسانی که زیر سلطه خودسری این رژیم خون‌ریز دیکتاتوری مذهبی هستند.
همان‌طور که خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور منتخب شورای مقاومت ایران یادآور می‌شود؛ او چه می‌گوید؟ می‌گوید تنها هدف آخوندها، ارعاب جامعه برای خفه‌کردن اعتراضات اجتماعی است. آنها قتل را به یک عادت روزمره تبدیل کرده‌اند، با اعدام‌های علنی در برابر چشمان خانواده‌ها و حتی کودکان.
آنها قلب، ذهن و وجدان مردم را در هم می‌کوبند. اعدام، شکنجه، سنگسار، قطع عضو و درآوردن چشم‌ها به‌دست این رژیم، مشروعیت یافته و در قوانین نهادینه شده است. در این رژیم هیچ عدالتی وجود ندارد؛ هیچ وکیلی در کنار محکومان آینده نیست، سرنوشت آنها از پیش تعیین شده و بنابراین، خبری از دادرسی عادلانه نیست.
هر روز، با خود حلق‌آویزهای جدید، اعدام‌های خودسرانه را می‌آورد. ادامه‌یی هولناک از آنچه در سال۱۳۶۷ رخ داد.
به‌خاطر بیاورید: سی‌هزار انسان جوان، زنان از جمله بسیاری زنان باردار، مردانی از همه سنین، از جمله دانشجویان، دستگیر شدند، از سلول‌ها بیرون کشیده شدند، در عرض پنج دقیقه محاکمه شدند و بلافاصله بدار آویخته شدند.
سی‌هزار انسان کشته شدند و تا به‌امروز اجسادشان به خانواده‌های داغ‌دیدهٔ شان تحویل داده نشده. آن زمان، آیا ما کر و کور بودیم؟ آیا اطلاعات این رخداد منتشر نشد؟ این هنوز برای خودم جای سؤال دارد.
من از این قتل‌عام تنها در سال۲۰۱۶ مطلع شدم، به‌لطف ژان‌فرانسوا لو گاره، شهردار وقت منطقهٴ یک پاریس که به‌یمن همکاری سازمان مجاهدین خلق ایران، نمایشگاهی فوق‌العاده مستند را در شهرداری‌اش برقرار کرده بود.
از آن روز، حمایت من از این اپوزیسیون شجاع ایران، کامل و تزلزل‌ناپذیر است.
حمایتی بی‌قید و شرط از این زنان ایرانی که بهای سنگینی می‌پردازند و بی‌رحمانه اعدام می‌شوند؛ از کودکانی که در سنین زیر هجده سال مرتکب تخلفاتی ناچیز شده‌اند، ولی بی‌هیچ ترحم و با نقض همه قوانین بین‌المللی، کشتار می‌شوند، همان‌طور که شورای حقوق‌بشر سازمان ملل نیز به آن اشاره کرده است.
این رژیم خون‌ریز واقعاً می‌پندارد که مردم ایران را می‌تواند تضعیف کند! کور خوانده است! دوستان من، هیچ‌چیز و هیچ‌کس نمی‌تواند این زنان زندانی را مجبور به عقب‌نشینی بکند. برخی از آنها در صف انتظار مرگ هستند، اما هر سه‌شنبه، همان‌طور که شما نیز بارها گفته‌اید، در زندانهای سراسر کشور، اعتصاب غذا می‌کنند تا با این اعدام‌های ظالمانه مقابله کنند، چنان‌که در بیانیه شما نیز آمده است. بله، ما با جنایت علیه بشریت مواجهیم، همچنانکه سازمان ملل نیز تأکید می‌کند.
بله، این اعدامها باید متوقف شوند، همان‌طور که پارلمان اروپا نیز خواهان آن است. شما، شهرداران فرانسه، مایه افتخار ما هستید، چون وارد این مبارزه علیه مجازات اعدام شده‌اید و «نه به اعدام در ایران» را فریاد زده‌اید.
از شما سپاسگزاریم، زنده باد ایران آزاد، زنده باد زنان ایرانی، زنده باد مردم ایران.
شهردار ژوفروا بولار
سپاس از ژان فرانسوا لوگاره که ما را وارد این حرکت بسیار مهم
در حمایت از مقاومت ایران و مردم ایران کرد
می‌خواهم حمایت و تعهدم را به یک ایران آزاد تجدید کنم
کنفرانس در شهرداری منطقه۵ پاریس- «بیش از ۱۰۰۰شهردار فرانسوی علیه اعدام در ایران»
کارزار شهرداران، طبیعتاً بسیار مهم است و در پاریس، شهرداران مناطق نیز در این بسیج مشارکت دارند. ژوفروا بولار، شهردار منطقه هفدهم، بسیار درگیر این موضوع است. در واقع، روی ساختمان شهرداری منطقه هفدهم، ماههاست بنری با مضمون «نه به اعدامها در ایران» نصب شده و هم‌چنان هم وجود دارد. خودم شخصاً دو روز پیش آن‌را دیدم و ژوفروا بولار در کنار ما فعالانه حضور دارد. ژوفروا بولار، نوبت شما است.
ژوفروا بولار - شهردار منطقهٴ ۱۷ پاریس
سپاس از ژان فرانسوا (لوگاره) عزیز که ما را در این جنبش بسیار مهم در حمایت از مقاومت ایران و مردم تحت سرکوب و رنجدیده ایران متعهد کردید. همراه با تمام شهرداران فرانسه، می‌خواهم از همکارم فلورانس برتو نیز تشکر کنم. بسیار خوشحالم که او رئیس کمیته شهرداران است و برای حمایت از دوستان ایرانی ما بسیج شده‌اند این همزمان یک اقدام برای همبستگی بین‌المللی است چون فرانسه سرزمین حقوق‌بشر است و وظایفی هم در سطح جهانی دارد. ما هم‌چنین به آزادی متعهدیم. آزادی برای ما بسیار اهمیت دارد و مسئولان منتخب جمهوری فرانسه در سراسر کشور بسیار درگیر این موضوع هستند، چه در شهرهای کوچک، چه بزرگ. همه نسبت به آنچه در ایران می‌گذرد، آگاه شده‌اند. شما می‌توانید روی تعهد ما و تعهد خود من در شهرداری منطقه۱۷ حساب کنید. این موضوع یادآوری شد ژان فرانسوا لوگاره فعالیت فوق‌العاده‌یی را به پیش می‌برد و به واقع می‌خواهم به او درود بفرستم، می‌خواستم به‌سادگی حمایت و تعهدم را از شما ابراز و بر آن تأکید کنم برای یک ایران آزاد از همه شما سپاسگزارم.
ژیلبر میتران
ما همراه با هزار شهردار فرانسوی که این بیانیه را امضا کرده‌اند
اینجا هستیم تا ساده و صریح بگوییم:
نه به اعدامها در ایران
کنفرانس در شهرداری منطقه ۵ پاریس- «بیش از ۱۰۰۰شهردار فرانسوی علیه اعدام در ایران»
در میان شخصیت‌های برجسته و وفاداری که از مقاومت حمایت می‌کنند، ژیلبر میتران جایگاه ویژه‌یی دارد؛ نماینده پیشین مجلس، شهردار پیشین لیبورن و رئیس بنیاد دانیل میتران.
دانیل میتران که خودش نیز در کنار سازمان مجاهدین خلق ایستاده و متعهد بود، او (ژیلبر میتران) مشعل این مبارزه را در ادامه به‌دست گرفت و هم‌چنان این راه را ادامه می‌دهد. در تمام بزنگاههای مهم، او همیشه حاضر است. ممنون از ژیلبر میتران به‌خاطر این وفاداری، به‌خاطر این تعهد و حمایتی که، باید بگویم، بسیار معنادار و ارزشمند است؛ حمایتی از سوی بنیاد دانیل میتران از مقاومت ایران.
ژیلبر میتران - رئیس فرانس‌لیبرته بنیاد دانیل میتران
ژیلبر میتران - نماینده پیشین مجلس ملی فرانسه
دوستان عزیز، مریم (رجوی) گرامی، فلورانس برتو گرامی، وضعیت جهان خوب نیست. حتی می‌توان گفت که جهان در وضعیت بدی قرار دارد. من از جهانی صحبت می‌کنم که مسیر خود را گم کرده، ارزش‌های خود را از دست داده، جهانی که جهان حقوق‌بشر، آزادی‌ها و دموکراسی را تضعیف می‌کند؛ جهانی که ساختار مشترک سرنوشت بشر را با صلح، نهادهای بین‌المللی، پیمانها و تعاملاتش به‌خطر انداخته است.
می‌توان گفت با ساده‌ترین بیان، جهانی که احترام به دیگری، احترام به ملت‌ها، به حقوق و آزادی‌هایشان را زیر پا می‌گذارد.
اما درعین‌حال، جهانی دیگر نیز وجود دارد. جهانی از انسانهای آزاد و همدل، از سازمانهای غیردولتی، انجمن‌ها، جنبش‌های بشردوست، فعالان و مبارزان راه عدالت و کرامت انسانی.
این جهان وجود دارد، زنده است، استوار ایستاده و ما نیز بخشی از آن هستیم. ما امیدواریم که هر چه زودتر دیگران نیز به ما بپیوندند. اما این جهان حاضر است، متحد شده است.
امروز، در این شهرداری منطقه پنجم پاریس، این جهان گردهم آمده است تا آنچه غیرقابل پذیرش است را محکوم کند؛ جنایت، مرگ به‌نام تاریک‌اندیشی، مرگ به‌نام دیپلماسی باج‌خواهانه‌یی که به یک روال تبدیل شده است.
و در کنار این جهان که اعدامها در ایران و این نگاه به زندگی را محکوم می‌کند، ما همراه با هزار شهردار فرانسوی که امروز این بیانیه را امضا کرده‌اند، اینجا هستیم تا ساده و صریح بگوییم: نه به اعدامها در ایران.
ما خواستار لغو مجازات اعدام در سراسر جهان هستیم و خواستار آن هستیم که جنایات و جنایتکاران حکومتی مجازات شوند. ما اینجا هستیم تا این پیام را بیان کنیم و بنیاد دانیل میتران، فرانس لیبرته، از طریق پیامش از این صدا حمایت می‌کند. پیامی جهانی که در این شرایط سخت، در کنار مریم رجوی و در برابر آنچه امروز به‌شکلی فاجعه‌بار در ایران رخ می‌دهد، منتشر می‌شود. ما این کار را نه تنها از روی وظیفه، بلکه برای یادآوری انجام می‌دهیم.
برای یادبود هزار نفری که در سال۲۰۲۴ در ایران اعدام شدند، رکوردی بی‌سابقه در ۲۰سال گذشته و افزون بر آن، نزدیک به چهار صد نفر دیگر که تنها از آغاز امسال تاکنون اعدام شده‌اند. ما باید این پیام را با صدای بلند به جهان اعلام کنیم؛ به‌یاد آن شهیدان و تا آنجا که می‌توانیم در همبستگی و حمایت از قربانیانی که هنوز و همواره امید دارند، چه در اعماق زندانهای ایران، چه در دل مقاومت در میدان.
ما با آنها هستیم. باید بدانند که تنها نیستند، حتی اگر صدای جهان امروز نوری را که همه آرزو داشتیم برایشان به‌ارمغان نیآورده است. اما قلب‌های ما با آن‌هاست و مبارزه ما، مبارزه همه ما، در نهایت پیروز خواهد شد.
سپاسگزارم.
اینگرید بتانکور
رژیم ایران به‌دنبال تسلیم کردن افراد از طریق باج‌خواهی
و رعب و وحشت است تا اهداف خود را پیش ببرد
برای متوقف کردن این مصیبت تنها راه‌حل سرنگونی رژیم ایران است
اعضای مقاومت ایران افراد دموکراسی‌خواه
تحت رهبری زنی خارق‌العاده، شجاع و سخاوتمند هستند
که زندگی‌اش را فدا کرده تا در صف مقدم این آرمان باشد
مریم رجوی شاهد قتل خواهران و برادرانش بوده
اما هم‌چنان ایستاده و صدای این مقاومت است
اگر ثبات‌قدم و صدای او نبود ما نمی‌توانستیم اکنون
گرد هم بیاییم و از آن صحبت کنیم
اینگرید بتانکور - کاندیدای ریاست‌جمهوری کلمبیا (۲۰۲۲)
ابتدا از فلورانس (برتو) تشکر می‌کنم که دوباره میزبان ما است. ما به‌دفعات در اینجا گردهم آمده‌ایم. سلام به همگی، تمام دوستانی که دیدن دوباره‌شان برایم خوشایند است، هر بار که فرصتی برای سخن‌گفتن دربارهٔ ایران پیش می‌آید.
سلامی گرم به مریم (رجوی) این فرصت مهمی است که به‌یمن کارزار شهرداران فرانسوی علیه اعدامها در ایران برایمان فراهم شده تا در این باره صحبت و تأمل کنیم. ما عادت داریم به آمار و ارقام نگاه کنیم. اما بسیار مهم است که بدانیم پشت هر عدد، داستان یک زندگی است، یک خانواده و دردهایی که با آن مواجهند؛ انسان‌هایی مثل ما هستند که شرایط غم‌انگیزی را تجربه می‌کنند و ما باید با نگاهی انسانی دربارهٔ آن تأمل کنیم، چون ما هم در اروپا قربانی این رژیم هستیم.
می‌خواهم به حرف فلورانس اشاره کنم که می‌گفت: این رژیم به‌دنبال تسلیم‌کردن افراد از طریق باج‌خواهی و رعب و وحشت است تا اهداف خود را پیش ببرد. و این توانایی در ارعاب، در سرکوب مطالبات انسانی را فقط در ایران اعمال نمی‌کند، بلکه در اینجا، نزد ما نیز همین کار را می‌کند. به‌تازگی خبری بسیار خوب شنیدیم: آزادی اولیویه گروندو، یک فرانسوی که به‌طور خودسرانه در ایران به‌گروگان گرفته شده بود. او آزاد شد و چه شادی بزرگی بود که دیدیم او توانست نزد خانواده‌اش بازگردد و در میان ما باشد. اما این شادی نباید باعث شود فراموش کنیم هنوز گروگانهای فرانسوی و هم‌چنین اروپایی در دست این رژیم هستند، از جمله سسیل کولر و دوستش ژاک پاریس.
هم‌چنین به اروپایی‌هایی می‌اندیشم که هم‌چنان در زندانهای (رژیم) ایران محبوس هستند. همهٔ اینها ما را به یکی از گفته‌های کلیدی مریم رجوی باز می‌گرداند: تا زمانی که دولتهای ما در زمین رژیم ایران بازی کنند، همگی ما در خطر خواهیم بود. خانواده‌هایمان، فرزندانمان و دوستانمان ممکن است در این دیوانگی گرفتار شوند و در نهایت به گروگانهای حکومتی تبدیل شوند. ژان فرانسوا لوگاره و هم‌چنین ژیلبر میتران دربارهٔ دیپلماسی صحبت کردند، دیپلماسی جدید گروگانها.
اما چرا ما اینجا هستیم؟ چون ما راه‌حل را می‌دانیم. ما بیست راه‌حل نداریم، برای متوقف‌کردن این مصیبت فقط یک راه‌حل وجود دارد: سرنگونی رژیم ایران. نمی‌توانیم به چیز دیگری فکر کنیم. تا زمانی که این افراط‌گرایان در رأس قدرت در ایران باشند، اعدام، شکنجه، نقض حقوق و انواع جنایتها ادامه خواهد داشت. ما راه‌حل را می‌دانیم. می‌دانیم که این رژیم باید برود. می‌دانیم که امروز آنها ضعیف هستند. چون همان‌طور که گفته شد، همه وقایع اخیر در منطقه آنها را تضعیف کرده است ولی ما یک چیز دیگر را هم می‌دانیم و آن این‌که صرف سقوط رژیم کافی نیست تا راه‌حل نهایی محقق شود. پس باید از الآن به این فکر باشیم که بعد از سقوط رژیم ایران با چه جایگزینی مواجه خواهیم بود؟ خوشبختانه، ما این شانس را داریم که مقاومت ایران را سال‌هاست می‌شناسیم، ما می‌دانیم آنها چه کسانی هستند. آنها افراد دموکراسی‌خواهی هستند تحت رهبری یک زن خارق‌العاده، شجاع و سخاوتمند که زندگی‌اش را وقف کرده، زندگی‌اش را فدا کرده تا در صف مقدم این آرمان باشد؛ زنی که شاهد قتل خواهران و برادرانش بوده، اما هم‌چنان ایستاده، هم‌چنان صدای این مقاومت است و ما را قادر می‌سازد که امروز بتوانیم در این باره سخن بگوییم. چون اگر ثبات‌قدم و صدای او نبود، ما نمی‌توانستیم اکنون گردهم بیاییم و از آن صحبت کنیم.
و دولتهای ما چه می‌کنند؟ این دیپلماسی از طریق گروگانها چیست؟ به‌جای حمایت از این مقاومت که بهترین امکان ما برای رهایی از باج‌گیری و تروریسم صادراتی است، با تأسف زیاد باید بگویم که راه‌حلی را انتخاب کرده‌اند البته نمی‌گویم که راه‌حل ساده‌یی است ولی من به چنین راه‌حلی معترضم: باج‌دادن مخفیانه برای آزادی گروگانهای ما در ازای پیگرد مقاومت ایران.
همان فردای آزادی اولیویه، و من بسیار خوشحالم که او در میان ما است. باور کنید، من می‌دانم گروگان بودن یعنی چه. اما یک چیز دیگر را هم می‌دانم و آن این‌که دولتهای ما باید از دادن تنفس مصنوعی به رژیم آخوندی دست بردارند. اگر نه، با اولیویه‌های دیگر و سسیل کولر‌های دیگر مواجه خواهیم بود. دیگرانی از میان ما خواهند بود که به‌تصادف یا از بدشانسی، مثل من در زمانی که نباید در محلی که نباید گیر می‌افتند و تبدیل به گروگانهایی می‌شوند تا ابزار مذاکره بر سر موضوعاتی باشند که قابل مذاکره نیستند.
عدالت، ارزش‌های ما و اصول دموکراتیکمان، ما برای همینها اینجا هستیم. اینجا هستیم تا با هم تأمل کنیم که چه باید کرد تا این جنبش که از آن حمایت می‌کنیم، یعنی مقاومت ایران، موفق به جایگزین‌کردن رژیم بشود؟ این بهترین امکان ما برای پایان دادن به این کابوس است.
متشکرم.
ادامه دارد
