رسانه‌های رژیم آخوندی روز 11تیر 96، اعتراف آشکار عوامل رژیم به وجود هفت میلیون کودک کار، سه میلیون و ۲۰۰هزار کودک ترک تحصیل کرده و همچنین سوءاستفاده از تعداد قابل توجهی کودک در ایران به‌منظور خرید و فروش مواد مخدر را نشر دادند. خبرگزاری حکومتی ایسنا این خبر را به‌نقل از سه نفر از مهره‌های خود رژیم منتشر کرد.
سارا رضایی، عضو به‌اصطلاح «جمعیت امام علی» در رابطه با آمار اعلام شده کودکان کاربا تقلیل این مشکل اجتماعی، گفت که بر اساس آمارهای رسمی، دو میلیون کودک کار در ایران وجود دارد اما آمارهای غیررسمی تعداد کودکان کار را هفت میلیون تن اعلام کرده است.
وی متوسط سن این کودکان را ۱۰تا ۱۵سال اعلام کرد و افزود: «شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد «کودکان زیر پنج سال و حتی نوزاد هم درگیر کار اجباری شده‌اند».
او در ادامه سخنانش وضعیت زندگی کودکان کار در برخی محلات کلان شهرهای ایران را «ناگوار» توصیف کرد و گفت: «در استان سیستان و بلوچستان، کودکان «در سطح شهر قرص‌های روان گردان، ترامادول و... می‌فروشند و این مسأله به‌صورت نوعی هنجار در آمده است.»
سارا رضایی به وجود مغازه‌هایی در این استان اشاره کرد که نوجوانها در آنها ناس، پان، شیشه و کراک می‌فروشند که خود کودکان نیز به نوعی آلوده شده‌اند و افزود: «برای حمل مواد مخدر هم از این کودکان در سایر شهرهای استان سیستان و بلوچستان استفاده می‌شود.»
به گفته وی، کودکان «مواد را قورت می‌دهند و از مرز که رد می‌شوند مواد را دفع می‌کنند که تعداد زیادی از این کودکان در اثر این مسأله جان خود را از دست داده‌اند.»
در این گزارش به تعداد این کودکان اشاره نشده است.
سوسن مازیارفر، دیگر عضو این جمعیت، نیز درباره وضعیت کودکان «زباله‌گرد» در برخی استانهای ایران گفت که میانگین سنی این کودکان ۱۲سال است.
وی اضافه کرد:۴۱درصد این کودکان بی‌سواد هستند و ۳۷درصد آنها نیز به‌خاطر «کار» ترک تحصیل کرده‌اند.
بنا به گفته وی، بیش از ۵۰درصد این کودکان در مراکز جمع‌آوری زباله زندگی می‌کنند که منشأ بسیاری از بیماریهای کودکان است.
مازیارفر از وجود کودکانی خبر داد که صورت و انگشتان دست و پای آنها توسط «موش‌های» موجود در این مراکز جویده و زخم شده است.
ثریا عزیزپناه، عضو انجمن حمایت از حقوق کودکان هم آماری به‌نقل از مرکز پژوهش‌های مجلس رژیم بیان کرد که به‌نوشته ایسنا، نشان از ترک تحصیل سه میلیون و ۲۰۰هزار کودک در ایران دارد.
او گفت: شرایط اقتصادی کودکان کار در ایران بهبودی نیافته و «مشکلات معیشتی» خانواده‌های آنها نیز هم‌چنان به قوت خود باقی مانده است.
بیشتر بخوانید:
کودکان کار به کودکانی گفته می‌شود که به‌صورت مداوم و پایدار به خدمت گرفته می‌شوند که این امر آنها را در بیشتر اوقات از رفتن به مدرسه بی‌بهره می‌سازد و سلامت روحی و جسمی آنها را تهدید می‌کند.
بر اساس گزارشهای متعدد در ایران، تعداد کودکان کار به دلایل گوناگون رو به افزایش است اما آمار دقیقی در مورد آنها وجود ندارد.
بررسیها نشان می‌دهد بسیاری از کودکان در خانواده به کار گرفته شده و از سن ۴تا ۱۷سالگی به‌عنوان بازوی فعال خانواده، انواع مسئولیت از نگهداری از خواهر و برادرهای کوچک‌تر تا کار بر روی زمین زراعی را می‌پذیرند.
سارا رضایی، عضو به‌اصطلاح «جمعیت امام علی» در رابطه با آمار اعلام شده کودکان کاربا تقلیل این مشکل اجتماعی، گفت که بر اساس آمارهای رسمی، دو میلیون کودک کار در ایران وجود دارد اما آمارهای غیررسمی تعداد کودکان کار را هفت میلیون تن اعلام کرده است.
وی متوسط سن این کودکان را ۱۰تا ۱۵سال اعلام کرد و افزود: «شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد «کودکان زیر پنج سال و حتی نوزاد هم درگیر کار اجباری شده‌اند».
او در ادامه سخنانش وضعیت زندگی کودکان کار در برخی محلات کلان شهرهای ایران را «ناگوار» توصیف کرد و گفت: «در استان سیستان و بلوچستان، کودکان «در سطح شهر قرص‌های روان گردان، ترامادول و... می‌فروشند و این مسأله به‌صورت نوعی هنجار در آمده است.»
سارا رضایی به وجود مغازه‌هایی در این استان اشاره کرد که نوجوانها در آنها ناس، پان، شیشه و کراک می‌فروشند که خود کودکان نیز به نوعی آلوده شده‌اند و افزود: «برای حمل مواد مخدر هم از این کودکان در سایر شهرهای استان سیستان و بلوچستان استفاده می‌شود.»
به گفته وی، کودکان «مواد را قورت می‌دهند و از مرز که رد می‌شوند مواد را دفع می‌کنند که تعداد زیادی از این کودکان در اثر این مسأله جان خود را از دست داده‌اند.»
در این گزارش به تعداد این کودکان اشاره نشده است.
سوسن مازیارفر، دیگر عضو این جمعیت، نیز درباره وضعیت کودکان «زباله‌گرد» در برخی استانهای ایران گفت که میانگین سنی این کودکان ۱۲سال است.
وی اضافه کرد:۴۱درصد این کودکان بی‌سواد هستند و ۳۷درصد آنها نیز به‌خاطر «کار» ترک تحصیل کرده‌اند.
بنا به گفته وی، بیش از ۵۰درصد این کودکان در مراکز جمع‌آوری زباله زندگی می‌کنند که منشأ بسیاری از بیماریهای کودکان است.
مازیارفر از وجود کودکانی خبر داد که صورت و انگشتان دست و پای آنها توسط «موش‌های» موجود در این مراکز جویده و زخم شده است.
ثریا عزیزپناه، عضو انجمن حمایت از حقوق کودکان هم آماری به‌نقل از مرکز پژوهش‌های مجلس رژیم بیان کرد که به‌نوشته ایسنا، نشان از ترک تحصیل سه میلیون و ۲۰۰هزار کودک در ایران دارد.
او گفت: شرایط اقتصادی کودکان کار در ایران بهبودی نیافته و «مشکلات معیشتی» خانواده‌های آنها نیز هم‌چنان به قوت خود باقی مانده است.
بیشتر بخوانید:
کودکان کار به کودکانی گفته می‌شود که به‌صورت مداوم و پایدار به خدمت گرفته می‌شوند که این امر آنها را در بیشتر اوقات از رفتن به مدرسه بی‌بهره می‌سازد و سلامت روحی و جسمی آنها را تهدید می‌کند.
بر اساس گزارشهای متعدد در ایران، تعداد کودکان کار به دلایل گوناگون رو به افزایش است اما آمار دقیقی در مورد آنها وجود ندارد.
بررسیها نشان می‌دهد بسیاری از کودکان در خانواده به کار گرفته شده و از سن ۴تا ۱۷سالگی به‌عنوان بازوی فعال خانواده، انواع مسئولیت از نگهداری از خواهر و برادرهای کوچک‌تر تا کار بر روی زمین زراعی را می‌پذیرند.
