در اسفند ماه گذشته، رحمانی فضلی وزیر کشور دولت آخوند روحانی، از ورود میلیاردها دلار پول حاصل از قاچاق مواد مخدر در نمایشهای انتخاباتی و ساختار قدرت در نظام صحبت کرد. این سخنان، دعوای زیادی را در رژیم برانگیخت بهنحوی که به صحنه تلویزیون رژیم نیز کشیده شد.
شب 27فروردین، یک برنامه تلویزیونی با شرکت آخوند پورمحمدی وزیر دادگستری کابینهٴ روحانی و زاکانی از نمایندگان مجلس پخش شد که حاوی اعترافها قابل توجهی دربارهٴ پولهای کثیف و نفوذ این پولها در سراسر رژیم بود.
مجری: دوم اسفند سال گذشته بود که وزیر کشور بحث ورود پول کثیف در انتخابات را مطرح کرد. پول کثیف به درآمدهای ناشی از مواد مخدر در فعالیتهای مختلف غیرقانونی گفته میشود. بعد از مطرح شدن این موضوع، آقای رحمانی فضلی، بهرغم برخی انتقادات روی حرف خودش ایستاد و آن را تکرار کرد.
پور محمدی: هزینه تبلیغاتی بسیار زیاده ما میبینیم در شوراها، در مجلس، در بالاتر این هزینهها باید تأمین بشه، خواهی نخواهی افراد مراجعه میکنند اینجا همیشه زمینههای مشکل ما بوده، میروند به این متوسل میشوند، آن برایشان خرج میکند، آن تبلیغات میکند، مهمانی میدهد، کاروان راه میافتد، پوستر، بنر، تجمعات، هزینههای مختلف،
پورمحمدی در ادامه صحبتش، خیلی عادی از عام بودن وجود و گردش پولهای آلوده در همهٴ نمایشهای انتخاباتی رژیم صحبت میکند:
پور محمدی: همیشه وقتی فصل انتخابات میشود دغدغههای اینچنین مطرح میشود، خود من وقتی وزارت کشور بودم، دوتا انتخابات بزرگ سراسری رو که برگزار کردم، با همه مشکلات مواجه شدیم و مشکلات دیگر، خود من ناچار شدم نامهیی را خدمت مقام معظم رهبری بنویسم و مطالبی را اشاره کردم از جمله هزینههای انتخاباتی و آنجا تقاضا کردم و تکلیف هزینههای انتخاباتی و نحوه نظارت بر آن مشخص بشود.
البته پورمحمدی نمیگوید که خامنهای در جواب چه گفته است. ظاهراً فقط حرفها را شنیده است.
اما در جواب آخوند پورمحمدی که از دغدغه صحبت کرده بود، زاکانی، سعی میکند دست پیش را بگیرد و میگوید:
زاکانی: مشکل کشور، مشکل دغدغه نیست، همه دغدغه دارند، مشکل کشور مشکل اراده است، .. بنده معتقد هستم که اراده درستی برای برخورد با مفاسد توی کشور شکل نگرفته و بزرگترین مشکل ما این هست که با این امر مهم ما برخورد شعاری و سیاسی میکنیم.
ما در اسفند ماه مواجه بودیم با یک سلسله صحبتهایی که محصول این صحبتها متهم کردن مجموعهیی از جریان انقلاب بود به اینکه اینها مبتنی بر این پولهای کثیف بناست که در سال 94 در انتخابات شرکت بکنند و حتی مشاور محترم رئیسجمهور هم بیان کردند که ما سال 94سال ”بگم بگمه ”من عرضم این هست که این برخورد سیاسی خیلی زشته یعنی ما نباید برخورد غیرمنطقی و برخورد سیاسی با موضوع مهمی مثل فساد داشته باشیم، ولی اگر اطلاع داریم معتقد هستم که پیگیری نکردنش خیانته نسبت به جامعه اسلامی و آینده این کشور است.
زاکانی به این ترتیب ابعاد دعوا را که بر سر انتخابات آینده است علنی میکند، اما بهطور ضمنی پیشنهاد برخورد منطقی یا در واقع سازش به طرف مقابل میدهد.
اما اعتراف پورمحمدی در جواب زاکانی، که چگونه فساد مزمن شده در لایه به لایه رژیم رسوخ کرده است قابل توجه است:
پورمحمدی: اما یک موضوعی است که مزمن شده، و یه خردهیی میشود گفت رسوخ کرده توی لایههای پنهان، این لایهها را شکافتن، تطهیر کردن، بازسازی کردن، یک روال صحیحی درآوردن، حتماً عزم جدی، ارادهٴ جدی و حوصلهٴ، کارشناسی، تفکر حرفهیی و زمان میخواهد. اینها همه در کنار هم باید جمع بشود تا انشاالله به نتیجه برسیم.
طبعاً لایههای فساد را شکافتن و تطهیر کردن توسط کسانی که خودشان عوامل فساد هستند خندهدار است، اما آخوند پورمحمدی آخر سر با پیشنهاد سازش و مصالحه زاکانی موافقت میکند، تا این جریان ختم به خیر شود:
پورمحمدی: ببینید، ما باید تلاش بکنیم، این مطالب که در کشور اتفاق میافتد، با هوشمندی، با درایت و صبوری و اطلاعات صحیح دادن و نگاه به آینده، نه به گذشته و تصفیه حساب گذشته، این ضعف یا از من است، یا از اون، یا این مدیر یا اون مدیر، این پرونده خوانی از گذشته که دردی دوا نمیکند، البته انتظار دیگری هم نباید داشت. دعوا در درون رژیم، دعوا بر سر سهم از ثروت و قدرت است و همیشه هم به چنین نقطهای ختم میشود؛ اما تا آنجا که به مردم ایران برمیگردد، این جنگ جز با جارو کردن همهٴ این دار و دستههای دزد و چپاولگر از خاک ایران، پایان پیدا نمیکند.
شب 27فروردین، یک برنامه تلویزیونی با شرکت آخوند پورمحمدی وزیر دادگستری کابینهٴ روحانی و زاکانی از نمایندگان مجلس پخش شد که حاوی اعترافها قابل توجهی دربارهٴ پولهای کثیف و نفوذ این پولها در سراسر رژیم بود.
مجری: دوم اسفند سال گذشته بود که وزیر کشور بحث ورود پول کثیف در انتخابات را مطرح کرد. پول کثیف به درآمدهای ناشی از مواد مخدر در فعالیتهای مختلف غیرقانونی گفته میشود. بعد از مطرح شدن این موضوع، آقای رحمانی فضلی، بهرغم برخی انتقادات روی حرف خودش ایستاد و آن را تکرار کرد.
پور محمدی: هزینه تبلیغاتی بسیار زیاده ما میبینیم در شوراها، در مجلس، در بالاتر این هزینهها باید تأمین بشه، خواهی نخواهی افراد مراجعه میکنند اینجا همیشه زمینههای مشکل ما بوده، میروند به این متوسل میشوند، آن برایشان خرج میکند، آن تبلیغات میکند، مهمانی میدهد، کاروان راه میافتد، پوستر، بنر، تجمعات، هزینههای مختلف،
پورمحمدی در ادامه صحبتش، خیلی عادی از عام بودن وجود و گردش پولهای آلوده در همهٴ نمایشهای انتخاباتی رژیم صحبت میکند:
پور محمدی: همیشه وقتی فصل انتخابات میشود دغدغههای اینچنین مطرح میشود، خود من وقتی وزارت کشور بودم، دوتا انتخابات بزرگ سراسری رو که برگزار کردم، با همه مشکلات مواجه شدیم و مشکلات دیگر، خود من ناچار شدم نامهیی را خدمت مقام معظم رهبری بنویسم و مطالبی را اشاره کردم از جمله هزینههای انتخاباتی و آنجا تقاضا کردم و تکلیف هزینههای انتخاباتی و نحوه نظارت بر آن مشخص بشود.
البته پورمحمدی نمیگوید که خامنهای در جواب چه گفته است. ظاهراً فقط حرفها را شنیده است.
اما در جواب آخوند پورمحمدی که از دغدغه صحبت کرده بود، زاکانی، سعی میکند دست پیش را بگیرد و میگوید:
زاکانی: مشکل کشور، مشکل دغدغه نیست، همه دغدغه دارند، مشکل کشور مشکل اراده است، .. بنده معتقد هستم که اراده درستی برای برخورد با مفاسد توی کشور شکل نگرفته و بزرگترین مشکل ما این هست که با این امر مهم ما برخورد شعاری و سیاسی میکنیم.
ما در اسفند ماه مواجه بودیم با یک سلسله صحبتهایی که محصول این صحبتها متهم کردن مجموعهیی از جریان انقلاب بود به اینکه اینها مبتنی بر این پولهای کثیف بناست که در سال 94 در انتخابات شرکت بکنند و حتی مشاور محترم رئیسجمهور هم بیان کردند که ما سال 94سال ”بگم بگمه ”من عرضم این هست که این برخورد سیاسی خیلی زشته یعنی ما نباید برخورد غیرمنطقی و برخورد سیاسی با موضوع مهمی مثل فساد داشته باشیم، ولی اگر اطلاع داریم معتقد هستم که پیگیری نکردنش خیانته نسبت به جامعه اسلامی و آینده این کشور است.
زاکانی به این ترتیب ابعاد دعوا را که بر سر انتخابات آینده است علنی میکند، اما بهطور ضمنی پیشنهاد برخورد منطقی یا در واقع سازش به طرف مقابل میدهد.
اما اعتراف پورمحمدی در جواب زاکانی، که چگونه فساد مزمن شده در لایه به لایه رژیم رسوخ کرده است قابل توجه است:
پورمحمدی: اما یک موضوعی است که مزمن شده، و یه خردهیی میشود گفت رسوخ کرده توی لایههای پنهان، این لایهها را شکافتن، تطهیر کردن، بازسازی کردن، یک روال صحیحی درآوردن، حتماً عزم جدی، ارادهٴ جدی و حوصلهٴ، کارشناسی، تفکر حرفهیی و زمان میخواهد. اینها همه در کنار هم باید جمع بشود تا انشاالله به نتیجه برسیم.
طبعاً لایههای فساد را شکافتن و تطهیر کردن توسط کسانی که خودشان عوامل فساد هستند خندهدار است، اما آخوند پورمحمدی آخر سر با پیشنهاد سازش و مصالحه زاکانی موافقت میکند، تا این جریان ختم به خیر شود:
پورمحمدی: ببینید، ما باید تلاش بکنیم، این مطالب که در کشور اتفاق میافتد، با هوشمندی، با درایت و صبوری و اطلاعات صحیح دادن و نگاه به آینده، نه به گذشته و تصفیه حساب گذشته، این ضعف یا از من است، یا از اون، یا این مدیر یا اون مدیر، این پرونده خوانی از گذشته که دردی دوا نمیکند، البته انتظار دیگری هم نباید داشت. دعوا در درون رژیم، دعوا بر سر سهم از ثروت و قدرت است و همیشه هم به چنین نقطهای ختم میشود؛ اما تا آنجا که به مردم ایران برمیگردد، این جنگ جز با جارو کردن همهٴ این دار و دستههای دزد و چپاولگر از خاک ایران، پایان پیدا نمیکند.