آلبوم مقاومت اوکراین پر از صحنه‌های زیبا و تأثیرگذار است. حضور لطافت کودکانه در کنار سلاحهای سنگین و مناطق ویران شده توجه را جلب می‌کند. صحنه‌های خداحافظی مادران و پدران با کودکان خود، دردناک و تکان‌دهنده است.
جابجا زنان اوکراینی در میدان نبرد حضور دارند و غرور در عمق چشمانشان می‌درخشد.
در این آلبوم حماسی زندگی با تمام رنج ها و سختی‌هایش ادامه دارد. ادامهٔ آن را می‌توان در گرمی چشم‌ها و چهره خندان مقاومت دید. ترس از بمب و موشک نتوانسته است یک ملت مقاوم را تحت سلطه خود درآورد.
عکس‌ها را با هم ورق می‌زنیم.
ما می‌رویم ای میهن عزیز!
اوکراین زیبا!
اوکراین خونین!
اما
اما
اما
قلب‌مان در اینجا به جا مانده است
چشمان‌مان هنوز نام تو را ترانه می‌خواند.
از موی سپید من
شرمتان باد! ای قاتلان زندگی!
غیرت من آمیخته با نجابتی زیباست
هنوز می‌توانم انگشت بر ماشه فشرد
هنوز می‌توانم از جسم خود سنگری بسازم برای کودکان میهنم.
زنان کشور من
آنگاه که لازم باشد
به جای کودکان
تفنگ‌ها را در آغوش خواهند فشرد
با این زنان قهرمان
می‌دانم که پیروزم.
اینجا برای آزادی میهن
تفنگ بهترین یار زندگی ست
سلاح برای ما
وسیله‌ای برای دفاع از شرافت و کرامت انسان است.
دخترم!
دوباره برخواهم گشت
تا با هم زیباترین ترانه‌های را برای میهن آزاد بخوانیم
دوباره برخواهم گشت
با تاجی از گل و افتخار
تا برایت بگویم
از قهرمانانی که خون‌شان را برهنه کردند
تا زندگی در چشمان تو
آبی‌ترین رؤیاهایش را به تماشا بنشیند.
اشغالگران فقط درختان را قتل‌عام نکرده‌اند
آنها خنده‌های کودکان را در زیر سایه‌ٔ درختان قتل‌عام کرده‌اند
آنها به قتل‌عام زندگی برخاسته‌اند.
زیباترین عروسکم!
غمگین نباش
اگر چه بمبها بدن کوچکم را قاچ قاچ کرده‌اند
اما قلب من در نگاه تو می‌تپد
من به‌زودی بازخواهم گشت.
مادرم!
غرور چشمان تو
قدرتمندتر از انفجار بمبهای اتمی است
تاریخ در برابر شکوه تو
فروتنانه تعظیم می‌کند.
