نیکی هیلی سفیر آمریکا در سازمان ملل‌متحد طی مصاحبه‌یی با فاکس نیوز بر کمک به آوارگان سوری در کشورهای همجوار تأکید کرد.
تلویزیون فاکس نیوز 13خرداد 96: ... شما به کمپهای پناهندگی سوریها سفر کردید. چگونه بود؟
نیکی هیلی سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد: هدف من از سفر به ترکیه و اردن این بود که ببینم وضعیت پناهندگان در آنجا چگونه است. وضعیت حیرت انگیزی را دیدم. اول از همه این‌که اردن و ترکیه به‌خاطر نحوه میزبانی‌شان از پناهندگان، سزاوار پشتیبانی زیادی هستند...
کشور کوچکی مانند اردن، یک میلیون پناهنده را در خود جای داده است. ترکیه نیز 3میلیون پناهنده را پذیرفته است. اینها ارقام خیلی بالایی هستند...
در ترکیه، آنها پزشکان سوری را ظرف 3ماه تعلیم می‌دهند تا بتوانند به مردم سوریه رسیدگی کنند... در اردن و ترکیه، کودکان سوری به‌صورت 2شیفته به مدرسه می‌روند. ما می‌خواهیم ببینیم که به این کشورهای میزبان چگونه می‌توانیم کمک برسانیم. من با کوچک و بزرگ، پیر و جوان صحبت کردم و همه آنها می‌گویند می‌خواهند به خانه بروند. حتی یکی از آنها نگفت که می‌خواهد به آمریکا برود. در نتیجه، هدف ما باید حمایت از این کشورهای میزبان باشد چرا که بار ناشی از این وضعیت را بر دوش خود احساس می‌کنند. آمریکا تا همین جا شش و نیم میلیارد دلار برای جنگ سوریه داده است...
من با دبیرکل ملل‌متحد ملاقات کردم و در نتیجه، می خواهیم برخی گروهها را گردهم بیاوریم تا ببینیم به چه صورت پیش برویم... اما در نهایت، ما همیشه نیاز داریم که در مورد گذار سیاسی و در مورد روزی که آنها می‌توانند برگردند، صحبت کنیم. این چیزی است که به سوریها امید می‌بخشد و به ما یادآوری می‌کند که این وضعیت، دائمی نیست. آنها واقعاً می خواهند برگردند...
آخر روز، یک مرد پناهجو نزد من آمد و گفت، لطفاً به صحبت کردن در مورد ما ادامه دهید، ما شما را نگاه می‌کنیم و می‌خواهیم که هم‌چنان از ما حمایت کنید، ما پول شما را نیاز نداریم، ما به غذا نیاز نداریم، فقط می‌خواهیم که به جهان توضیح دهید که اسد چقدر بی‌رحم است. می خواهیم ما را فراموش نکنید.
تلویزیون فاکس نیوز 13خرداد 96: ... شما به کمپهای پناهندگی سوریها سفر کردید. چگونه بود؟
نیکی هیلی سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد: هدف من از سفر به ترکیه و اردن این بود که ببینم وضعیت پناهندگان در آنجا چگونه است. وضعیت حیرت انگیزی را دیدم. اول از همه این‌که اردن و ترکیه به‌خاطر نحوه میزبانی‌شان از پناهندگان، سزاوار پشتیبانی زیادی هستند...
کشور کوچکی مانند اردن، یک میلیون پناهنده را در خود جای داده است. ترکیه نیز 3میلیون پناهنده را پذیرفته است. اینها ارقام خیلی بالایی هستند...
در ترکیه، آنها پزشکان سوری را ظرف 3ماه تعلیم می‌دهند تا بتوانند به مردم سوریه رسیدگی کنند... در اردن و ترکیه، کودکان سوری به‌صورت 2شیفته به مدرسه می‌روند. ما می‌خواهیم ببینیم که به این کشورهای میزبان چگونه می‌توانیم کمک برسانیم. من با کوچک و بزرگ، پیر و جوان صحبت کردم و همه آنها می‌گویند می‌خواهند به خانه بروند. حتی یکی از آنها نگفت که می‌خواهد به آمریکا برود. در نتیجه، هدف ما باید حمایت از این کشورهای میزبان باشد چرا که بار ناشی از این وضعیت را بر دوش خود احساس می‌کنند. آمریکا تا همین جا شش و نیم میلیارد دلار برای جنگ سوریه داده است...
من با دبیرکل ملل‌متحد ملاقات کردم و در نتیجه، می خواهیم برخی گروهها را گردهم بیاوریم تا ببینیم به چه صورت پیش برویم... اما در نهایت، ما همیشه نیاز داریم که در مورد گذار سیاسی و در مورد روزی که آنها می‌توانند برگردند، صحبت کنیم. این چیزی است که به سوریها امید می‌بخشد و به ما یادآوری می‌کند که این وضعیت، دائمی نیست. آنها واقعاً می خواهند برگردند...
آخر روز، یک مرد پناهجو نزد من آمد و گفت، لطفاً به صحبت کردن در مورد ما ادامه دهید، ما شما را نگاه می‌کنیم و می‌خواهیم که هم‌چنان از ما حمایت کنید، ما پول شما را نیاز نداریم، ما به غذا نیاز نداریم، فقط می‌خواهیم که به جهان توضیح دهید که اسد چقدر بی‌رحم است. می خواهیم ما را فراموش نکنید.
