جولیو ترتزی، وزیرخارجه پیشین ایتالیا، طی مقاله‌ای در مجله نیوزویک، سیاست سکوت و مماشات کشورهای غربی در قبال جنایتهای صورت گرفته در حلب را محکوم کرد و خواستار حمایت از انقلابیون سوریه و خواست مردم این کشور برای آزادی و قرار دادن رژیم آخوندی در مقابل دادگاه جنایی بین‌المللی و دادگاه جنایات جنگی به‌خاطر جنایت علیه بشریت در حلب شد.
جولیو ترتزی – نیوزویک – 15دسامبر 2016:
جولیو ترتزی وزیرخارجه پیشین ایتالیا با اشاره به اشغال حلب توسط پاسداران و شبه‌نظامیان وابسته به رژیم نوشت:
در حالی که شهر حلب اکنون کاملاً توسط نیروهای وفادار به دیکتاتور سوریه زیر و رو شده است و رسانه‌های اجتماعی این خرابی و کشتار بی‌رویه را کاملاً آشکار کرده‌اند، سیاستمداران غربی نمی‌توانند ادعا کنند که در این مورد چیزی نمی‌دانستند. آنها فیلمهای بمباران بی‌رویه، کودکان مظلوم سوری که در پی یافتن سر پناه میدوند، و مادرانی که برای عزیزانشان اشک می‌ریزند را دیدند. و پاسخ آنها چه بود؟ بی‌عملی و بی‌تفاوتی کامل. این در تاریخ به‌عنوان شرمی برای سیاستگذاران جهانی ثبت خواهد شد.
گروه‌های رزمنده طرفدار دموکراسی و میانه‌رو به‌رغم از دست دادن یکی از سنگرهای خود، هدف خود را رها و تسلیم نکردند. سخنگویان شورشیان جسورانه پافشاری کردند که خواسته‌های آنها باقی می‌ماند. این خواسته‌ها نه تنها شامل سرنگونی رژیم اسد بلکه از میان رفتن نفوذ خارجی در کشور آنها به‌طور خاص نفوذ جمهوری اسلامی و شبه‌نظامیان وابسته به آن می‌شود.
وزیر خارجه پیشین ایتالیا در ادامه به دخالت نظامی رژیم و اعزام هزاران پاسدار و شبه‌نظامیان مزدور از کشورهای مختلف پرداخت و با بررسی تاثیرات دخالت روسیه و بمبارانهای این کشور، نقش سیاست مماشات کشورهای غربی در این رابطه را متذکر شد و نوشت:
قدرتهای غربی بیم داشتند معامله هسته‌یی با رژیم ایران به خطر بیافتد. بنابراین فقدان تمایل کشورهای غربی به اقدامی در این رابطه، به رژیم تهران یک [چراغ سبز] برای قتل‌عام مردم بی‌دفاع سوریه داد.
مدتها پیش از آن که حلب به دست نیروهای طرفدار اسد بیافتد، شورای ملی مقاومت ایران به رهبری مریم رجوی مرکز فعالیتهای رژیم ایران در نزدیکی حلب را افشا کرد. مقر این فعالیتها در شهرک بهوث در ۳۵ کیلومتری حلب قرار داشت.
این گزارش از این جهت قابل‌توجه و مهم بود که تصویری از نیروهایی که مشغول انجام جنایات سیستماتیک علیه بشریت در مناطق (تسخیر شده) بودند را ارائه می‌داد.
جولیو ترتزی در ادامه این مقاله می‌افزاید: زمانی که ما دیدار سلیمانی از مسکو را نادیده گرفتیم، ما چشم خود را بر روی میراث تروریسم بین‌المللی بستیم. زمانی که ما مشارکت رژیم ایران در درگیری (سوریه) را نادیده گرفتیم، ما به‌طور ضمنی صدور نقض وحشتناک حقوق‌بشر توسط رژیم ایران را تأیید کردیم. کشورهایی که به‌دنبال مذاکره بر سر آینده سوریه بودند تا آن حد پیش رفتند که به رژیم ایران با دادن یک کرسی در میز (مذاکره) پاداش دادند. تاریخ معلم خوبی است اگر کسی از آن بیاموزد. بی‌تفاوتی و بی‌عملی تنها عاملان ( جنایت) را جری می‌کند.
در تابستان ۱۳۶۷، بیش از ۳۰۰۰۰ زندانی سیاسی، عمدتاً از فعالان سازمان مجاهدین خلق ایران، در سراسر ایران قتل‌عام شدند. عکس‌العمل غرب سکوت کامل بود. اکنون، بسیاری از کسانی که از ان سکوت نفع بردند آمران جنایات در حلب هستند
جهان غرب مسئولیت شرم‌آور وضعیت کنونی سوریه را بر عهده دارد و ما برای جبران اشتباهات گذشته خود در حال از دست دادن زمان هستیم. اما هنوز امکان دارد که برای رژیم تهران روشن کنیم که با عواقب جدی مالی و سیاسی نقش نفرت انگیز خود در سوریه مواجه خواهد شد.
جولیو ترتزی – نیوزویک – 15دسامبر 2016:
جولیو ترتزی وزیرخارجه پیشین ایتالیا با اشاره به اشغال حلب توسط پاسداران و شبه‌نظامیان وابسته به رژیم نوشت:
در حالی که شهر حلب اکنون کاملاً توسط نیروهای وفادار به دیکتاتور سوریه زیر و رو شده است و رسانه‌های اجتماعی این خرابی و کشتار بی‌رویه را کاملاً آشکار کرده‌اند، سیاستمداران غربی نمی‌توانند ادعا کنند که در این مورد چیزی نمی‌دانستند. آنها فیلمهای بمباران بی‌رویه، کودکان مظلوم سوری که در پی یافتن سر پناه میدوند، و مادرانی که برای عزیزانشان اشک می‌ریزند را دیدند. و پاسخ آنها چه بود؟ بی‌عملی و بی‌تفاوتی کامل. این در تاریخ به‌عنوان شرمی برای سیاستگذاران جهانی ثبت خواهد شد.
گروه‌های رزمنده طرفدار دموکراسی و میانه‌رو به‌رغم از دست دادن یکی از سنگرهای خود، هدف خود را رها و تسلیم نکردند. سخنگویان شورشیان جسورانه پافشاری کردند که خواسته‌های آنها باقی می‌ماند. این خواسته‌ها نه تنها شامل سرنگونی رژیم اسد بلکه از میان رفتن نفوذ خارجی در کشور آنها به‌طور خاص نفوذ جمهوری اسلامی و شبه‌نظامیان وابسته به آن می‌شود.
وزیر خارجه پیشین ایتالیا در ادامه به دخالت نظامی رژیم و اعزام هزاران پاسدار و شبه‌نظامیان مزدور از کشورهای مختلف پرداخت و با بررسی تاثیرات دخالت روسیه و بمبارانهای این کشور، نقش سیاست مماشات کشورهای غربی در این رابطه را متذکر شد و نوشت:
قدرتهای غربی بیم داشتند معامله هسته‌یی با رژیم ایران به خطر بیافتد. بنابراین فقدان تمایل کشورهای غربی به اقدامی در این رابطه، به رژیم تهران یک [چراغ سبز] برای قتل‌عام مردم بی‌دفاع سوریه داد.
مدتها پیش از آن که حلب به دست نیروهای طرفدار اسد بیافتد، شورای ملی مقاومت ایران به رهبری مریم رجوی مرکز فعالیتهای رژیم ایران در نزدیکی حلب را افشا کرد. مقر این فعالیتها در شهرک بهوث در ۳۵ کیلومتری حلب قرار داشت.
این گزارش از این جهت قابل‌توجه و مهم بود که تصویری از نیروهایی که مشغول انجام جنایات سیستماتیک علیه بشریت در مناطق (تسخیر شده) بودند را ارائه می‌داد.
جولیو ترتزی در ادامه این مقاله می‌افزاید: زمانی که ما دیدار سلیمانی از مسکو را نادیده گرفتیم، ما چشم خود را بر روی میراث تروریسم بین‌المللی بستیم. زمانی که ما مشارکت رژیم ایران در درگیری (سوریه) را نادیده گرفتیم، ما به‌طور ضمنی صدور نقض وحشتناک حقوق‌بشر توسط رژیم ایران را تأیید کردیم. کشورهایی که به‌دنبال مذاکره بر سر آینده سوریه بودند تا آن حد پیش رفتند که به رژیم ایران با دادن یک کرسی در میز (مذاکره) پاداش دادند. تاریخ معلم خوبی است اگر کسی از آن بیاموزد. بی‌تفاوتی و بی‌عملی تنها عاملان ( جنایت) را جری می‌کند.
در تابستان ۱۳۶۷، بیش از ۳۰۰۰۰ زندانی سیاسی، عمدتاً از فعالان سازمان مجاهدین خلق ایران، در سراسر ایران قتل‌عام شدند. عکس‌العمل غرب سکوت کامل بود. اکنون، بسیاری از کسانی که از ان سکوت نفع بردند آمران جنایات در حلب هستند
جهان غرب مسئولیت شرم‌آور وضعیت کنونی سوریه را بر عهده دارد و ما برای جبران اشتباهات گذشته خود در حال از دست دادن زمان هستیم. اما هنوز امکان دارد که برای رژیم تهران روشن کنیم که با عواقب جدی مالی و سیاسی نقش نفرت انگیز خود در سوریه مواجه خواهد شد.
