حسن قاضیزاده هاشمی، وزیر بهداشت دولت روحانی در سفر استانیاش به کردستان از کمبود ۷۰ هزار تخت در بیمارستانها و مراکز درمانی کشور خبر داد.
وی راهحل را درآوردن پول این کمبود از جیب مردم دانست و راه کار داد که با حمایت از صندوقهای بیمه، ارائه تسهیلات بانکی و تخفیفهای مالیاتی برای سرمایهگذاران این مشکل را حل کنند. اما مشکل بهداشت و درمان در این رژیم متعلق به امروز و دیروز نیست برای اشراف بهتر به ابعاد خرابی وضع در این زمینه به چند نمونه توجه کنید.
وی راهحل را درآوردن پول این کمبود از جیب مردم دانست و راه کار داد که با حمایت از صندوقهای بیمه، ارائه تسهیلات بانکی و تخفیفهای مالیاتی برای سرمایهگذاران این مشکل را حل کنند. اما مشکل بهداشت و درمان در این رژیم متعلق به امروز و دیروز نیست برای اشراف بهتر به ابعاد خرابی وضع در این زمینه به چند نمونه توجه کنید.
بیشتر بخوانید:
در روز 20اسفند 93 به اعتراف یک عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس ارتجاع شهرستانهای تکاب و چالدران فاقد نیروی پزشکی و درمانی لازم میباشند. شهرستانهایی مانند سردشت، شاهیندژ و سلماس هم کادر پزشکی کافی ندارند و این در حالیست که وضعیت تکاب و چالدران به مراتب اسفناکتر است با توجه به فاصله شهرستان تکاب تا ارومیه بسیار مردم محروم این شهرستان اگر بخواهند یک بیمار اورژانسی را به مرکز استان انتقال دهند بیمار از دست میرود. لازم به ذکر است در بیمارستانهای اشنویه، سردشت و پیرانشهر بخش چشم پزشکی وجود ندارد. بر اساس گزارشهای دریافتی بسیاری از مراکز درمانی این استان فاقد بخش جراحی و چشم پزشکی هستند.
در تاریخ 12اردیبهشت 94 به اعتراف همین وزیر بهداشت رژیم در طول ۳دهه گذشته بیمارستان جدیدی احداث نکردهاند. ویکه در دانشگاه علوم پزشکی اراک صحبت میکرد اعتراف کرد: در طول 3دهه گذشته، در حوزه عمران بخش بهداشت و درمان، بهرغم همه غوغاسالاریهایی که پیرامونش شده است، اقدامات بسیار کند صورت گرفته و کمتر شهری در کشور وجود دارد که بیمارستان جدیدی در آن احداث شده باشد و مشکل فعلی ما قدمت بالای بیمارستانهای موجود است بهگونهیی که در تهران اکثر بیمارستانها 60 - 70سال قدمت داشته و در استان مرکزی و شهرستانهای آن نیز وضع به همین صورت است.
وی همچنین به ناکارآمدی رژیم در بهبود وضعیت امکانات درمانی اذعان کرد و افزود: اینکه در همه شهرستانها سی تی اسکن، ام آر آی، رادیولوژی و متخصص گوش و حلق و بینی داشته باشیم شدنی نیست.
اما بهتر است به این نمونهها هم توجه کنید:
هزینه برخی از بیماریها چه میزان است و چه بر سر اقشار کمدرآمد میآورد؟
یا سرانه درمانی یا سهم هر ایرانی از کل بودجه برای درمان چقدر میباشد؟
وضعیت درمانی جامعه را میتوان با نشاندادن چند آمار فهمید. مثلاً:
سرانه درمان هر شهروند ایرانی در سال94، 13هزارتومان (یعنی تقریباً 4دلار)
سرانه درمان برای شهروندان در ترکیه 9هزار دلار
سرانه درمان برای شهروندان در کانادا ـ 14هزار دلار
سرانه درمان برای شهروندان در آمریکا ـ 16هزاردلار
رئیس هیأت مدیره انجمن جراحان رژیم، گفت: هزینه درمان سرطان بسته به نوع آن در کشور ما بین 30 تا 150 میلیون تومان تمام میشود که پرداخت آن هم برای بیماران و هم برای بیمهها سنگین است. با توجه به اینکه سازمان بیمه یکی از تراستهای اقتصادی رژیم میباشد، خدمات چندانی به افراد تحت پوشش بیمه نمیدهد. (خبرگزاری حکومتی ایرنا ـ30 اردیبشهت 94) طبق آمارهای وزارت بهداشت و سازمان بیمه همگانی نشان میدهد که 12میلیون نفر در کشور تحت پوشش هیچ بیمه درمانی نیستند. در حال حاضر 7، 5درصد از بیماران بهدلیل هزینههای کمرشکن درمانی، بهطور سالانه به زیر خط فقر سقوط میکنند. (خبرآنلاین رژیم ـ 8اردیبهشت93)
وی همچنین به ناکارآمدی رژیم در بهبود وضعیت امکانات درمانی اذعان کرد و افزود: اینکه در همه شهرستانها سی تی اسکن، ام آر آی، رادیولوژی و متخصص گوش و حلق و بینی داشته باشیم شدنی نیست.
اما بهتر است به این نمونهها هم توجه کنید:
هزینه برخی از بیماریها چه میزان است و چه بر سر اقشار کمدرآمد میآورد؟
یا سرانه درمانی یا سهم هر ایرانی از کل بودجه برای درمان چقدر میباشد؟
وضعیت درمانی جامعه را میتوان با نشاندادن چند آمار فهمید. مثلاً:
سرانه درمان هر شهروند ایرانی در سال94، 13هزارتومان (یعنی تقریباً 4دلار)
سرانه درمان برای شهروندان در ترکیه 9هزار دلار
سرانه درمان برای شهروندان در کانادا ـ 14هزار دلار
سرانه درمان برای شهروندان در آمریکا ـ 16هزاردلار
رئیس هیأت مدیره انجمن جراحان رژیم، گفت: هزینه درمان سرطان بسته به نوع آن در کشور ما بین 30 تا 150 میلیون تومان تمام میشود که پرداخت آن هم برای بیماران و هم برای بیمهها سنگین است. با توجه به اینکه سازمان بیمه یکی از تراستهای اقتصادی رژیم میباشد، خدمات چندانی به افراد تحت پوشش بیمه نمیدهد. (خبرگزاری حکومتی ایرنا ـ30 اردیبشهت 94) طبق آمارهای وزارت بهداشت و سازمان بیمه همگانی نشان میدهد که 12میلیون نفر در کشور تحت پوشش هیچ بیمه درمانی نیستند. در حال حاضر 7، 5درصد از بیماران بهدلیل هزینههای کمرشکن درمانی، بهطور سالانه به زیر خط فقر سقوط میکنند. (خبرآنلاین رژیم ـ 8اردیبهشت93)
وزیر بهداشت کابینه روحانی، در 21بهمن 93 ادعا کرد که ما با اجرای طرح سلامت، جلوی فقیر شدن مردم بهدلیل هزینههای سنگین درمان را گرفتهایم و در حال حاضر هزینههای بستری مردم در بیمارستانها و مراکز دولتی از 37درصد به 6درصد رسیده است. این دروغ بزرگ را چگونه باید باور کرد؟
بهزاد رحمانی رئیس هیأت مدیره انجمن جراحان رژیم: تا زمانیکه درمان در اولویت نهم و دهم کشور باشد، هرگز تصمیماتی به نفع مردم نمیتواند گرفته شود و این در حالی است که درمان در بسیاری از کشورها پس از مقوله امنیت بهعنوان اولویت دوم شناخته میشود. هزینه درمان سرطان بسته به نوع آن هزینههای بالای 100میلیون تومان دارد. که بیماران قادر به پرداخت آن نیستند و پرداخت هزینه درمان هر خانواده را به زیرخط فقر میکشاند. وزیر بهداشت رژیم در تاریخ 23مرداد 93 به صراحت اعلام کرد که سالانه 700هزار نفر بهخاطر هزینههای درمانی به زیر خط فقر میروند. البته همه بهخوبی میدانند که این اعترافها رسمی بسیار پایینتر از آمارهای واقعی است. ولی با نگاهی به زندگی روی خط مرگ اقشار کمدرآمد مانند کارگران، معلمان و بازنشستگان و دستفروشان و میتوان به فاجعهآمیز بودن دوسوم از جمعیت کشور پی برد.
هزینههای درمان و کسری تأمین مخارج زندگی، نامتوازن بودن هزینه و درآمد افراد، باعث فشار روی ساعت کار و عصبی شدن مردم میشود. کارشناسان بازار کار در ایران معتقدند که افراد بهمنظور تفنن یا اتلاف وقت به سراغ شغل دوم نمیروند. یکی از اصلیترین دلایل آن، ناتوانی خانوادهها در تنظیم هزینهها و درآمد ماهیانهاشان میباشد. چرا که هیچ نان آوری با یک شغل نمیتواند نیاز مالی خود و خانوادهاش را برآورده کند. اگر چه این اضافهکاریها و دو شغله بودنها باعث دور ماندن از خانواده و آسیبهای جسمی و روانی دیگری نیز میشوند و بیماریهایی مانند سوءتغذیه و سرطان و سایر بیماریها را بهدنبال دارد. ولی باید دید که با حقوق 700 یا 900هزارتومانی چگونه میشود از پس هزینههای درمانی یک خانواده برآمد؟ (روزنامه حکومتی ایران ـ 930612)
بهزاد رحمانی رئیس هیأت مدیره انجمن جراحان رژیم: تا زمانیکه درمان در اولویت نهم و دهم کشور باشد، هرگز تصمیماتی به نفع مردم نمیتواند گرفته شود و این در حالی است که درمان در بسیاری از کشورها پس از مقوله امنیت بهعنوان اولویت دوم شناخته میشود. هزینه درمان سرطان بسته به نوع آن هزینههای بالای 100میلیون تومان دارد. که بیماران قادر به پرداخت آن نیستند و پرداخت هزینه درمان هر خانواده را به زیرخط فقر میکشاند. وزیر بهداشت رژیم در تاریخ 23مرداد 93 به صراحت اعلام کرد که سالانه 700هزار نفر بهخاطر هزینههای درمانی به زیر خط فقر میروند. البته همه بهخوبی میدانند که این اعترافها رسمی بسیار پایینتر از آمارهای واقعی است. ولی با نگاهی به زندگی روی خط مرگ اقشار کمدرآمد مانند کارگران، معلمان و بازنشستگان و دستفروشان و میتوان به فاجعهآمیز بودن دوسوم از جمعیت کشور پی برد.
هزینههای درمان و کسری تأمین مخارج زندگی، نامتوازن بودن هزینه و درآمد افراد، باعث فشار روی ساعت کار و عصبی شدن مردم میشود. کارشناسان بازار کار در ایران معتقدند که افراد بهمنظور تفنن یا اتلاف وقت به سراغ شغل دوم نمیروند. یکی از اصلیترین دلایل آن، ناتوانی خانوادهها در تنظیم هزینهها و درآمد ماهیانهاشان میباشد. چرا که هیچ نان آوری با یک شغل نمیتواند نیاز مالی خود و خانوادهاش را برآورده کند. اگر چه این اضافهکاریها و دو شغله بودنها باعث دور ماندن از خانواده و آسیبهای جسمی و روانی دیگری نیز میشوند و بیماریهایی مانند سوءتغذیه و سرطان و سایر بیماریها را بهدنبال دارد. ولی باید دید که با حقوق 700 یا 900هزارتومانی چگونه میشود از پس هزینههای درمانی یک خانواده برآمد؟ (روزنامه حکومتی ایران ـ 930612)