روز شنبه اول دیماه، حمیدرضا باقری درمنی معروف به سلطان قیر اعدام شد.
این عناصر در نظام آخوندی معمولاً برای جلوگیری از افشای پروندههای بزرگتر و همچنین در دعواهای باندی مجازات میشوند.
نام او برای اولین بار بهعنوان یک ابربدهکار بانکی با ۲هزار میلیارد، یعنی ۲تریلیون تومان بدهی، در خرداد ۱۳۸۶ مطرح شد.
وی همچنین به قاچاق ۹میلیارد دلار کالا متهم شد و تنها یک روز در بازداشت بهسر برد. در سال ۱۳۹۳ باقری درمنی مجدداً به اتهام معامله غیرقانونی قیر بازداشت شد.
او اقدام به خرید قیر از شرکت پالایش «نفت جی» کرده و آن را صادر کرد در حالی که هیچ پولی برای آن نپرداخته بود. این قیر در مجموع ۳۲۲میلیون و ۳۴۳هزار کیلو به ارزش ۱۴۵میلیون دلار بوده است.
البته پرونده او تنها این نیست. او پروندهیی با ۱۵۶جلد و حدود ۲۵هزار برگه دارد.
آیا میدانید تنها بدهی ۲تریلیون تومانی او در سال ۸۶ به دلار آن زمان حدود ۲میلیارد دلار میشد؟ یعنی بیشتر از تمام پول نقدی که در سال ۹۵ اوباما پس از لغو تحریمها به ایران فرستاد که یک و ۸دهم میلیارد دلار بود.
آیا میدانید باقری درمنی تنها یکی از ۵۰۰ابربدهکار بانکی است که بهدلیل ارتباط با سران حکومت قادر به چنین حجم سرسامآوری از دزدی هستند؟
سیاست آخوندها این است که وقتی افشای کلاندزدیهایشان اوج میگیرد، مهرههای دونپایهای مثل سلطان قیر یا سلطان سکه را قربانی کرده، تا سرپوشی برای غارتهای نجومی خودشان باشد.