طارق
پنجاه و دو «نه!» گفتن، پنجاه و دو گل سرخ
پنجاه و دو شکفتن، پنجاه و دو گل سرخ
پنجاه و دو فدایی، پنجاه و دو رهایی
پنجاه و دو خدایی، پنجاه و دو گل سرخ
بنویس روی تکرار، روی عبوس دیوار
روزی هزار صدبار: «پنجاه و دو گل سرخ».
بنویس روی سیمان، روی سکوت زندان
بر انتظار چشمان: «پنجاه و دو گل سرخ».
دیروزها، چه خالی! گلنقش‌ها خیالی،
بنویس روی قالی: «پنجاه و دو گل سرخ».
خط زن «همیشه» ها را؛ با هر «اگر» و «اما»،
اینک تو و تماشا، پنجاه و دو گل سرخ
بردار باغها را، بگذار روی فردا،
تکثیر کن به هرجا، پنجاه و دو گل سرخ
