سایت ایلاف لندن روز سهشنبه ۲۲مهرماه در خبری با عنوان پارلمان اروپا رژیم ایران را زیر ذرهبین قرار داد نوشت: درخواست برای تروریستی اعلام کردن سپاه و حمایت از طرح مریم رجوی خشم اروپا در پی اعدامها و نقض گسترده حقوقبشر شدت گرفت.
در جلسهیی ویژه که روز ۸ اکتبر ۲۰۲۵ در استراسبورگ برگزار شد، نمایندگان پارلمان اروپا رژیم ایران را در برابر دادگاه سیاست اروپایی قرار دادند. این اقدام در پی افزایش موج اعدامها و سرکوبها در داخل ایران و گسترش تهدیدات خارجی این رژیم صورت گرفت. سخنرانان از طیفهای مختلف سیاسی متفقالقول بودند که رژیم ایران بزرگترین تهدید برای امنیت منطقهیی و جهانی است و نمیتوان آن را از شبکه تروریسم و خشونتی که از تهران تا سراسر خاورمیانه امتداد دارد، جدا کرد.
خاویر سارسالخوس، رئیس کمیته آزادیهای مدنی و عدالت پارلمان، جلسه را با سخنانی تند آغاز کرد و گفت: «ایران شاهد یکی از وحشیانهترین موجهای اعدام در تاریخ معاصر خود است. بیش از ۱۰۰۰نفر در ۹ماه نخست امسال اعدام شدهاند، از جمله زنان و جوانانی که برخی از آنها تنها ۱۸سال دارند. این اعدامها اجرای قانون نیست، بلکه ابزاری رذیلانه برای حفظ قدرت از طریق ترور داخلی است».
او افزود: «هر کس از گفتگو با این رژیم سخن میگوید، حقیقت تلخ را نادیده میگیرد؛ این رژیم ذاتاً بر سرکوب و خونریزی استوار است».
تحریمها گامی مهم اما ناکافی
شماری از نمایندگان از بازگشت تحریمهای سازمان ملل علیه رژیم ایران استقبال کردند و آن را «گامی ضروری اما دیرهنگام» خواندند.
کارلو شیشولی، نماینده ایتالیایی، تأکید کرد که تحریمها «باید مقدمهیی برای اقدامات سختگیرانهتر از جمله قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست گروههای تروریستی اروپا باشد».
سارسالخوس نیز پرسید: «چگونه میتوانیم از حقوقبشر دفاع کنیم، اما بزرگترین دستگاه سرکوب در خاورمیانه را نادیده بگیریم؟»
برخی نمایندگان خاطرنشان کردند که تحریمهای اقتصادی بهتنهایی نمیتوانند رژیمی را که اعدام و شکنجه را از بودجه عمومی خود تأمین میکند، بازدارند. آنها خواستار سیاستی جامع شدند که شامل مسدود کردن داراییهای مقامات امنیتی و قضایی دخیل در سرکوب و پیگرد قانونی آنها در دادگاههای اروپایی بر اساس اصل صلاحیت جهانی باشد.
اعدامها: سیاست بقای یک رژیم بحرانزده
بسیاری از سخنان نمایندگان بر افزایش بیسابقه اعدامها در ایران در سال ۲۰۲۵ متمرکز بود و آن را نشانه وحشتی دانستند که رژیم پس از خیزشهای مکرر مردمی تجربه میکند.
شیشولی اظهار داشت: «هر بار که مردم ایران به خیابانها میآیند، رژیم با خون پاسخ میدهد». او افزود: «گیوتین به ابزار حکمرانی تبدیل شده و زندانها به کارخانههای مرگ».
نمایندگان آلمانی و فرانسوی به گزارشهای سازمانهای حقوقبشری اشاره کردند که نشان میدهد رژیم از اتهامات مبهمی مانند «محاربه» و «افساد فیالارض» برای اعدام مخالفان سیاسی استفاده میکند و همزمان به سرکوب اقلیتهای قومی و مذهبی، بهویژه در بلوچستان و کردستان ادامه میدهد.
یکی از نمایندگان گفت: «این جنایات در برابر سکوت جامعه جهانی رخ میدهد و به همین دلیل به سیاستی قاطع نیاز داریم تا اعتبار اخلاقی اتحادیه اروپا را بازگرداند».
ناکامی سیاست مماشات و نقش مقاومت در افشای برنامه هستهیی
بسیاری از نمایندگان سیاست مماشات غرب در برابر رژیم ایران طی دهههای گذشته را مورد انتقاد قرار دادند.
میلان زوئر، رئیس مشترک گروه «دوستان ایران آزاد»، گفت: «تجربه سالهای گذشته نشان داده که رژیم ایران تنها در برابر قاطعیت رفتار خود را تغییر میدهد». او افزود: «هر دور مذاکرات هستهیی از سوی تهران برای گسترش برنامه هستهایاش استفاده شد، نه محدود کردن آن».
در مقابل، نمایندگان از نقش کلیدی اپوزیسیون ایران، بهویژه سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت، در افشای سایتهای مخفی هستهیی و نقض حقوقبشر ستایش کردند.
پتراس اوشتراویچوس، نماینده لیتوانی، اظهار داشت: «جهان مدیون اپوزیسیون ایران است که حقیقت را آشکار کرد. اگر گزارشهای اولیه آنها نبود، رژیم امروز به سلاح هستهیی دست یافته بود».
مریم رجوی و طرح ۱۰مادهیی: راهی به سوی ایران آزاد
با افزایش نگرانیها درباره آینده ایران و منطقه، نمایندگان اروپایی به این نتیجه رسیدند که راهحل نه در گفتگو با یک رژیم جنایتکار، بلکه در حمایت از آلترناتیو دموکراتیک به رهبری مقاومت ایران و مریم رجوی است.
میلان زوئر تأکید کرد: «تلاش برای تطهیر چهره رژیم یا تبلیغ بازگشت رژیم پهلوی، خیانت به فداکاریهای مردم ایران است».
او افزود که اتحادیه اروپا باید با حمایت از طرح ۱۰مادهیی مریم رجوی که خواستار برقراری یک جمهوری دموکراتیک و سکولار مبتنی بر برابری جنسیتی و لغو مجازات اعدام است، موضعی روشن اتخاذ کند. او گفت: «این طرح تنها تضمین برای مسیری واقعی به سوی ایرانی عاری از سلاح هستهیی و سرکوب دینی است».
در پایان جلسه، شیشولی بهنقل از مریم رجوی گفت: «راهحل نه در مماشات است و نه در جنگ، بلکه در سرنگونی این رژیم و برپایی ایرانی آزاد و دموکراتیک که به انسان احترام میگذارد و ارزشهای آزادی و عدالت را برمیافرازد».