مریم رجوی، با تبریک روز جهانی کارگر به کارگران و زحمتکشان ایران و با تقدیر از مبارزه و ایستادگی آنها علیه ستم و بهره‌کشی و انواع تحمیلات ضدانسانی و ضدکارگری رژیم ولایت‌فقیه گفت: به‌رغم تمام سرکوبگریها و ستمها، کارگران و زحمتکشان ایران در سال گذشته اعتصابها، اجتماعات اعتراضی، بستن جاده‌ها و گردهم‌آیی افشاگرانه در برابر مجلس یا ریاست‌جمهوری ارتجاع را پیش بردند. از این نظر سال گذشته سال گسترش اعتراضات و اشکال تعرضی مبارزات کارگران ایران بود. سه ماه اعتراض پی‌درپی کارگران فولاد زاگرس قروه، اعتراضهای مستمر کارگران کیان تایر در تهران، -اعتصابها و تجمعات ۴٠٠٠ کارگر قراردادی مجتمع فولاد خوزستان، اعتصاب 2هزار کارگر شرکت گاز نیوجسی در عسلویه، اعتصاب 2هزار کارگر معدن چادرملو در اردکان یزد، اعتصاب موفقیت‌آمیز کارگران شرکت قطعات توربین شهریار و اعتراضات کارگران تراکتورسازی تبریز، پلی اکریل اصفهان، کشت و صنعت کارون، معدن سیرجان و «بینان دیزل» تبریز و کارگران پیمانی پتروشیمی رازی خوزستان نمونه‌هایی از این جنبش تحسین برانگیز است.
مریم رجوی گفت: حق تشکیل سندیکاها و اتحادیه‌های مستقل کارگری، حق برگزاری اعتصاب و اجتماع اعتراضی، امنیت شغلی، افزایش مناسب و واقعی دستمزدها و پرداخت به موقع آن، الغای نظام قراردادهای موقت و سفید امضا، برچیدن بنگاههای کاریابی مدافع کارفرمایان، برقراری بیمه بیکاری و بیمه عمر، بالا نبردن سن بازنشستگی، تأمین جانی کارگران در برابر کارهای سخت در معادن و، رفع تبعیضهای جنسیتی در وضعیت اشتغال و تخصیص حقوق و مزایای زنان کارگر، منع بردگی کار کودکان خیابانی و لغو تبعیض جنسیتی علیه زنان کارگر، تماماً حقوق ضایع شده کارگران ایران است که به دست آوردن آن در مبارزه متحد و پیگیر کارگران در پیوند با مقاومت عموم مردم ایران برای کسب آزادی و دموکراسی و سرنگونی رژیم حاکم امکانپذیر است.
مریم رجوی در پیام خود به‌مناسبت روز جهانی کارگر، درباره فشار طاقت‌فرسای دیکتاتوری آخوندی به مردم محروم ایران، خاطرنشان کرد: بحران اقتصادی عمیق و فراگیر کنونی و شروع دومین مرحله قانون ضد‌مردمی حذف یارانه‌ها، شرایط هولناکتری را بر کارگران و عموم مردم محروم تحمیل کرده است. این بحرانی است که به‌طور مستقیم توسط رژیم حاکم و قبل از هر چیز به‌خاطر هزینه‌های هنگفت سپاه پاسداران و نیروی تروریستی قدس و جنگ سوریه و دخالت در عراق و نیز چپاولگری بی‌حساب سران حکومت ایجاد شده و قربانی اصلی آن کارگران ایران هستند. به‌نحوی که تقریباً تمام کارگران ایران در زیر خط فقر قرار گرفته‌اند و حداقل دستمزد رسمی که برای کارگران تعیین شده، یک چهارم خط فقر است. امنیت شغلی از نیروی کار ایران و به‌طور خاص از کارگران سلب شده، دست‌کم 70درصد آنها حتی به گرفتن حقوق ماهانه خود اطمینانی ندارند، فاصله حداقل دستمزد کارگران با خط فقر آن‌قدر زیاد است که کارگران ایران را به یکی از ارزانترین نیروی کار جهان تبدیل کرده آن هم در کشوری که یکی از پرتورم‌ترین کشورهای جهان است، به علاوه، ناتوانی کارفرمایان از تأمین هزینه چند برابر شده انرژی و نداشتن نقدینگی هر روز عده‌یی از کارگران را بیکار می‌کند، آنها عملاً حق نامشرط اخراج کارگران را به دست آورده‌اند، کارگران در اغلب زمینه‌ها از حقوق حقه خود محرومند، بهره‌کشی از کارگران ایران بر طبق قانون جنگل است و هیچ حدی نمی‌شناسد، کارگران به‌اصطلاح بیمه شده سه چهارم هزینه درمان را باید خودشان بپردازند و کم نیستند کارگرانی که مثل کارگران اخراج شده لوله‌سازی خوزستان از فرط گرسنگی به فروش کلیه خود مجبور شده‌اند.
در این میان از یک سو زنان کارگر بیش از همه قربانی اخراجها، تحمیلات ضدکارگری و دستمزدهای پایین شده‌اند از سوی دیگر حداقل سه میلیون کودک کار که در اساس کودکان خانواده‌های کارگری‌اند، از مظاهر دردناک ستم و اجبار و غارتگری حاکم بر ایران‌اند، که هر ایرانی آزاده و شرافتمندی را به مبارزه برای پایان دادن به حاکمیت ولایت‌فقیه یعنی منشأ تمام این تیره‌روزی‌ها برمی‌انگیزد.
مریم رجوی با درود به جنبش کارگری و کارگران مقاوم و اعتصابی در زندانهای رژیم، از مردم و به‌ویژه جوانان ایران خواستار همبستگی با کارگران مبارز شد و از همه آنها خواست که با الهام از مقاومت پیشتازان دلیر اشرفی مبارزه و پیکار علیه استبداد خونریز و غارتگر حاکم را گسترش دهند.
مریم رجوی گفت: حق تشکیل سندیکاها و اتحادیه‌های مستقل کارگری، حق برگزاری اعتصاب و اجتماع اعتراضی، امنیت شغلی، افزایش مناسب و واقعی دستمزدها و پرداخت به موقع آن، الغای نظام قراردادهای موقت و سفید امضا، برچیدن بنگاههای کاریابی مدافع کارفرمایان، برقراری بیمه بیکاری و بیمه عمر، بالا نبردن سن بازنشستگی، تأمین جانی کارگران در برابر کارهای سخت در معادن و، رفع تبعیضهای جنسیتی در وضعیت اشتغال و تخصیص حقوق و مزایای زنان کارگر، منع بردگی کار کودکان خیابانی و لغو تبعیض جنسیتی علیه زنان کارگر، تماماً حقوق ضایع شده کارگران ایران است که به دست آوردن آن در مبارزه متحد و پیگیر کارگران در پیوند با مقاومت عموم مردم ایران برای کسب آزادی و دموکراسی و سرنگونی رژیم حاکم امکانپذیر است.
مریم رجوی در پیام خود به‌مناسبت روز جهانی کارگر، درباره فشار طاقت‌فرسای دیکتاتوری آخوندی به مردم محروم ایران، خاطرنشان کرد: بحران اقتصادی عمیق و فراگیر کنونی و شروع دومین مرحله قانون ضد‌مردمی حذف یارانه‌ها، شرایط هولناکتری را بر کارگران و عموم مردم محروم تحمیل کرده است. این بحرانی است که به‌طور مستقیم توسط رژیم حاکم و قبل از هر چیز به‌خاطر هزینه‌های هنگفت سپاه پاسداران و نیروی تروریستی قدس و جنگ سوریه و دخالت در عراق و نیز چپاولگری بی‌حساب سران حکومت ایجاد شده و قربانی اصلی آن کارگران ایران هستند. به‌نحوی که تقریباً تمام کارگران ایران در زیر خط فقر قرار گرفته‌اند و حداقل دستمزد رسمی که برای کارگران تعیین شده، یک چهارم خط فقر است. امنیت شغلی از نیروی کار ایران و به‌طور خاص از کارگران سلب شده، دست‌کم 70درصد آنها حتی به گرفتن حقوق ماهانه خود اطمینانی ندارند، فاصله حداقل دستمزد کارگران با خط فقر آن‌قدر زیاد است که کارگران ایران را به یکی از ارزانترین نیروی کار جهان تبدیل کرده آن هم در کشوری که یکی از پرتورم‌ترین کشورهای جهان است، به علاوه، ناتوانی کارفرمایان از تأمین هزینه چند برابر شده انرژی و نداشتن نقدینگی هر روز عده‌یی از کارگران را بیکار می‌کند، آنها عملاً حق نامشرط اخراج کارگران را به دست آورده‌اند، کارگران در اغلب زمینه‌ها از حقوق حقه خود محرومند، بهره‌کشی از کارگران ایران بر طبق قانون جنگل است و هیچ حدی نمی‌شناسد، کارگران به‌اصطلاح بیمه شده سه چهارم هزینه درمان را باید خودشان بپردازند و کم نیستند کارگرانی که مثل کارگران اخراج شده لوله‌سازی خوزستان از فرط گرسنگی به فروش کلیه خود مجبور شده‌اند.
در این میان از یک سو زنان کارگر بیش از همه قربانی اخراجها، تحمیلات ضدکارگری و دستمزدهای پایین شده‌اند از سوی دیگر حداقل سه میلیون کودک کار که در اساس کودکان خانواده‌های کارگری‌اند، از مظاهر دردناک ستم و اجبار و غارتگری حاکم بر ایران‌اند، که هر ایرانی آزاده و شرافتمندی را به مبارزه برای پایان دادن به حاکمیت ولایت‌فقیه یعنی منشأ تمام این تیره‌روزی‌ها برمی‌انگیزد.
مریم رجوی با درود به جنبش کارگری و کارگران مقاوم و اعتصابی در زندانهای رژیم، از مردم و به‌ویژه جوانان ایران خواستار همبستگی با کارگران مبارز شد و از همه آنها خواست که با الهام از مقاومت پیشتازان دلیر اشرفی مبارزه و پیکار علیه استبداد خونریز و غارتگر حاکم را گسترش دهند.
