هرمزگان بیدار شد. چراغ اعتراض را جوانان بندرعباسی روشن کردند.
نزدیک به سه هفته است که هرمزگان آرامش را از حکومت ولایتفقیه ربوده.
نزدیک به سه هفته است که قلب خیابانهای بندرعباس زیر قدمهای جوانان میتپد.
هرمزگان بیدار شد. از 16مهر تا امروز شاهد تظاهرات جوانان و مردم استان هرمزگان بدون انقطاع و متوالی علیه طرح جداسازی پارسیان از استان هرمزگان هستیم و حضور مردم و جوانان در تظاهرات هر بار از دفعه قبل بیشتر و بیشتر میشود، فشارها و تهدیدها نهتنها باعث توقف این اعتراضها نشد، بلکه باعث بهپاخاستن جوانان پارسیان شد. آنها با تشکیل یک زنجیر انسانی بر لب ساحل امواج، خشم خود را با امواج خروشان خلیج فارس پیوند زدند تا نشانی از دریا دلی و عزم جزم برای پایداری تا پیروزی باشد.
ساختمان تلویزیون رژیم به محاصره درآمد و جوانان خشمگین با شعار مرگ بر عزیزی (کارگزار رژیم در تلویزیون) و مرگ بر استاندار، زمین را زیر پای ایادی رژیم بهلرزه درآوردند. این تظاهرات باشکوهتر از روزهای قبل بود و باعث تعجب همه شده بود. جوانان تهدید کردند که هر روز ادامه خواهند داد و حتی اسکلة موسوم به رجایی رو هم متوقف و تعطیل میکنند.
روز به روز به تعداد جمعیت معترض کننده اضافه میشود و این نشاندهنده همه گیر شدن این خواسته به حق مردمی است که شعار میدهند: سکوت هر بندری خیانت است به استان.. صداو سیمای بیلیاقت نمیخواهیم
با اوج گرفتن تظاهرات در بندرعباس ایادی رژیم وحشتزده گفتند ”مصوبه جدا سازی پارسیان از هرمزگان در مجلس متوقف شده“. اما دیگر دیر شده بود. خشم متراکم در سینههای جوانان و عموم مردم بسا بیشتر و عمیقتر از اینهاست، داستان جدایی پارسیان از هرمزگان یک فرصت بود، یک آغاز بود، آغاز بیداری بود. شیپور بیدارباشی بود که صدایش رفتهرفته به همه جا خواهد رسید. همچنان که صدای زنجان به اراک و صدای اراک به بندرعباس و اکنون صدای بندر از ساحل خلیج فارس به ساحل کارون رسیده است.
پیام گسترش خیزش از شهری به شهر دیگر و از منطقهیی به منطقهٴ دیگر برای جوانان سراسر ایران این است: کشتی شکستهٴ رژیم ولایت در بنبستهای همهجانبه از جمله در بنبست سرکوب به گل نشسته است، زمان زمان برخاستن و استفاده از فرصت، در زمان و هر مکان برای خیزش است.
نزدیک به سه هفته است که هرمزگان آرامش را از حکومت ولایتفقیه ربوده.
نزدیک به سه هفته است که قلب خیابانهای بندرعباس زیر قدمهای جوانان میتپد.
هرمزگان بیدار شد. از 16مهر تا امروز شاهد تظاهرات جوانان و مردم استان هرمزگان بدون انقطاع و متوالی علیه طرح جداسازی پارسیان از استان هرمزگان هستیم و حضور مردم و جوانان در تظاهرات هر بار از دفعه قبل بیشتر و بیشتر میشود، فشارها و تهدیدها نهتنها باعث توقف این اعتراضها نشد، بلکه باعث بهپاخاستن جوانان پارسیان شد. آنها با تشکیل یک زنجیر انسانی بر لب ساحل امواج، خشم خود را با امواج خروشان خلیج فارس پیوند زدند تا نشانی از دریا دلی و عزم جزم برای پایداری تا پیروزی باشد.
ساختمان تلویزیون رژیم به محاصره درآمد و جوانان خشمگین با شعار مرگ بر عزیزی (کارگزار رژیم در تلویزیون) و مرگ بر استاندار، زمین را زیر پای ایادی رژیم بهلرزه درآوردند. این تظاهرات باشکوهتر از روزهای قبل بود و باعث تعجب همه شده بود. جوانان تهدید کردند که هر روز ادامه خواهند داد و حتی اسکلة موسوم به رجایی رو هم متوقف و تعطیل میکنند.
روز به روز به تعداد جمعیت معترض کننده اضافه میشود و این نشاندهنده همه گیر شدن این خواسته به حق مردمی است که شعار میدهند: سکوت هر بندری خیانت است به استان.. صداو سیمای بیلیاقت نمیخواهیم
با اوج گرفتن تظاهرات در بندرعباس ایادی رژیم وحشتزده گفتند ”مصوبه جدا سازی پارسیان از هرمزگان در مجلس متوقف شده“. اما دیگر دیر شده بود. خشم متراکم در سینههای جوانان و عموم مردم بسا بیشتر و عمیقتر از اینهاست، داستان جدایی پارسیان از هرمزگان یک فرصت بود، یک آغاز بود، آغاز بیداری بود. شیپور بیدارباشی بود که صدایش رفتهرفته به همه جا خواهد رسید. همچنان که صدای زنجان به اراک و صدای اراک به بندرعباس و اکنون صدای بندر از ساحل خلیج فارس به ساحل کارون رسیده است.
پیام گسترش خیزش از شهری به شهر دیگر و از منطقهیی به منطقهٴ دیگر برای جوانان سراسر ایران این است: کشتی شکستهٴ رژیم ولایت در بنبستهای همهجانبه از جمله در بنبست سرکوب به گل نشسته است، زمان زمان برخاستن و استفاده از فرصت، در زمان و هر مکان برای خیزش است.