صدایی که برای همیشه در تاریخ مقاومت برای آزادی در ایران به گوش می‌رسد ـ ۲۶آذر سالگرد پایان اعتصاب‌غذای ۱۰۸ روزه مجاهدان و اشرف‌نشانها.
قسمتی از سخنرانی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، خانم مریم رجوی - رم، ۲۸ آذر۱۳۹۲
بله خواهران و برادران عزیزم!
شما فاتح شدید زیرا وقتی که عالمی در سکوت فرو رفته بود، شما با جانهایتان فریاد کشیدید.
شما فاتح شدید زیرا به‌قول مسعود، «شعله‌های شرف و مقاومت یک خلق در زنجیر» را نمایندگی می‌کنید،
آری، صدای شما برای همیشه در تاریخ مقاومت برای آزادی در ایران به گوش می‌رسد. شما که هر روز گفته و می‌گویید که «ایستاده‌ایم تا پایان»!
حالا خواهران و برادران عزیزم،
خدا را صدها هزار بار شکر می‌کنم که همهٔ شما را حفظ کرد. هر چند که بارها با خطر جدی مواجه شدید. و برای طی کردن این مسیر تا آخرین قطرهٔ حیات سوگند خوردید. و یک پایداری بی‌نظیر را در تاریخ رقم زدید.
و به اتکای همین پایدار‌ی‌ها دوباره و صدباره خطاب به دشمنان مردم ایران می‌گوییم:
می‌توان مجاهدان و مبارزان را کشت، می‌توان با دستهای بسته یا روی تختهای بیمارستان به سرهایشان تیر خلاص زد، می‌توان یاران و همرزمانشان در داخل ایران را به چوبه‌های دار یا تختهای شکنجه بست، می‌توان معلم و راهبر آنها را به تازیانه تهمت و افترا بست و می‌توان جای جلاد و قربانی را عوض کرد، اما اما هرگز نخواهید توانست از عدالت و حسابرسی فرار کنید، هرگز نخواهید توانست و نمی‌توانید نیروی وجدان و عدالت از بین ببرید و هرگز نخواهید توانست و نمی‌توانید مانع پیروزی آزادی شوید.
هم‌چنین به جبهه رژیم ولایت فقیه و ریزه‌خوارانش باید گفت: هر چه می‌خواهید مقاومت و تسلیم‌ناپذیری را به سخره بگیرید. ولی برای ما بیداری وجدانها کافی است، برای ما به میدان آمدن نیروی عدالت کافی است و برای ما شور و برانگیختگی جوانان و اشرف‌نشانها در سراسر ایران و موج حمایت و همبستگی زندانیان سیاسی کافی است.
به قول زنده یاد شاملو؛
سنگهای زندانم را به دوش می‌کشم
بسان فرزند مریم که صلیبش را،
و نه بسان شما
که دسته شلاق دژخیم تان را می‌تراشید
از استخوان برادرتان.
و رشته تازیانهٔ جلادتان را می‌بافید
از گیسوان خواهرتان.
و نگین به دستهٔ شلاق خودکامه‌گان می‌نشانید
از دندانهای شکستهٔ پدرتان
