پولیتیکو چهارشنبه ۱۴دی نوشت اوکراین و ایران دو چالش ژئو استراتژیک برای سال۲۰۲۳ هستند. پرداختن به تمایل کیف برای عضویت در ناتو و تصمیم‌گیری در مورد نحوه برخورد با رژیم تهران در سال پیش‌رو از اهمیت ویژه‌یی برخوردار خواهد بود.
این مطلب که به قلم سفیر ولفگانگ ایشینگر رئیس بنیاد کنفرانس امنیتی مونیخ در پولیتیکو درج شده، آمده است:... در مورد ایران، چالش اصلی که باید به آن پرداخته شود این است که آیا به‌دلیل علاقه ما به احیای توافق هسته‌ای، تحریم‌های سفت و سخت‌تر اعمال کنیم یا در مورد نقض حقوق‌بشر فعلی رژیم خویشتن‌داری کنیم.
در اینجا، پاسخ باید یک «نه» واضح باشد! طبیعتاً نگرانی‌های جدی در زمینه حفاظت از معاهده بین‌المللی منع گسترش سلاحهای هسته‌یی هم‌چنان وجود دارد. با این حال، اکثر کارشناسان بر این باورند که شانس احیای «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام) مدتها قبل از شروع ناآرامی‌ها در ایران به پایین‌ترین حد خود رسیده بود و تهران اصلاً تمایلی برای موافقت با پیش‌نویس پیشنهادی حاضر نشان نداده است.
علاوه بر این، امضای توافق با تهران در این زمان سیگنال کاملاً اشتباهی را ارسال می‌کند، زیرا هر گونه امتیازی از سوی غرب ممکن است در حمایت از رژیم به نظر برسد و سیلی به‌صورت ایرانیانی که برای آزادی خود می‌جنگند، و هم‌چنین کسانی که در حال حاضر هستند. زندانی شده می‌باشد.
بنابراین، غرب نباید در اعمال تحریم‌های اضافی علیه رژیم آخوندی تردید کند. و در حالی که اقدامات فعلی برنامه‌ریزی شده توسط اتحادیه اروپا تا حدودی نصفه نیمه به نظر می‌رسد، این اتحادیه باید در عوض اتحاد و سرسختی نشان دهد...
