درپی زمزمه‌های قطع سوبسید بنزین توسط پزشکیان، جماران‌نیوز نوشت: تصمیم‌گیری در خصوص قیمت بنزین و ناترازی بیش از ۴ میلیارد دلاری در این حوزه به این راحتی مقدور نیست. مسائل اقتصادی به‌صورت یک زنجیره به یکدیگر متصل هستند و یک حرکت اشتباه همانند دومینو خطاهای پی‌درپی ایجاد خواهد کرد.
روزنامه فرهیختگان متعلق به ولایتی مشاور خامنه‌ای به تاریخ ۸شهریور نیز نوشت: در دولت روحانی قیمت بنزین به‌صورت ناگهانی شوک‌درمانی شد. برخلاف تجربه دولت احمدی‌نژاد، شوک‌درمانی بنزینی در آبان ۹۸ (حتی با اضافه شدن تأثیر کرونا) نتوانست شکاف بلندمدتی در مصرف بنزین ایجاد کند و هم‌اکنون مصرف بنزین در روند بلندمدت پیشین خود قرار گرفته است.
این منبع می‌افزاید: در سال ۱۴۰۳، دولت باید معادل دو ماه درآمد نفتی خود را با بنزین تهاتر کند و با ادامه این روند، در ۱۰ سال آینده دولت مجبور خواهد بود که کل درآمد نفتی خود را برای واردات بنزین صرف کند!
روزنامه حکومتی هفت صبح روز ۸شهریور در درباره اظهارات روز سه‌شنبه پزشکیان در مورد حذف سوبسید بنزین، نوشت: همه می‌دانستند که پزشکیان بالاخره سراغ ماجرای بنزین می‌رود اما نه به این زودی. اما او بالاخره دست گذاشت روی بنزین و ناگهان هنگامه به‌پاشد و صدای مخالفت از هر طرف به گوش رسید حتی از طرف مدافعان بازار آزاد و کسانی که متهم بودند برای افزایش قیمت بنزین در سال ۹۸ به روحانی مشورت داده‌اند.
این روزنامه حکومتی افزود: آیا می‌توان گفت چشم‌ها حتی چشمان مدافعان آزادسازی قیمتها از بلواهای سال ۹۸ ترسیده است... هر چقدر هم دولت جنجال و اعتراض و احتمال بحران را به جان بخرد و قیمت بنزین را افزایش بدهد باز با تورم رسمی۸۰ درصدی روی زخم فقط برای مدت خیلی کوتاهی بسته خواهد شد.
از سوی دیگر، ایران روزنامه رسمی دولت آخوندی روز ۸شهریور نوشت: جامعه نسبت به هر خبری درباره بنزین حساس است به‌ویژه اگر این خبر به رئیس‌جمهور منتسب باشد. در دولت چهاردهم از شوک‌درمانی و غافلگیر کردن مردم در هیچ بخشی خبری نخواهد بود و اگر در آینده برای اصلاح نقص ساختاری، مانند قیمت بنزین، تصمیمی گرفته و مطابق آن گامی برداشته شود این گام قطعاً با همراهی مردم خواهد بود.
پزشکیان روز سه‌شنبه ۶شهریور در مراسم معارفه وزیر اقتصاد رژیم گفته بود:
هیچ منطقی وجود ندارد که ما بنزین را بخریم به قیمت مثلاُ دلار آزاد بیاییم بفروشیم بخریم و بیاییم بفروشیم به قیمت مثلا سوبسیددار. حالا اونی که میدیم بدهیم حالا این خود این جای بحثه آیا باید بدیم علم اقتصاددانشمندان، تجربه بین‌المللی این حرف رو از ما قبول می‌کنند؟
حالا من پول گندم ندارم، پول دارو ندارم پول نهاده ندارم پول حقوق بازنشسته رو ندارم اونوقت بنزین را می‌خرم دلاری ۵۰ تومان می‌فروشم ۱۰ تومان. کدام منطقی این رو از ما قبول می‌کنه که ما داریم این کار رو می‌کنیم. .
