هفتمین روز اعتصاب کارگران در صنایع نفت، گاز، پتروشیمی، فولاد و نیروگاهها و معادن مس در ۱۰۹ کارگاه و شرکت صنعتی در ۳۸شهر در ۱۳استان
پنجشنبه ۷اردیبهشت اعتصاب کارگران پروژهیی صنایع نفت، گاز، پتروشیمی، فولاد، نیروگاهها و معادن مس، در هفتمین روز خود به ۱۰۹ کارگاه و شرکت صنعتی در ۳۸شهر در ۱۳استان کشور گسترش یافت. مقامات و رسانههای رژیم با بیاعتنایی و سکوت خبری سعی میکنند کارگران محروم را که مجبورند هزینه زندگیشان را روزانه تأمین نمایند وادار به شکستن اعتصاب کنند.
کارگران اعتصاب کننده از جمله خواستار افزایش ۷۹درصدی دستمزدها، بیست روز کار و ده روز استراحت بهخاطر مشاغل طاقتفرسا، حذف پیمانکاران غارتگر، بهبود امکانات زیستی در کمپهای استراحت و زندگی هستند.
خامنهای سالهاست مهمترین منبع درآمد کشور یعنی صنایع نفت و گاز و پتروشیمی را به سپاه پاسداران و نهادهای وابسته به خودش سپرده است. آنها کارگران را از طریق شرکتهای پیمانکاری با کمترین حقوق، در نقاط دور افتاده و در ضدانسانیترین شرایط به کار میگیرند. برخی از این مناطق از گرمترین نقاط جهان است و کمپهای استراحت کارگران فاقد کولر و امکانات سرمایشی و آب و سیستمهای بهداشتی مناسب میباشد. کارگران شرایط کار خود را بردهداری نوین مینامند و میگویند قبلاً چند ماه یکبار توان خریدن گوشت داشتند ولی در شرایط کنونی حتی توان خرید تخممرغ را هم ندارند.
روزنامه حکومتی توسعه ایرانی در آستانه روز جهانی کارگر نوشت: «حق مشارکت کارگران در تعیین سرنوشت، تقریباً برابر با صفر است که نشان میدهد نه در سطح کارگاهها صدای کارگران شنیده میشود و نه در سطح ملی، دادخواهیشان به جایی میرسد... تا دولت به نقش بیطرف برنگردد، سرکوب مزدی طبقه کارگر و بیحقوقی آن تداوم خواهد داشت... در مذاکرات مزدی ۱۴۰۲ تب دولت از کارفرمایان تندتر بود و از قبل با هم بر سر رقم افزایش دستمزد توافق کرده بودند. کار بهگونهیی پیش رفت که افزایش ۲۷درصدی دستمزد بدون رضایت واقعی نمایندگان کارگری تصویب شد و نکته اینجاست که دولت بیش از کارفرمایان بر این رقم ناچیز اصرار داشت» (روزنامه توسعه ایرانی – ۴اردیبهشت).
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ (۲۷ آوریل ۲۰۲۳)