بنا به گزارش سایت حکومتی فرارو سهشنبه ۳مرداد پیر هادی نماینده مجلس ارتجاع از افزایش جمعیت زیر خط فقر در کشور «به مرز ۲۸میلیون نفر» خبر داد و گفت که ادامه سقوط پرشتاب مردم به زیر خط فقر، «زنگ خطر آسیبهای اجتماعی» را به صدا در آورده است.
وی عنوان کرد که «سقوط اقتصادی برخی اقشار جامعه در یک دهه اخیر» به «رشد حاشیهنشینی، افزایش آمار اعتیاد، فساد، افزایش مهاجرت به شهرهای بزرگ و زنانه شدن چهره آسیبهای اجتماعی» و پیامدهای دیگر منجر شده است.
همچنین این نماینده مجلس ارتجاع با هشدار نسبت به پیامدهای گسترش جمعیت زیر خط فقر گفت: «در صورتی که نسبت به ساماندهی و مقابله با این وضعیت در برنامه هفتم توسعه جدی نباشیم، بهزودی در حوزه سلامت اجتماعی جامعه با بحران جدی روبهرو میشویم».
در ادامه گفت که احکام مرتبط با آسیبهای اجتماعی در لایحه برنامه هفتم توسعه در مقایسه با قانون برنامه ششم توسعه، نه تنها کاملتر نشده است بلکه از کیفیت پایینتری نیز برخوردارند تا آنجا که میتوان گفت در برنامه هفتم، مواد مرتبط با آسیبهای اجتماعی در پرداخت و پیگیری «دچار تنزل» شدهاند.
پیش از این نیز مرکز پژوهشهای مجلس ارتجاع در خرداد ماه سال جاری اعلام کرده بود که در فاصله سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰، حدود ۱۱میلیون نفر به جمعیت فقیر ایران اضافه شده است.
«خط فقر» سطحی از درآمد است که حداقل نیازهای ضروری زندگی یک خانوار را تأمین کند و درآمد پایینتر از خط فقر نیز «فقر مطلق» خوانده میشود که خانوارها و افراد از حداقل درآمد برای تأمین نیازهای ضروری از جمله کالری مورد نیاز روزانه نیز محروم هستند
رئیسی جلاد در اواخر سال۱۴۰۰ وعده ریشهکن کردن فقر مطلق در ایران را داده بود. با این حال سقوط ارزش پول ملی در کنار رشد فزاینده نرخ تورم و مجموعه سیاستهای اقتصادی حکومت به بالا رفتن شدید و پرشتاب خط فقر و افزوده شدن روزافزون جمعیت زیر خط فقر در کشور منجر شده است.