جوئیش ژورنال روز پنجشنبه ۱۶ فروردین در مطلبی در باره جوزف لیبرمن فقید و حمایت او از مقاومت ایران نوشت: میراث جوزف لیبرمن: صدایی شجاعانه برای دموکراسی ایرانی
... فعالیتهای لیبرمن از سیاست داخلی فراتر رفت و منعکس‌کننده یک دیدگاه گسترده‌تر در سیاست خارجی بود. دیدگاه او نسبت به رژیم ایران، لیبرمن را از بسیاری از هم‌عصرانش متمایز کرد. طرفداری او از شورای ملی مقاومت ایران (NCRI) و سازمان مجاهدین خلق ایران (ام.یی.کی) فراتر از لفاظیهای صرف بود و نشان‌دهنده تعهد گسترده‌تر او به آرمانهای دموکراتیک جهانی و حقوق‌بشر بود. حمایت لیبرمن ریشه در اعتقاد عمیق به مأموریت آنها برای ایجاد تغییر در ایران داشت، موضعی که باعث احترام و شناخت او در میان همتایان و همکارانش شد. علاوه بر این، تعامل لیبرمن با جنبش مقاومت ایران بر درک او از اهمیت استراتژیک ایران در سیاست خاورمیانه و مبارزه جهانی علیه دیکتاتوری مذهبی و افراط‌گرایی تأکید کرد. او با هم‌سو شدن با شورای ملی مقامت و سازمان مجاهدین خلق ایران NCRI و PMOI/MEK، پیام روشنی درباره تعهد ایالات متحده به حمایت از جنبش‌های دموکراتیک و مخالفت با رژیم‌های سرکوبگر ارسال کرد... . یکی از شخصیت‌های محوری در حمایت لیبرمن از مقاومت ایران، تأیید او از طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی، رئیس‌جمهور منتخب شورای ملی مقاومت، برای آینده ایران بود که جمهوری سکولار، دموکراتیک و غیرهسته‌یی ایران را متصور است... .
