مصاحبه تلویزیون کاپیتال هیل شو با ژنرال جیمز جونز - چرا از مجاهدین خلق و تلاشهای آنها حمایت می‌کنید؟

ژنرال جیمز جونز در مصاحبه با مجری تلویزیون کاپیتال هیل

اگر شما طرح ۱۰ماده‌یی مریم رجوی را بخوانید

همه ما باید طرفدار کسی باشیم که از یک رژیم واقعاً دموکراتیک حمایت می‌کند

و این در مورد طرح ۱۰ماده‌یی دقیق است

در رژیم ایران هیچ اصلاحی در کار نیست

مردم ایران، به اعتقاد من، در آینده‌یی نه چندان دور

با سازمانهایی مانند شورای ملی مقاومت به رهبری یک زن

در نهایت امور را به دست خود خواهند گرفت

ژنرال جیمز جونز یک ژنرال ۴ستاره بازنشسته نیروی دریایی ایالات متحده است. او به‌عنوان مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور باراک اوباما خدمت کرد. او صلاحیت فوق‌العاده‌ای برای گفتگو در مورد روابط ایران آمریکا دارد.

تیم کنستانتین- مجری تلویزیون کاپیتال هیل شو، ستون نویس واشنگتن تایمز

مجری: ژنرال، از این‌که به ما پیوستید متشکرم.

ژنرال جیمز جونز-مشاور پیشین امنیت ملی رئیس‌جمهور آمریکا: باعث افتخار من است.

مجری: چرا از مجاهدین خلق و تلاشهای آنها حمایت می‌کنید؟

جیمز جونز: خوب چیزی که واقعاً، من را از یک نوع تمایل منفعل به یک تمایل فعال تبدیل کرد، تماس تلفنی بود که فکر می‌کنم در نیمه‌شب در نیویورک در سال ۲۰۱۱ دریافت کردم، زمانی بود که ارتش عراق با یونیفورم به کمپ اشرف حمله کرد که در آن زمان محل اقامت مجاهدین خلق بود. و شخصی که با من تماس گرفت در واقع با تلفن همراه آنجا بود و من صدای تیراندازی را در پس زمینه می‌شنیدم. و چیزی که برای من نگران‌کننده بود این بود که می‌دانستم ارتش آمریکا، زمانی که در سال ۲۰۰۳ به عراق حمله کرد، کمپ اشرف را یافت و به آنجا رفت تا بفهمد این افراد چه کسانی هستند و چیزهای دیگری، و ما به ازای خلع‌سلاح به هر یک از آنها، یک نوع رفتار امن، کارت شناسایی داد و یک سرهنگ تمام، همین چند دقیقه پیش با یک نفر از آنها ملاقات کردم، را مسئول ارتباط با قرارگاه اشرف قرار داد. و در حالی که ما در زمانی که در عراق حضور داشتیم، با مجاهدین خلق و نفرات در کمپ اشرف بسیار نزدیک کار کردیم.

و ما رابطه خوبی داشتیم. و زمانی که پرزیدنت اوباما تصمیم به خروج از عراق گرفت، این مسئولیت به دولت مالکی منتقل شد که در رفتار با مردم کمپ اشرف و همکاری با دولت ایران برای آزار و اذیت این افراد شرم‌آور بود. آن حمله‌یی که شنیدم و تا امروز یک نوار ویدئویی از آن دارم، زمانی رخ داد که وزیر دفاع ما، باب گیتس، در واقع در حال بازدید از عراق بود، که بیشتر نمک روی زخم بود، اما این واقعیت که مردم بیگناه در آنجا توسط سربازان عراقی با یونیفورم‌هایی که آمریکایی‌ها به آنها دادند، مطمئنم به‌خاطر ارتششان، سلاحهای آمریکایی که ما تهیه کرده بودیم، هاموی‌هایی که به آنها دادیم و هر چیز دیگری، من فکر کردم ظالمانه بود، از هتلم در نیویورک، به دریاسالار مولن، که در آن زمان رئیس ستاد مشترک بود، زنگ زدم، و گفتم می‌دانی در کمپ اشرف چه خبر است؟ و او نشنیده بود. و بنابراین من به‌طور خلاصه به او آنچه را که در تلفنم می‌شنیدم، گفتم، و سپس با جیم متیس، که در آن زمان فرمانده نیروی دریایی CENTCOM بود، تماس گرفتم و او نمی‌دانست، و بنابراین به او اطلاع دادم. و البته من مقام رسمی نیستم، بنابراین تماس گرفتم، با کاخ‌سفید تماس گرفتم و پیامی برای جانشینم گذاشتم، اما نمی‌توانم بگویم که واقعاً کسی به من پاسخ داد و کاری در مورد آن انجام داد.

مجری: در ایران، جنبش تغییر توسط مریم رجوی رهبری می‌شود. به من بگویید در مورد او چه می‌دانید؟

جیمز جونز: خوب می‌دانم، می‌دانم که او منتخب است. من او را اکنون بیش از یک دهه می‌شناسم، اگر نه بیشتر، و او را تحسین می‌کنم، به‌خاطر طرح ده ماده‌ای که او بیان کرده است، به‌عنوان چشم‌انداز او برای آینده ایران، اگر شما طرح ده ماده‌ای را بخوانید، دموکراسی جفرسونی است. و، من فکر می‌کنم همه ما باید طرفدار هر کسی باشیم که در عصر حاضر از یک رژیم واقعاً دموکراتیک حمایت می‌کند و در مورد آن طرح ۱۰ ماده‌ای بسیار جفرسونی، دقیق است.

مجری: چرا جهان باید شورای ملی مقاومت ایران و سازمان مجاهدین خلق را جدی بگیرد؟ چرا آنها را و نه هیچ گروه خاص دیگری را؟

جیمز جونز: خوب، شورای ملی مقاومت ایران، همان‌طور که می‌دانید تعدادی از گروهها را در بر دارد، اما به نظر من، یکی از دلایلی که باید به آنها توجه کنیم، جدای از این واقعیت که فکر می‌کنم آنها ارزشهای دموکراتیک برای آینده ایران را پذیرفته‌اند، فکر می‌کنم باید به آنها توجه کنیم، زیرا [رژیم] ایران به آنها توجه می‌کند و به آنها توجه مرگباری می‌کند، در کمپ اشرف ۱، کمپ اشرف ۲ که قبلاً به‌عنوان کمپ لیبرتی شناخته می‌شد، و اکنون آزار و اذیت کمی در آلبانی ادامه دارد، به‌دلیل حمله بی‌امان رژیم ایران، و عزم راسخ برای انجام هر کاری که بتوانند انجام دهند تا مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت ایران را از روی زمین ریشه‌کن کند، اگر بتوانند این کار را انجام دهند. و من فکر می‌کنم ما در ایالات متحده، به‌دلیل نظرات مختلف شقه شده‌ایم مردم حق دارند نظرات خود را داشته باشند اما نه این‌که به مستندات خود تکیه کنند و همان‌طور که شما به تاریخ تشریح شده توسط افرادی مانند سفیر لینکلن بلومفیلد نگاه می‌کنید، که به نظر من در مورد این موضوع تاریخی تخصص دارد، در حالی که من فکر می‌کنم دیگران، برخلاف کاری که باید انجام دهیم، انجام می‌دهند،

مجری: ما فقط کمی در مورد سیاست و احزاب سیاسی که با سیاست خارجی بازی سیاسی می‌کنند صحبت کردیم. نظر شما در مورد سیاست فعلی، سیاست دولت فعلی در قبال ایران چیست؟

جیمز جونز: آنچه که من فکر می‌کنم این است بیش از حد در مرز مماشات است. فکر می‌کنم این باور اشتباه وجود دارد که این احتمال وجود دارد که رژیم ایران به‌نحوی نور را ببیند و کاری را که در رابطه با خواسته توانایی تسلیحات هسته‌یی انجام می‌دهد، متوقف کند.

فکر می‌کنم شواهد ثابت کرده‌اند که این نادرست است، رژیم ایران تغییر نخواهد کرد، آنها هرگز به آنچه که گفته‌اند انجام می‌دهند عمل نکرده‌اند، و در نتیجه، در نقاط مختلف جهان، به آنچه ما می‌گوییم نگاه می‌کنند. و مراقب کارهایی که انجام می‌دهیم هستند، و این دو را محاسبه می‌کنند. و در نتیجه، با بار کشتی، یا باید بگویم بار هواپیما، دلار آمریکایی به دولت ایران تحویل داده می‌شود، به این امید که صبح روز بعد به‌نحوی از خواب بیدار شوند و بگویند، اوه، ما الآن نور را می‌بینیم، اما آنها نور را نمی‌بینند.

مجری: آن سیاست‌ها چه باید باشد؟ وقتی بیانیه‌یی به‌عنوان ایالات متحده آمریکا منتشر می‌کنیم که می‌گوید ما بر این موضوع ایستاده‌ایم، موضعی که ما بر آن ایستاده‌ایم چه چیزی باید باشد؟

جیمز جونز: خوب من فکر می‌کنم ما باید بر این موضع بایستیم که اول، به رفتار بد پاداش ندهیم، شماره ۲، اولین باری است که به یک کشتی آمریکایی شلیک می‌کنند یا موشکی به کشتی متعلق به دوستان و متحدان ما شلیک می‌کنند، روز بعد باید نیروی دریایی ایران باید از پایین به بالا به دنیا نگاه کند و غرق شده باشد

مجری: به اندازه کافی منصفانه است. رئیس‌جمهور ایران اخیراً در یک تصادف کشته شد. آیا این یک فرصت برای ایالات متحده است؟ و اگر چنین است، آیا داریم این فرصت را از دست می‌دهیم؟

جیمز جونز: فکر نمی‌کنم در ایران فرصتی وجود داشته باشد. منظورم این است که من فکر می‌کنم، از ۶ نامزدی که ممکن است جایگزین رئیسی شوند، همه تندرو هستند. یک موردی که فکر می‌کنم در روزنامه دیدم وجود دارد که ممکن است یک اصلاح‌کننده در میان آنها باشد، اما این یک اقدام ظاهری برای بستن دهان دیگران است. هیچ اصلاحی در کار نیست و، می‌دانید، مردم ایران، به اعتقاد من، در آینده‌ای نه چندان دور با سازمانهایی مانند شورای ملی مقاومت به رهبری یک زن، در نهایت امور را به دست خود خواهند گرفت و مجدداً برای آینده کشوری بزرگ با تاریخ بزرگ تلاش خواهند کرد. اما این باید از درون سرچشمه بگیرد، و ما نباید کاری کنیم که اشتیاق ما برای این واقعه را کاهش دهد.

مجری: متشکرم.

(واشنگتن تایمز: ۲۴تیر ۱۴۰۳)