درگذشت قهرمان مجاهد خلق رحیم کیوکان
پس از ۴۳سال رویارویی و نبرد با دیکتاتوری ولایت فقیه
مجاهد صدیق اشرفی رحیم کیوکان پس از ۴۳سال همراهی و نبرد در صفوف مجاهدین در پی ۲سال نبرد با بیماری در بیمارستان آلبانی درگذشت و به‌یاران شهید و صدیقش پیوست.
رحیم کیوکان متولد ۱۳۲۳ فرزند دلاور مردم قزوین، در سال۱۳۵۷در حالی که از پرسنل فنی هواپیمایی کشوری بود، در تظاهرات علیه دیکتاتوری سلطنتی شرکت می‌کرد. در اولین ماههای پس از انقلاب ضدسلطنتی با خواندن نشریهٔ مجاهد و کتابهای سازمان، با آرمانهای مجاهدین آشنا شد و همراه با شماری از جوانان محلشان در ارتباط با مجاهدین قرار گرفت. در دوران مبارزه سیاسی در جمع پرسنل مجاهد خلق در هواپیمایی کشوری تمامی امکانات خود را با جان و دل در اختیار مجاهدین می‌گذاشت. در ۵آذر ۱۳۵۹ در جریان پخش اطلاعیه‌های مجاهدین دستگیر شد و ۵روز در زندان بود. پس از ۳۰خرداد ۱۳۶۰ وارد تیمهای آتش مجاهدین در برابر خمینی ضدبشر شد.
او در حماسهٔ ۵مهر ۱۳۶۰ فرماندهی یکی از تیمهای حفاظت مسلحانه از دانشجویان و دانش‌آموزان تظاهر کننده را در برابر آتش پاسداران جنایتکار برعهده داشت.
رحیم کیوکان در سال۱۳۶۲ به‌پاکستان و در سال۱۳۶۳ به نیروهای رزمندهٴ مجاهد خلق در منطقهٴ مرزی ایران و عراق و در سال۱۳۶۵ به ارتش آزادیبخش ملی ایران پیوست و در همهٔ عملیات ارتش آزادی شرکت داشت.
رحیم در دوران پایداری پرشکوه به‌ویژه در مقابله با حملات وحوش نیروی تروریستی قدس به سرکردگی قاسم سلیمانی جلاد، همواره در خط مقدم نبرد بود. در حملهٔ بزرگ ۱۹فروردین ۱۳۹۰ که همین مزدوران با زرهی و سلاح گرم به‌اشرف حمله کردند، رحیم قهرمان در خط مقدم بود و در انتقال مجروحان نقش فعالی داشت. او ۴ماه پس از حماسهٔ مقاومت در برابر آن حمله وحشیانه در ۳۰مرداد ۱۳۹۰ نوشت:
اشرف پایدار با ایستادگی خود در مسیر پیروزی به پیش می‌تازد و خدا را شکر می‌گذارم که این همه اسباب درونی برای سرنگونی را به ما هدیه کرده است... .
خطاب به راهبر عقیدتی‌ام برادر مسعود و مردم قهرمان ایران اعلام می‌کنم که اشرفیها دست‌افشان و پاکوبان آماده هر آزمایش هستیم و این مسیریست تا پیروزی
رحیم قهرمان در لیبرتی نیز در مقابله با حملات وحشیانهٴ موشکی همواره پیشقدم بود. او در همین مورد در نقشه‌مسیر خود در رمضان سال۹۲ از جمله نوشت:
«اگر اشرف و لیبرتی شبه اوین است ما مجاهدین با فدای بیکران و با عمل کرد فوق انقلابی و با تکیه بر رهبران عقیدتی‌مان خواهر مریم و برادر مسعود اشرف و لیبرتی را که شبه اوین است به فتح مبین تبدیل خواهیم کرد... .
در همین راستا من و هر مجاهد اشرفی باید در هر لحظه آماده تهاجم حداکثر به دشمن خدا و خلق برای پیروزی باشیم این همان شاخص ثبات قدم است. رزم روزانه من و هر مجاهد خودش گویای درسی درخشان است... ما آمادگی ماکزیمم در برابر هر شلیک خواهیم داشت».
او هم‌چنین در سال۹۳ در همین مورد نوشت:
«اگر برای رسیدن به آزادی باید از هفت خوان شکنجه و تیرباران گذشت و اگر برای رسیدن به آزادی باید از هفت خوان خیانت گذشت. اگر برای رسیدن به آزادی از ۷۰ ابتلا باید گذشت بله آری اری ما در نبرد برای آزادی از هفتاد نه هفتصد خوان دیگر خواهیم گذشت»
خانواده رحیم کیوکان در زمان دولت پیشین عراق یک بار مخفیانه در اشرف در عراق به دیدارش آمدند و در سالهای بعد نیز یکبار دیگر به اشرف سفر کردند اما وزارت اطلاعات از سال۹۸ دخترانش را با فشار و تطمیع علیه پدرشان و مجاهدین به کار گرفت تا رحیم به ایران برگردد، ندامت کند و در خدمت رژیم قرار بگیرد اما قهرمان مجاهد خلق بر دهان وزارت بدنام کوبید و مزدورانش را بر جای خود نشاند.
مجاهد صدیق رحیم کیوکان در نبرد ایدئولوژیک نیز پیشتاز بود. آخرین فراز زندگی انقلابی رحیم قهرمان، نبرد با بیماری بود. او هرگز تسلیم بیماری نشد و نبرد با بیماری را بخشی از جنگ در راه آزادی می‌دانست. او در راستای همین نبرد ایدئولوژیک در هر فرصتی تجدید عهد می‌کرد. در ۱۵بهمن سال۹۸ نوشته است:
«سوگند می‌خورم که تا آخرین نفس و تا آخرین قطره خونم به آرمانهای سازمان مجاهدین و ضوابط تشکیلاتی سازمان وفادار بمانم و در هر شرایطی حرمت این امانت یعنی مجاهد بودن و مجاهد ماندن را که برای خدمت به خدا و خلق به من سپرده شده نگه بدارم و نیز در برابر شورای رهبری سازمان و با چنگ زدن به قرآن مجید و با یادآوری رود خروشان خون شهیدان خداوند بزرگ را بر این پیمان ناظر و گواه می‌بینم و تضمین خود را مبارزه ایدئولوژیکی به‌معنی جهاد اکبر می‌دانم و به آن وفادار هستم و یقین دارم که با عزم حداکثر و جنگ صد برابر رژیم ددمنش و پوسیده به‌دست مجاهدین و مقاومت مردم ایران سرنگون خواهد شد»
رحیم قهرمان تا آخرین روزهای حیاتش و تا زمانی که می‌توانست کلامی به‌زبان بیاورد، هم‌چنان بر آمادگی برای رویارویی با دشمن و ادامهٔ نبرد با بیماری تأکید می‌کرد. او در آخرین نقشهٴ مسیرش در رمضان ۱۴۰۱ نوشته است:
« من از برادر مسعود یاد گرفتم که هیچوقت در برابر ظلم این آخوندها ساکت نباشم و در جنگ باشم با هرکس که خلق خدا را به بند و بردگی می‌کشد. در این مسیر مبارزه البته به ابتلائات و آزمایشات زیادی افتادم اما هر بار با پرداخت قیمت و با تکیه بر رهبری برادر و خواهر مریم و هم‌چنین تمام همرزمانم توانستم و توانستیم از ابتلائات و آزمایشات سرفراز بیرون بیائیم. من در انقلاب خواهر مریم دنیای جدیدی از انسان بودن، مسئولیت‌پذیری و عشق ورزیدن به همرزمانم را دیدم. من تعهد می‌دهم که همواره سرباز خوبی برای خواهر مریم باشم تعهد می‌دهم که در این مسیر همواره جنگاور باشم و هیچگونه آثار گذر عمر یا بیماری بر اراده‌ام تأثیر منفی نداشته باشد. من مجاهدم و اراده کرده‌ام که تا این رژیم را سرنگون نکرده‌ایم دست از مجاهدت در راه خدا و مردم برندارم. مجاهد در هر سن و سالی که باشد می‌تواند و باید تعهد سرنگونی حکومت آخوندها را به پیش ببرد، نه بیماری و نه سن و سال هیچ‌کدام در عزم و اراده من مجاهد خللی ایجاد نمی‌کند».
پیام تسلیت خانم مریم رجوی
درود بر مجاهد صدیق رحیم کیوکان فرزند دلیر مردم قزوین که پس از ۴دهه مجاهدت در برابر رژیم آخوندی به عهدش با خدا و خلق وفا کرد.
فرازهای زندگی انقلابی‌اش از دهه۶۰ تا ترک خانمان و عزیزان برای ادامه نبرد و شرکت در سلسله عملیات ارتش آزادی و فداکاریهایش در دوران پایداری در اشرف و لیبرتی گواه صدق و فدا و پاکبازی او برای آزادی ایران از ستم آخوندها است. به آشنایان و همشهریانش در قزوین و به فرزندان و بستگانش تسلیت می‌گویم و یقین دارم که رنج و رزم او در خیزشهای جوانان شورشگر قزوین به گل خواهد نشست.
سلام بر او روزی که برای آزادی مردمش به‌پاخاست و روزی که با سرفرازی جاودانه شد.
