فریدون عباسی، رئیس کمیسیون انرژی مجلس رژیم، گفته است در طول ۱۵سال گذشته، پنج انفجار «بزرگ» در تأسیسات هسته‌یی نطنز رخ داده و علاوه بر آن حوادث کوچک متعددی هم در این تأسیسات به‌وقوع پیوسته است.
وی گفت: این موضوعی که در نطنز اتفاق افتاده می‌شود گفت یک نکته‌ای نیست که بار اول اتفاق افتاده. این مدلی که اتفاق افتاده نو است، جدید است ولی موضوع خرابکاری و استفاده از مواد منفجره برای بار اول نیست در طول حالا من میگویم در ۱۵سال گذشته دشمن مدام سعی کرده که اینکار را انجام بدهد.
عباسی در این گفتگویی که شنبه، ۱۱ اردیبهشت در خبرگزاری حکومتی فارس منتشر شد، به تشریح حداقل چهار مورد از این انفجارها پرداخته است که دو مورد از آنها اولین بار است که فاش می‌شود.
فریدون عباسی گفت در یک مورد دیگر از این انفجارها که ساعت نیم بامداد روز ۲۶ تیرماه سال۹۰ رخ داده است، افرادی با جاسازی مواد منفجره «به اندازه عدس» در فشار سنج‌های سانتریفیوژها باعث وقوع انفجاری در زنجیره این سانتریفیوژها شده‌اند.
مورد دیگر، انفجاری است که بامداد روز ۲۲فروردین امسال در تأسیسات نطنز رخ داد.
به گفته وی، طراحان انفجار اخیر در تأسیسات نطنز برخلاف دفعه قبل که دکل را منفجر کردند تا دسترسی تأسیسات به برق بیرون را قطع کنند، این بار «قسمت انتهایی شبکه توزیع برق» را هدف قرار دادند و علاوه بر آن در «باطری‌خانه» که ذخیره برق داشته نیز «انفجار» صورت گرفته تا شبکه توزیع برق را مختل کنند.
فریدون عباسی گفت: این دفعه برنامه‌شان این بود که قسمت انتهایی توزیع برق ما را هدف قرار دهند و همزمان آن کابلی که از باطری خانه می‌آمد و جوری مواد منفجره را کار گذاشتند که آنجا آسیب ببیند. اینجا من میگویم طراحی‌شان خیلی خوب بوده. با داده‌هایی که برداشت کرده‌اند، آنجا که رویت جاسوسان و یا بازرسان بوده...
مورد سوم مربوط به قبل از سال۹۰ بود که پایه دکل برق بیرون از تأسیسات منفجر شده ولی به‌گفته وی «دکل نیفتاده» و برق قطع نشده است.
عباسی در این باره گفت: همیشه دشمن برنامه‌ریزی می‌کند که یا خود برق را قطع کند که یکبار در نزدیکی نطنز یکبار نزدیک دکل برق را منفجر کرده بودند قبل از ۹۰ بود. ولی دکل نیافتاده بود که برق قطع شود. اینها تصورشان این است که ما از برق بیرونی استفاده می‌کنیم. اینها حالا فهمیدند که ما لزوماً برق را از بیرون استفاده نمی‌کنیم و اگر استفاده کنیم ممکن است آنرا به مصارف دیگر برسانیم و برق اصلی را از جای دیگری بگیریم.
مورد چهارم که پیش از این توسط او و علیرضا زاکانی، رئیس کمیسیون انرژی مجلس رژیم، مطرح شده بود انفجار ۱۲تیر پارسال در نطنز، حاصل کارگذاری «مواد منفجره از طریق جاسازی در یک میز سنگین و وارد کردن آن به سایت نطنز» بود.
عباسی توضیح داد که دفعه قبل یک میز خیلی سنگین ما را که خرید خارج بود توی آن مواد منفجره کار گذاشته بودند که در یک سوله مونتاژ که ماشین و تستهای نهایی که می‌خواهد برود در خط وصل شود درست در آنجا منفجر کردند.
وی در پایان گفت: وقتی به مرور زمان عادی بشود مسائل دقتهای امنیتی‌مان کم می‌شود. روزمرگی است و آن فردی که نفوذ می‌کند می‌تواند با نگهبانها دوست شود و یا از رانت مسئولان هم استفاده شود که به این ساده‌تر بگیریم که ماشین‌اش را بازرسی نکنیم.
یک مقدار ما باید توی این مسائل در سایتهای سخت‌گیری بکنیم نه فقط در نیروهای داخلی سخت‌گیری بکنیم. مثل استادها دانشجوها اینها را راه نمی‌دهیم. اصلاً لازم نیست که نماینده مجلس برود بازدید بکند در مراکز حساس دلیل ندارد. همین‌طور بازرس هم لازم نیست بیاید.
اشخاصی که در هر مرکز حساس کشور کار می‌کنند حتماً باید گزینشهای سخت شوند و همینجوری افراد تا استخدام می‌شوند نروند در مراکز حساس کار کنند. اینها حتماً باید باید تست شوند و تستهای خارجی‌شان بررسی شود و...
