عفو بین‌الملل در گزارشی که روز چهارشنبه ۲۳اسفند منتشر کرده است اعلام کرد نیروهای اطلاعاتی و امنیتی رژیم ایران برای سرکوب معترضانی که در تظاهرات سراسری ایران بازداشت شده‌اند، اقدامات هولناکی از جمله شکنجه، ضرب و شتم، شلاق، شوک الکتریکی، تجاوز جنسی و سایر خشونت‌های جنسی را علیه کودکان معترض از سن ۱۲سالگی مرتکب شده‌اند.
عفو بین‌الملل به‌مناسبت گذشت شش ماه از اعتراضات بی‌سابقه ضدحکومتی در ایران، از خشونت علیه کودکان در جریان اعتراضات و پس از آن گزارش می‌دهد.
در این گزارش آمده است: «تحقیقات ما روش‌های شکنجه سپاه پاسداران، شبه‌نظامیان بسیج، پلیس امنیت عمومی و سایر نیروهای امنیتی و اطلاعاتی علیه پسران و دختران تحت بازداشت برای تنبیه و تحقیر آنها و گرفتن «اعتراف اجباری» از آنها را فاش می‌کند».
این سازمان می‌گوید که از زمان شروع تحقیقات خود در مورد جزئیات پرونده هفت کودک اسنادی را جمع‌آوری کرده است.
این اسناد از طریق گفتگو با قربانیان و خانواده‌های آنها و هم‌چنین شهادت سایرین در مورد اعمال گسترده شکنجه علیه دهها کودک فراهم شده است.
عفو بین‌الملل می‌گوید که با ۱۹ شاهد عینی از جمله دو وکیل و ۱۷بازداشتی بزرگسال که با افراد زیر ۱۸سال زندانی بودند صحبت کرده است.
به گفته این سازمان قربانیان و شاهدان عینی مورد مصاحبه از استانهای سراسر ایران بودند از جمله آذربایجان شرقی، اصفهان، گلستان، کرمانشاه، خراسان رضوی، خوزستان، لرستان، مازندران، سیستان و بلوچستان، تهران و زنجان.
این سازمان برای حفاظت از این گروه هر گونه اشاره‌یی به هویت آنها از جمله سن و استان محل وقوع حوادث را از گزارش خود حذف کرده است.
دایانا الطحاوی Diana Eltahawy، معاون مدیر منطقه‌یی عفو بین‌الملل در خاورمیانه و شمال آفریقا گفت: «مأموران رژیم ایران کودکان را از خانواده‌هایشان جدا کرده و آنها را در معرض ظلم‌های غیرقابل درک قرار داده‌اند. نفرت‌انگیز است که مقامات این‌چنین قدرتی را به شیوه‌ای جنایتکارانه بر کودکان آسیب‌پذیر و هراسان اعمال کرده و درد و رنج شدیدی را بر آنان و خانواده‌هایشان تحمیل کرده و زخم‌های جسمی و روحی شدیدی برای آنها به جا گذاشته‌اند. این خشونت علیه کودکان یک استراتژی عمدی را برای درهم شکستن روحیه پر جنب و جوش جوانان کشور و بازداشتن آنها از مطالبه آزادی و حقوق‌بشر آشکار می‌کند»
مقامات رژیم اعتراف کرده‌اند که تعداد کل افراد بازداشت شده در ارتباط با اعتراضات بیش از ۲۲۰۰۰نفر بوده است. در حالی که آنها آماری ارائه نکرده‌اند که چه تعداد از بازداشت شدگان کودک بوده‌اند.
رسانه‌های دولتی گزارش دادند که کودکان بخش قابل توجهی از معترضان را تشکیل می‌دهند، در حالی که آنها آماری از تعداد بازداشت شدگان کودک ارائه نکرده‌اند.
عفو بین‌الملل بر اساس شهادت دهها زندانی از سراسر کشور که شاهد بازداشت تعداد زیادی کودک در موج دستگیریها از سوی نیروهای امنیتی بوده‌اند، همراه با این واقعیت که کودکان و جوانان در خط مقدم اعتراضات بوده‌اند، تخمین می‌زند که هزاران کودک ممکن است در میان قربانیان باشند... .
عفو بین‌الملل نوشت: «مقامها باید فوراً کلیه کودکانی که فقط به‌خاطر تظاهرات صلح‌آمیز بازداشت شده‌اند را آزاد کنند. در حالی که هیچ چشم‌اندازی برای تحقیقات مؤثر و بی‌طرفانه درباره شکنجه کودکان در داخل ایران وجود ندارد، ما از کلیه کشورها می‌خواهیم صلاحیت جهان‌شمول قضایی را بر مقام‌های ایرانی اعمال کنند، از جمله بر کسانی که دارای مسئولیت یا مقام فرماندهی هستند، و سوءظن کافی در مورد مسئولیت جنایی آنها در زمینه ارتکاب جرایم تحت قوانین بین‌المللی، از جمله شکنجه کودکان معترض، وجود دارد».
این سازمان می‌نویسد: «یافته‌های عفو بین‌الملل نشان می‌دهد که کودکان دستگیر شده، مانند بزرگسالان، ابتدا اغلب در حالی که چشم‌بند داشتند، به بازداشتگاههای تحت کنترل سپاه پاسداران، وزارت اطلاعات، پلیس امنیت عمومی، واحد تحقیقات پلیس ایران (آگاهی) یا بسیج منتقل می‌شوند. آنها بعد از روزها یا هفته‌ها بازداشت بدون داشتن ارتباط با بیرون یا ناپدید شدن اجباری، به زندانهای شناخته شده منتقل می‌شدند».
«مأموران لباس‌شخصی افراد دیگری که در جریان اعتراضات یا پس از آن از خیابان ربوده شدند را به مکانهای غیررسمی مانند انبارها بردند و قبل از رها کردن آنها در مکانهای دورافتاده، آنها را شکنجه کردند. این‌گونه آدم‌ربایی‌ها خارج از هر گونه روند قانونی و با هدف تنبیه، ارعاب و بازداشتن کودکان از شرکت در تظاهرات صورت می‌گرفت».
یک شاهد عینی به عفو بین‌الملل گفت که در یک استان نیروهای بسیجی چند پسر را وادار کردند با پاهای باز بایستند و «به ناحیه آلت تناسلی آنها شوک الکتریکی وارد کردند».
این گزارش می‌گوید که خیلی از کودکان بازداشت شده در شش ماه گذشته ظاهراً آزاد شده‌اند که در مواردی با قرار وثیقه برای انجام تحقیقات یا محاکمه بوده است: «بسیاری از آنها پس از واداشته شدن به امضای نامه‌های "ابراز ندامت"و خودداری از"فعالیت‌های سیاسی" و شرکت در راهپیمایی‌های طرفدار دولت آزاد شدند».
در این گزارش آمده است: «اسناد عفو بین‌الملل هم‌چنین نشان می‌دهد که مأموران حکومتی از تجاوز جنسی و سایر خشونت‌های جنسی، از جمله شوک الکتریکی به اندام‌های تناسلی، ... . و تهدید به تجاوز به عنوان سلاحی علیه کودکان بازداشت شده برای شکستن روحیه، تحقیر و تنبیه یا گرفتن "اعتراف" از آنها استفاده کرده‌اند».
این سازمان می‌گوید همین رفتارها در مورد زنان و مردان بزرگسال هم به کار گرفته شده است.
یکی از مادران به عفو بین‌الملل گفت که مأموران دولتی در حالی که پسرش به‌زور ناپدید شده بود، .... به او تجاوز کردند.
او گفت: «پسرم به من گفت: آنها [من را] آن‌قدر آویزان کردند که احساس کردم بازوهایم در حال پاره شدن است. مجبور شدم آنچه را که آنها می‌خواستند بگویم چون .... به من تجاوز کردند. دستم را می‌گرفتند و به‌زور از من انگشت‌نگاری می‌کردند».
بر اساس این گزارش مأموران دولتی هم‌چنین دختران را با توهینهای جنسی خطاب قرار دادند و آنها را متهم کردند که می‌خواهند «......، صرفاً به‌دلیل اعتراض به حقوق زنان و دختران»
این گزارش هم‌چنین به «تجویز قرص های ناشناخته» برای کودکان و «زیر آب کردن سر» آنها اشاره می‌کند.
