عباس عبدی از مهره‌های باند مغلوب نظام روز سه‌شنبه ۱۶خرداد، با انتشار مطلبی با عنوان علایم خستگی، با اعتراف به سیاست‌های چپاولگرانه مافیای حکومتی که فرآیند «فساد و ناکارآمدی» دولت آخوند رئیسی در حوزه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی و اجتماعی است به پیامدها و سرانجام آن هشدار داد.
وی در بخشی از صحبت‌های خود با بیان این‌که «از صبح که اخبار را پیگیری می‌کنیم در هر زمینه‌ای با مصادیقی» مواجه هستیم گفت: ... در اقتصاد قیمت‌گذاری و تعزیرات، دخالت‌های دستوری ارکان اساسی آن هستند و جالب این‌که همه می‌دانند این سیاست‌ها نه دردی را دوا می‌کند و نه چنانکه باید و شاید اجرا می‌شود و از همه بدتر این‌که نتیجه آن توزیع رانت و فساد و ناکارآمدی است. از نرخ سودهای بانکی گرفته تا نرخ ارز، تا سیاست‌های بورسی و نرخ مرغ و تخم‌مرغ و آب و برق و گاز و بنزین تا نرخ بلیت هواپیما و نرخ گندم و جالب‌تر از همه تعیین نرخ برای اجاره و تهدید بنگاههای مسکن، نرخ خودرو و شیوه‌های مسخره در فروش آن، تا نرخ مدارس غیرانتفاعی و... در واقع جایی نیست که حکومت... دخالت نکند.
وی «گروه‌های نظارتی» حاکمیت در نرخ‌گذاریها را «نوعی بازی و توزیع رانت» که آن روی سکه آن غارت و چپاول است عنوان کرد و افزود: این نرخ‌گذاریها به‌طور طبیعی باید همراه با ضمانت اجرا و تهدید و ارعاب و مجازات باشد و گروه‌های نظارتی متعدد نیز بر آن نظارت کنند و طبیعی است که لفت و لیس‌های فراوان در اجرای این دو مرحله رخ می‌دهد و در نهایت هم جز دردسر و گرانی چیز دیگری نصیب مردم نمی‌شود و شاید بتوان گفت که همه اینها نوعی بازی و توزیع رانت است و در پایان هم به سر ملت منت می‌گذارند که اگر ما نبودیم! قیمت مرغ به جای ۱۰۰هزار تومان، ۱۸۰هزار تومان می‌شد. در حالی که اگر آنان نبودند، قیمت مرغ الآن زیر ۲۰تومان بود!
عباس عبدی سرکوب حکومتی با موضوع حجاب را آب در هاونگ کوبیدن توصیف کرد که دیگر به شرایط قبلی بازنخواهد گشت. وی گفت: در مورد مواجهه با حجاب نیز هر روز اخباری از بستن اماکن و کافه‌ها و فروشگاهها و ارایه لوایح عجیب و غریب و... می‌شنویم که گویی کل حکومت کار دیگری جز پرداختن به این مسائل ندارد و همه توان خود را بسیج کرده که آنها را حل کند و جالب این‌که بدتر می‌شود. .
وی به عواقب و پیامدهای سرکوب دانشگاه‌ها هشدار داد و در ادامه افزود «. . از همه اینها بدتر، برخوردهایی است که در دانشگاه با دانشجویان و اساتید می‌کنند. آیین‌نامه‌های انضباطی نادرست و تضییع‌کننده حقوق‌دانشجویان و استادان مشکلی را حل نمی‌کند. مقابله با خواست عمومی دانشجویان مثل استفاده از چاقو برای بریدن آهن است که به‌سرعت آن را از کار می‌اندازد. خودشان ۷۰ تا ۸۰درصد دانشجویان را معترض می‌دانند بعد درصدد مواجهه سخت‌افزاری با این پدیده هستند! این وضعیت در آموزش و فرهنگ نیز وجود دارد. .
عبای عبدی در نتیجه‌گیری خود به چشم‌اندازی خطرناکی که در پیش روی نظام است هشدار داد گفت:... در هر حال این شیوه حکومت‌داری نیست. تمام قدرت حکومت را در تقابل با فرآیندهای اصلی جامعه بسیج و مستهلک و فرسوده می‌کنید. زمانی می‌رسد که خودتان هم خسته خواهید شد که علایم خستگی هویداست. (روزنامه اعتماد ۱۶خرداد)
