«وقتی دیو تنوره می‌کشد، وقتی که دژخیم سر از پا نمی‌شناسد، رمز ماندگاری و اعتلا، کلمه فداست...».
مریم رجوی: «این مراسم بزرگداشت شهیدان، از سوی مادری است که در پی پیکر متلاشی‌شده فرزندش می‌دوید و فریاد می‌کشید که این پسر من است. از سوی پدرانی که مجبورشان می‌کنند پول تیرهایی را بپردازند که بر سر و قلب فرزندان‌شان نشست».
گرامی‌داشت چهلم شهیدان قیام آبان ۹۸ را تجسم اراده ملی و سکوی قیامهای آینده می‌کنیم.
یاد می‌کنیم از شهیدانی که حتی با جسم بی‌جانشان با هیولا می‌جنگند و خون‌شان را پشتوانه‌ٔ همبستگی و ارادهٔ ملی برای سرنگونی در قیامی آتشین کردند.
خونهای پاکی که خوشه‌های خشم و عصیان شدند. موجب سرفرازی و افتخار ایران شدند و هنوز در نفس‌های ما هنوز زنده‌اند.
شهیدای شهر حتی از جسم‌تون / می‌ترسن شیاطین آدم‌نما / آخه خوشه خشم و عصیان می‌شن
تو سوگ شما غصه‌ها و غما / جوونا پای خون پاک شما / به هم قول دادن قیامت کنن
اگه خیر معناش تن دادنه / اونا قول دادن شرارت کنن / شما تو نفس‌های ما زنده‌اید
کی گفته که جای شما خالیه؟ / شکوفا شدین باز اثبات شد / که پاییز حرفاش پوشالیه
به گلای پرپر فلات ایران سوگند / به نگاه آخر تمام یاران سوگند
که می‌آریم عطر آ‌زادی رو تو هوای شهر / شهیدای شهر، شهیدای شهر، شهیدای شهر!
