رژیم به‌شدت نیازمند سفر رئیسی به اسکاتلند بود اما مجبور شد به‌رغم نیاز جدی به‌این سفر، عطای آن را به لقایش ببخشد، چرا که ضررش خیلی بیشتر از منفعت آن است. اما آن ضرر چیست؟
از زمانی که خبر دعوت از رئیسی جلاد منتشر شد، مقاومت ایران دو کارزار فشرده را به موازات هم پیش برد.
اول: افشای جنایات رئیسی در افکار عمومی با تظاهرات‌های گسترده و پیگیر در چندین پایتخت اروپایی و آمریکا، توسط ایرانیان آزاده و هواداران مجاهدین
دوم: فعالان حقوق‌بشر و قربانیان و شکنجه‌شدگان رژیم با ارائه اسناد و مدارک به‌پلیس اسکاتلند، درخواست کردند تا رئیسی را بازداشت و مورد پیگرد قانونی قرار دهد و تحت قوانین قضایی بین‌المللی، درباره جنایات او تحقیق کند. این صحنه نشان می‌دهد چرا رژیم مجبور شد از منافع سفر رئیسی به گلاسکو بگذرد و این فرصت طلایی را از دست بدهد. این عقب‌نشینی ناگزیر هم‌چنین نشان‌دهنده تعادل قوایی است که میان جبهه رژیم و مماشات‌گران از یک‌سو، و جبهه برانداز رژیم، یعنی مردم و مقاوت آزادی‌ستانشان از سوی دیگر برقرار شده است.
