تشکر از شما آقای رئیس، تشکر از مقاومت ایران که من را به سمینار خود دعوت کردید و تشکر از شما که به سخنانم گوش می‌دهید؛
می‌دانم که بسیاری از شما از خارج کشور می‌آیید و من از این فرصت استفاده می‌کنم تا مقداری از منطقه خارج بشوم، اگر که اجازه بدهید، تا به شما درباره دیدگاه فرانسه بگویم، منظورم افکار عمومی فرانسه است معنی و مفهوم و رویکرد فرانسوی‌ها در قبال این واقعه بسیار مهم، مقداری دیدگاهی را خلاصه می‌کند که نسبت به ایران از سال ۱۹۷۹ و به قدرت رسیدن خمینی وجود داشته است.
مشکل این است که هرگز تعلیمی در این رابطه صورت نگرفت. هرگز تعلیمی صورت نگرفت و هرگز بسیاری از فرانسوی‌ها و حتی روشنفکران و کارشناسان صدایشان را بلند نکردند تا سخنرانی‌ها و اظهارات و نوشته‌های به‌خصوص آیت‌الله خمینی را بازگو کنند که وقتی آنها را به‌خوبی می‌خوانید -و من به میزانی آنها را خوانده‌ام- می‌بینید که دقیقاً به صدور مدل[رژیم] ایران به کل جهان عرب و مسلمان فرامی‌خواند و نیز به کل کشورهای جهان. باید این امپریالیسم بنیادگرا در همه‌جا مستقر می‌شد و متأسفانه این اظهارات، به هیچ عنوان در سخنان و حتی در مطبوعات غربی و به‌ویژه در مطبوعات فرانسه ترجمه نشد.
به توافقی بازمی‌گردم که رئیس‌جمهور آمریکا آن را رد کرد، طبعاً بیشتر مطبوعات و افکار عمومی، تلاش کرد نقاط مثبت و منفی آن را ارزیابی کند و در نهایت آنها خیلی بیشتر به مخالفت با رد (توافق) علاقه دارند تا به موافقت با آن. دلیل آن واضح است، چون پشت آن منافع تجاری وجود دارد. این منافع تجاری، می‌دانید که به حدود ۱۳۰ تا ۱۵۰میلیارد دلار بالغ می‌شود و حدود ۲۵۰قرارداد که یا در مسیر درست قرار داشت و یا به امضا رسیده بود و در پایان فرانسه فکر کرد که می‌تواند اقتصاد، صنعت و توانایی خود را در ایران بازیابد، آن هم با چند مورد از بزرگ‌ترین مارک‌هایش و البته نه فقط مارک‌های بزرگ.
این استدلالی است که خیلی تأثیرگذار بوده یعنی این‌که خب به هر حال برای تجارت می‌توان حتی با یک رژیم سرکوبگر خود را تطبیق داد، رژیمی که یک دیکتاتوری است، به‌رغم این‌که لباس مدراسیون بر تن دارد، می‌دانید این کلمه را در فرانسه خیلی دوست دارند. یکی افراد واقعاً شرور هستند و یکی هم شرورهای مدره. حال در فرانسه از شرورهای مدره خوششان می‌آید! و از آنها نفرت ندارند. به این صورت پس اگر مشکل ما را حل می‌کند، چون در هر حال این رژیم هم که به نفس افتاده و خلاصه استدلال‌هایی هست تا بگویند، بهتر است با این توافق خود را منطبق کنیم تا این‌که آن‌را رها کنیم. با این حال من حقیقت را به شما می‌گویم: فکر نمی‌کنم که خیلی پیش رفته باشیم و بیش از آنچه واقعاً گفته می‌شود در ارتباط با وضعیت سلاح اتمی یا پیشرفت سلاح اتمی (رژیم) ایران پیش نرفته‌ایم. رویکرد رئیس‌جمهور فرانسه چه باید باشد و چه رویکردی می‌تواند از طرف مقامهای فرانسوی در پیش گرفته شود؟ آن هم امروز که این توافق توسط آمریکایی‌ها رد شده و ما در وضعیتی بسیار پیچیده هستیم.
