سایت یی یو ریپورتر: قانونگذاران ایتالیایی خواستار تغییر سیاست برای حمایت از اپوزیسیون دموکراسی‌خواه ایران هستند

سایت یی یو ریپورتر جمعه ۲۵فروردین ضمن انعکاس بیانیهٔ اکثریت اعضای سنای ایتالیا در حمایت از مردم ایران و برنامه ۱۰ماده‌ای خانم مریم رجوی نوشت: قانونگذاران ایتالیایی خواستار تغییر سیاست برای حمایت از اپوزیسیون دموکراسی‌خواه ایران هستند.
یک گروه چندحزبی متشکل از سناتورها و نمایندگان پارلمان ایتالیا روز چهارشنبه ۲۳فروردین کنفرانسی را برای اعلام حمایت از معترضان و فعالان دموکراسی‌خواه ایرانی و خواستار تغییر در سیاست‌های ایتالیا و اتحادیه اروپا در قبال جمهوری اسلامی برگزار کردند. این کنفرانس همزمان با انتشار بیانیه‌یی به امضای اکثریت سناتورهای ایتالیایی مبنی بر حمایت از مردم ایران در مبارزه برای یک جمهوری سکولار و دموکراتیک بود.
هم در بیانیه و هم کنفرانس صریحاً به شورای ملی مقاومت ایران به‌عنوان ضامن احتمالی نظام حکومتی آینده اشاره شده است.
قانونگذاران هم‌چنین به یک طرح ۱۰ماده‌ای برای انتقال به این سیستم اشاره کردند که توسط مریم رجوی، فردی که توسط شورای ملی مقاومت به‌عنوان رئیس‌جمهور منتخب انتقالی دوران سرنگونی رژیم فعلی، نوشته شده است.
پیش از کنفرانس، جولیو ترزی، وزیر امور خارجه سابق و رئیس کنونی کمیته امور اتحادیه اروپا سنا، در رأس یک هیأت ایتالیایی با خانم رجوی در اشرف ۳، در آلبانی که هزاران نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در آنجا حضور داشتند، ملاقات کرده بود. سازمان مجاهدین خلق ایران (PMOI/MEK)، گروه اصلی تشکیل‌دهنده شورای ملی مقاومت NCRI می‌باشد. تقریباً ۳۰۰۰نفر از اعضای مجاهدین خلق ایران در حال حاضر در جامعه‌ای که خود ساخته‌اند ساکنند که پس از خروج ایالات متحده از عراق که آنها را در معرض خطر حملات مکرر گروه‌های نیابتی رژیم ایران در آنجا قرار داد، به آن‌جا منتقل شده‌اند... .
استفانیا آسکاریا، نماینده پارلمان، اعلام کرد که «همه قانونگذاران باید از موزه اشرف ۳ دیدن کنند و ببینند مردم ایران چه چیزی را تحمل کرده‌اند». او پیش از پیش‌بینی این‌که جامعه فعال ایران برای دستیابی به یک کشور آزاد و دموکراتیک به مقاومت خود ادامه خواهد داد، از مقاومت چنددهه‌ای معترضان ایرانی که هدف حملات خشونت‌آمیز، شکنجه و حتی اعدام بوده‌اند، تمجید کرد. آسکاریا در پایان به همتایان خود گفت: ما باید هر کاری که می‌توانیم برای همبستگی با آنها انجام دهیم.
امانوئل پوزولو، یکی دیگر از اعضای هیأت اعزامی به اشرف ۳، با تأکید بر این واقعیت که جنبش سازمان‌یافته اپوزیسیون ایران نیز هدف یک کمپین تبلیغاتی خستگی‌ناپذیر رژیم بوده است، این احساس را تکرار کرد. وی گفت: سیاست خارجی کشورهای غربی باید مبتنی بر واقعیت باشد نه دروغ‌های رژیم.
به گفته چندین شرکت‌کننده در کنفرانس نقشه راه به‌سوی ایران دموکراتیک، واقعیت این است که شورای ملی مقاومت و ساکنان اشرف ۳ نماینده اراده سیاسی واقعی مردم ایران هستند. آقای ترزی مستقیماً در سخنرانی خود خطاب به آنها گفت: «شما صدای واقعی مردم ایران هستید که رژیم می‌خواهد آنها را سرکوب کند. اتحادیه اروپا باید آنچه را که در اشرف دیدیم ببیند و سیاست خود را در قبال ایران اصلاح کند... .
بر اساس اطلاعات جمع‌آوری شده از سراسر ایران توسط مجاهدین خلق، بیش از ۷۵۰نفر در سرکوب‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از سپتامبر تاکنون کشته شده‌اند، از جمله حدود ۷۰کودک. سازمان مجاهدین خلق هم‌چنین تخمین می‌زند که بیش از ۳۰۰۰۰فعال در همان زمان دستگیر شده‌اند؛ رقمی که به‌طور تصادفی مشابه تعداد تخمینی قربانیان اعدام‌های دسته‌جمعی زندانیان سیاسی در ایران در سال ۱۹۸۸ است که عمدتاً مجاهدین خلق را هدف قرار داد. در جریان قیام دیگری در نوامبر ۲۰۱۹، تیراندازی‌های جمعی توسط سپاه حدود ۱۵۰۰کشته بر جای گذاشت.
رجوی گفت: «زمان آن فرارسیده است که دولت‌های غربی سیاست‌های خود در قبال ایران را به‌طور اساسی ارزیابی کنند و در همبستگی با مردم ایران بایستند». عزم مردم ایران برای دستیابی به آزادی و دموکراسی قابل سرکوب نیست.
وی از بیانیه سناتورهای ایتالیایی به‌عنوان گامی معنادار در جهت تغییر سیاست مناسب استقبال کرد، اما نسبت به تداوم معاملات بین دولت‌های اروپایی و رژیم ایران ابراز نگرانی کرد. وی گفت: جامعه جهانی از جمله ایتالیا با ارزیابی‌ها و رویکردهای قبلی خود نمی‌توانند با دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران برخورد کند. این نه تنها برخلاف منافع مردم ایران است که به‌دنبال سرنگونی این رژیم هستند، بلکه علیه صلح و امنیت جهانی است که توسط این رژیم تهدید می‌شود.
به‌منظور تغییر این رویکرد، آقای ترزی توصیه کرد که بیانیه همکارانش به «اساس سیاست خارجی ما در قبال رژیم ایران» تبدیل شود. وی ادامه داد: همان‌طور که در برنامه ۱۰ماده‌ای [مریم رجوی] تأکید شده است، رژیم باید با یک دولت موقت جایگزین شود تا مردم بتوانند کشوری را که می‌خواهند در آن زندگی کنند، انتخاب کنند.