رئیس شورای قلابی شهر سرپلذهاب به گوشهیی از درد و رنج و عذاب زلزلهزدگان اعتراف کرد. او گفت: مردم نه پول دارند، نه سرپناه، نه بهداشت. از کمکهای وعده داده شده به آنها خبری نیست. بعضیها حاضرند کلیه خود را بفروشند تا خانهشان را بالا ببرند.
مجتبی جاسمی رئیس شورای قلابی شهر سرپلذهاب روز جمعه ۲۳شهریورماه از وضعیت اسفبار زلزلهزدگان کرمانشاه خبر داد و این که مردم این منطقه وضع روحی و روانی ناشایست و بسیار نامساعدی دارند.
به اعتراف خبرگزاری حکومتی ایلنا دلایل یکی دوتا نیستند. وقتی رئیس شورای شهر سرپلذهاب مصایب را کنار هم ردیف میکند، تصویری فاجعهبار به دست میدهد؛ زلزله مدام تکرار میشود، مصالح گران است و خیلیها فقط توانستهاند اسکلت خانه و کاشانه خود را بالا ببرند. ستادهایی که قرار بوده به مردم کمک کنند، آنها را تنها گذاشتهاند. قرار بود به مردم آهن بدهند، که ندادهاند. تعهداتی که نهادهای مسئول دادهاند، محقق نشده است.
اکثر روستاهای سرپلذهاب آب آشامیدنی ندارند. ۸۰درصد زیرساختهای شهری تخریب شده یا آسیب دیده است. تا اول مهر شاید چند مدرسه به شکل نمادین افتتاح شود. بقیه باید در کانکس دایر شوند. وضع بهداشت اصلاً مناسب نیست.
اجاره دو میلیون تومانی برای بیل مکانیکی
شهرداری پولی برای ارائه خدمات نمیدهد. امکانات شهرداری ناچیز و فرسوده است. مردم به هزینه خود آواربرداری کردهاند و اجاره دو میلیون تومانی برای بیل مکانیکی پرداختهاند. بنیاد مسکن باید این کار را انجام میداده که اعلام کرده نمیتواند. تنها ۲۰درصد مردم در خانههای خود زندگی میکنند. همان ۲۰درصد هم بهخاطر تکرار زلزله ترجیح میدهند در کانکس زندگی کنند.
بهای خانه بهشدت پایین آمده و خیلیها مسکن خود را به قیمتی نازل فروختهاند و با پولش در کرمانشاه سرپناهی رهن کردهاند. بسیاری از مستاجران که قرار بوده، زمین تحویل بگیرند همچنان بدون زمین هستند. به این همه مشکلات بیکاری جوانان در شهرستان سرپلذهاب را هم باید اضافه کرد. یکی از محرومترین نقاط ایران.
اعتراف فرهاد تجری، نماینده رژیم از کرمانشاه وجه دیگری از مصایب مردم زلزلهزده را به نمایش میگذارد و اینکه اساساً روند بازسازی در مناطق زلزلهزده متوقف شده است.
کرمانشاه علاوه بر زمینلرزه آهن لرزه هم دارد
او گفته است: «کرمانشاه علاوه بر اینکه زمینلرزه دارد آهنلرزه هم دارد» او از عدم توجه مسئولان وزرات صنعت، معدن و تجارت و بنیاد مسکن در تأمین آهنآلات شکوه کرده و گفته: «خروجی تقریباً صفر است» و بهدلیل نبود آهن آلات در منطقه «روند بازسازی با رکود مواجه و متوقف شده است.»
وی میگوید: «مسئولان بنیاد مسکن و وزراتخانهها خصوصاً صنعت، معدن و تجارت از نجابت مردم در حال سوءاستفاده هستند.»
تجری اضافه میکند: «امروز اکثریت مردم به جهت نبود آهنآلات برای بازسازی خانههای خود سرگردان هستند و روند بازسازی کاملاًً متوقف شده است.»
بیشتر بخوانید:
زلزلهزدگان پس از ۶۰روز در نقطه اول
زلزلهای مهیب در آبان ماه بهوقوع پیوست و بسیاری منازل ویران گردید، خانوادههای بسیاری بیسرپرست شدند و کاشانه خود را از دست دادند. مقامات حکومتی خود بار گرانتری بر دوش مردم بودند تا جایی که از اعلام آمار واقعی کشته شدگان خودداری میکردند و نه تنها کمکی نمیکردند بلکه در برخی مناطق راه را برای هموطنانی که به قصد کمک آمده بودند میبستند و سپاه پاسداران به سان راهزنان، خودرو هموطنان با غیرت را متوقف مینمود و کمکهای آنها را برای خود مصادره و مقداری را هم با آرم و نشان خود تقسیم میکرد.
حال بیش از شصت و اندی روز از آن واقعه هولناک، وضعیت زلزلهزدگان همچنان وخیم است و در نیازهای اولیه درجا میزنند.
فصل زمستان است و بسیاری از هموطنان زلزلهزده در چادر زندگی میکنند.
خبرگزاری حکومتی ایلنا در تاریخ ۲۱دی۹۶ بهنقل از هوشنگ بازوند، استاندار رژیم در کرمانشاه نوشت: تقریبا حدود ۲۰هزار و ۳۶۰واحد صددرصد تخریب شدهاند که برای اسکان نیاز به کانکس دارند و ۵۸هزار واحد تعمیراتی داریم که به همه اینها نمیتوانیم کانکس بدهیم بلکه فقط به واحدهایی که بهصورت صددرصد تخریب شدهاند کانکس میدهیم.
از سوی دیگر صدها میلیارد تومان پول نقدی که توسط مردم برای هموطنان زلزلهزده جمع شده بود و قرار بود برای تکتک خانوارها کانکس تهیه شود، به کجا رفته و در چه راهی مصرف شده است؟
علاوه بر کمبود سرپناه، دومین مشکل مشکلات بهداشتی است.
بر پایه گزارش هیأت اعزامی کمیسیون امنیت ملی مجلس رژیم که در وحشت از اوجگیری اعتراضات مردم به آن منطقه رفته بودند، «مردم زلزلهزده همچنان از کمبود کانکسهای حمام و سرویس بهداشتی رنج میبرند».
به گزارش خبرگزاری حکومتی ایسنا:۲۷دیماه ۹۶:
محمد جواد جمالی، عضو هیأترئیسه کمیسیون امنیت ملی، روز چهارشنبه (۲۷دی) پس از بازدید از مناطق زلزلهزده سرپل ذهاب، اِزْگِله و ثلاث باباجانی گفت: مسئولان «کمترین کنترلی» بر شماری از کانکسهایی از سوی مردم به زلزلهزدگان «اهدا» شده، نداشتند و «هنوز تعدادی از مردم به کانکس برای اسکان و تأمین نیازهایشان احتیاج دارند».
به گزارش پایگاه خبری حکومتی روز نو ۵دیماه معاون وزیر بهداشت رژیم هم از فقدان سرویس بهداشتی برای زلزلهزدگان کرمانشاه خبر داده بود.
علیرضا رئیسی گفته بود که «مردم کرمانشاه هنوز سرویس بهداشتی ندارند و این موضوعی بسیار مهم است. باید پرسید که چه کسی متولی حل این مشکلات است؟».
دو روز پس از آن نیز رئیس مرکز بهداشت استان کرمانشاه نسبت به احتمال «همهگیر شدن» بیماریهای پوستی و عفونی در مناطق زلزلهزده این استان ابراز نگرانی کرد.
به گزارش خبرگزاری حکومتی تسنیم از کرمانشاه، در ۲۴دی پاسدار پرویز فتاح رئیس کمیته امداد رژیم در نشست با نماینده خامنهای در استان کرمانشاه گفت: دولت هنوز به هیچیک از زلزلهزدگان کمک بلاعوضی را که وعده داده بود نداده است.
خبرگزاری حکومتی مهر نیز در تاریخ ۲۰دیماه۹۶بهنقل از یکی از نمایندگان مجلس ارتجاع بهنام فرهاد تجری نوشت: در حوزه وزارت علوم متأسفانه کمبودهای بسیاری وجود دارد، تعلل در اعلام آمار دام و احشام تلف شده و عدم پرداخت خسارات به مردم از مشکلات زلزلهزدگان روستایی در حوزه جهاد کشاورزی است، همچنین واحدهای صنعتی و صنفی، خسارات بسیاری را نیز متحمل شدهاند در بلاتکلیفی بهسر میبرند.
موارد ذکر شده فقط بخشی از مشکلات مهم هموطنان زلزلهزده بود، هموطنانی که همه چیز خود را از دست دادهاند و پولشان توسط چپاولگران حاکم غارت میشود، آیا چنین حکومتی که نه تنها قادر به رفع نیازهای مردم نیست بلکه آنان را سرکوب میکند شایسته ادامه بقاست؟.