آمار تورم و افزایش حقوق‌ها در ۴دهه‌ٔ گذشته را اگر مقایسه کنید، خیلی واضح روند فقیرتر شدن مردم ایران عیان می‌شود.
سال ۱۳۹۰ حداقل دستمزد کارگر۳۰۳هزار تومان بود که با دلار ۱۸۰۰تومانی برابر با ۱۸۰دلار می‌شد.
الان حداقل حقوق کارگر۲میلیون ۶۵۰هزار تومان است که با دلار ۲۸هزار تومانی حدود ۹۰دلار است. یعنی در یک دهه‌ٔ گذشته حقوق کارگر نصف شده.
از سوی دیگر مخارج در ۴دهه‌ٔ گذشته با شتاب افزایشی همراه بوده. از شروع حکومت آخوندی تاکنون قیمت اقلامی هم‌چون نان، بنزین وسایل نقلیه ۳هزار برابر شده. قیمت مسکن بیش از ۶هزار برابر و قیمت سکه ۱۰هزار برابر شده. حال در این شرایط وضعیت کرونا را نیز به مصیبت‌های مردم اضافه کنید. محبوب‌فر کارشناس سلامت گفته است: «هزینه‌های کمرشکن درمان، میلیون‌ها خانوار ایرانی را به زیر خط فقر کشانده»
روزنامه‌ها و رسانه‌های حکومتی از آماری هم‌چون ۳۸میلیون حاشیه‌نشین و دوبرابر شدن افراد زیر خط فقر از سال۸۵ تا ۹۹ می‌نویسند. در تابستان امسال از هزینه‌ٔ مسکن برابر با ۱۱۵سال حقوق یک کارگر خبر دادند. متأسفانه چشم‌انداز پیش‌رو فقیرتر شدن مردم ایران است.
روزنامه حکومتی دنیای اقتصاد در وصف شرایط پیش‌رو نوشته: «اقدامات سرآسیمه و غیرعلمی در حوزه سیاست‌گذاری اقتصادی، آن هم در این شرایط حساس و شکننده، کشور را دچار بلایایی خواهد کرد که گرانی گوشت و شیر و تخم‌مرغ در برابرش موهبت بهشتی باشد».
