دو انفجار در تأسیسات هسته‌یی نظنز، یک ترور کاملاً موفق در آب سرد تهران، حمله پهپادی به کرج؛ همه این خرابکاریها فقط در عرض یک سال اخیر! آیا نباید بیشتر از همیشه به فکر باز بینی جدی در دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی و از آن مهم‌تر نگران «رخنه» های آن باشیم؟
روزنامه حکومتی همدلی به تاریخ ۱۹تیرماه در مطلبی درباره وقایع امنیتی که در یک‌سال اخیر بر سر رژیم فرود آمده نوشته است: هفدهم تیرماه خبرگزاری فارس نوشت: «سه تن از پرسنل یکی از نیروگاههای مهم برق در کشور که وظیفه تولید و برق‌رسانی به شهرهای بزرگ را داشتند به جرم همکاری با گروهک‌های ضد انقلاب توسط نهادهای نظارتی شناسایی و دستگیر شدند. این افراد در راستای تخریب و از کار‌انداختن بخشی از نیروگاه برق و ایجاد قطعی‌های مکرر برق در برخی شهرهای بزرگ فعالیت داشتند». که البته این خبر بعداً تکذیب شد. ..
سرقت آرشیو هسته‌یی تورقوزآباد در سال۹۷،
انفجار در یکی از سالنهای تأسیسات هسته‌یی نطنز در ۱۲تیر ۹۹،
ترور محسن فخری‌زاده در ۷آذر ۹۹،
حادثه در شبکه برق تأسیسات غنی‌سازی نطنز در فروردین ۱۴۰۰،
و حالا این خرابکاری پهپادی، جدیدترین ضربه و نفوذ امنیتی به صنایع هسته‌یی ایران است که توسط مقامات رسمی تأیید شده.
آمار بسیار بد و نگران‌کننده‌ای طی سه سال اخیر برای نیروهای امنیتی کشور که دلسوزان (نظام) را هم نگران می‌کند. این‌ها را بگذارید کنار افشای تأسیسات زیرزمینی فردو در سال۸۸، ترور چهره‌های مشهور برنامه هسته‌یی (نظام) بین سال‌های ۸۵ تا۹۰، حمله سایبری «استاکس‌نت» در سال۸۹ و...
محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام روز چهارشنبه ۲۵فروردین در گفتگو با خبرگزاری مهر حمله به تأسیسات اتمی نطنز را «رخدادی حیثیتی» دانست و گفت: «کشور به‌طور گسترده یک آلودگی امنیتی پیدا کرده است و نمونه آن این است که کمتر از یک سال، سه رویداد امنیتی اتفاق افتاده است؛ دو انفجار و یک ترور». ...
او در ادامه افزود: «قبل از این، از اسناد به کلی سری هسته‌یی ما سرقت شده است و قبل از آن چند ریز پرنده مشکوک آمدند و کارهایی انجام دادند. پس معلوم است آلودگی امنیتی پیدا کرده‌ایم».
