خیزش سازماندهی شده معلمان سراسر کشور هم‌اکنون تبدیل به کابوسی برای نظام شده است و از آنجایی‌که گسیل گله‌های سرکوبگر با تهدید و ارعاب هم نتوانست کاری از پیش ببرند خودیهای نظام با سراسیمگی به پیامدهای خوفناک «چیزی شبیه به اعتراضات سال‌های ۹۶ و ۹۸» هشدار می‌دهند.
خواسته‌های معلمان را با نگاه امنیتی ببینید، عنوان مطلبی در روزنامه حکومتی همدلی است که با هشدار به پیامدهای خیزش معلمان نوشت: یک‌بار دیگر بخش وسیعی از معلمان شاغل و بازنشسته کشور در بسیاری از شهرهای کشور به خیابان آمدند و مطالبات بر زمین‌مانده خود را رو به دولتمردان (؟!) فریاد زدند و البته مردم را نیز به‌شهادت فراخواندند...
... این چندمین فاز اعتراض فرهنگیان کشور به مسائل معیشتی خود و برخی سیاست‌های آموزشی کشور است که البته تاکنون توجه چندانی به آن نشده است.
. . دستگاه پرجمعیت، اما مستمند آموزش و پرورش در چهار دهه گذشته یک رابطه نابرابر با نظام سیاسی داشته است. به‌جز وظایف معمول این نهاد برای آموزش و پرورش فرزندان و آینده‌سازان کشور، آموزش و پرورش کشور یکی از نهادهایی است که همواره در سازوکار سیاسی کشور مؤثرتر از نهادهای دیگر بوده است. شبکه مویرگی این نهاد در سراسر کشور از آن، دستگاهی ساخته است برای استفاده سیاسی نظام جهت ارسال پیام‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود...
. . اگر نهادهای عالی متولی امنیت کشور این موضوع را امنیتی ببینند- با پیوستهایی اجتماعی و فرهنگی- جدیت رفتار متناسب با آن به کلیت نظام سیاسی سرایت خواهد کرد. پرونده‌یی که اگر برخورد مناسبی با آن نشود، می‌تواند امنیت کشور را تحت تأثیر قرار دهد. چیزی شبیه به اعتراضات سال‌های ۹۶ و۹۸.
بدون تردید جمعیت بالای ناراضیان از سازوکار معیشتی و آموزشی برای هر نظام سیاسی می‌تواند تهدیدی بزرگ باشد، به‌خصوص که نسبت به آن نیز نوعی بی‌تفاوتی در میان رده‌هایی از مدیریت کشور موجود باشد و تلاشی برای برخورد مناسب با آن نیز مشاهده نشود؛ . (روزنامه حکومتی همدلی ۴دی).
