لرزهٔ شدید خامنهای پس از سوختن بازوی سرکوب و جنگافروزیش در منطقه، باعث شد پرده را کنار بزند و بهجای وسط کشیدن پای آمریکا و اسراییل و عربستان و بقایای داعش و سلطنت، تهدید اصلی نظام و خلافتش را نشان دهد.
خامنهای در قم ۱۸دی ۹۸: «در یک کشور اروپایی، یک کشور کوچک اما شریر واقعاً خبیث در اروپا، یک عنصر آمریکایی با یک تعداد ایرانی مزدور، وطنفروش، جمع شدند دور هم علیه جمهوری اسلامی بنا کردند برنامهریزی کردن و نقشه درست کردن. نقشه هم همان چیزی بود که ما چند روز بعدش در قضایای بنزین دیدیم».
منظور خلیفهٔ ارتجاع دیدار جیمز جونز، مشاور امنیت ملی سابق آمریکا، با مریم رجوی و رزمآوران آزادی در اشرف۳ است که آتش در خرمن نظام انداخت.
پیش از این رئیس پلیس آلبانی ضمن اشاره به تحرکات تروریستی پاسداران گفت: «سال گذشته آلبانی سفیر رژیم ایران را بهخاطر فعالیتهای غیرقانونی اخراج کرد».
ایلیر متا، رئیسجمهور آلبانی در پاسخ خامنهای گفت: «آلبانی کشوری شیطانی نیست بلکه کشوری دموکراتیک است که از یک دیکتاتوری شیطانی رنج برده و از این رو حقوقبشر را مقدس میداند».
پاندلی مایکو گفت: «با حضور ۳هزار عضو اپوزیسیون ایران در آلبانی، هیچ خطری برای کشور ما وجود ندارد».
اما سیلی نهایی را ادی راما، نخستوزیر آلبانی، بر بناگوش خامنهای نواخت. وی گفت:
«ما عملی را انجام دادهایم که باعث افتخار آلبانی و همسو با سنت آلبانی است، در یک توافق غیرقابل بحث با آمریکا برای استقبال و باز کردن درها به سوی گروهی از مردم که جانشان در خطر است. ما در دیکتاتوری زندگی کردهایم و خیلی خوب میدانیم که دیکتاتورها چگونه عمل میکنند و چگونه همه چیز را کنترل میکنند تا هر مخالفی را در سرتاسر جهان نابود کنند».