با تأسف و تأثر مطلع شدیم که زنده‌یاد منوچهر برومند استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه مشهد و از هواداران مجاهدین هفته گذشته در سن ۸۲سالگی در مشهد به‌علت بیماری قلبی دار فانی را وداع گفت و به رحمت ایزدی پیوست.
وی در زمان شاه دبیر برجسته ریاضی در دبیرستانهای تهران بود و همزمان در دانشگاه تهران در رشته ادبیات و الهیات درس خوانده بود. در همان زمان در محافل سیاسی شرکت داشت و از دوستان دکتر شریعتی و دکتر ملکی بود و یکبار نیز توسط ساواک شاه به‌دلیل تنظیم و تدوین کتابی در رابطه با دزدی‌ها، در جریان تغذیه رایگان تهدید شده بود.
در زمان خمینی به‌دلیل مجاهد بودن فرزندش مدتی از دانشگاه اخراج می‌شود ولی به‌دلیل نیاز دانشگاه به کار برمی گردد.
وی که همواره مشوق فرزندش در مسیر مجاهدت بود، به این‌که فرزندش مجاهد خلق است افتخار می‌کرد و بارها وقتی مورد سؤال دانشجویانش قرار می‌گرفت از آن با سر فرازی دفاع می‌کرد.
پدر به همراه همسرش، زنده یاد زیور عظیم‌زاده (که او نیز ۴ماه قبل در اثر بیماری درگذشت)، در سال۱۳۸۴ برای دیدار فرزندشان به اشرف آمده و یک هفته در آنجا بودند و تعهداتی را پذیرفتند که تا آخرین روز حیاتشان آنها را دنبال می‌کردند.
این پدر و مادر بزرگوار که در فاز نظامی و هم‌چنین در دوران پایداری در اشرف در زمره پدران و مادرانی بودند که از کمک به فرزاندان مجاهد شان فرو گذار نکردند، طی این چهار دهه با تحمل فشارهای رژیم ضدبشری لحظه‌ای سر خم نکرده و با افتخار ایستادگی کردند.
روحشان شاد و یادشان گرامی
